-
霜天晓角·晓风摇幕
古诗《霜天晓角·晓风摇幕》宋·张抡,晓风摇幕。敧枕闻残角。霜月可窗寒影,金猊冷、翠衾薄。旧恨无处著。新愁还又作。夜夜单于声里,灯花共、泪珠落。
-
一斛珠·秋光莹彻
古诗《一斛珠·秋光莹彻》宋·张抡,秋光莹彻,园林□□□□□,如何宋玉□□切。作赋悲凉,草木□□□。□人自与□□□,长歌清啸无时节,瓮头且饮□如雪。不管春花,亦不管秋月。
-
减字木兰花·还元返本
古诗《减字木兰花·还元返本》宋·张抡,还元返本。作用难明须细论。神气□□。窈窕之中复混成。勤修不倦。直到无为功始见。此是天机。不遇真仙莫强知。
-
朝中措·松江西畔水连空
古诗《朝中措·松江西畔水连空》宋·张抡,松江西畔水连空,霜叶舞丹枫。谩道金章清贵,何如蓑笠从容。有时独醉,无人系缆,一任斜风。不是芦花惹住,几回吹过桥东。
-
减字木兰花·天机深远
古诗《减字木兰花·天机深远》宋·张抡,天机深远。不遇真仙争得见。欲下工夫。须是先寻偃月炉。抽添运用。火候不明□妄动。毫发才差。只恐灵根□□芽。
-
西江月·瑞香
古诗《西江月·瑞香》宋·张抡,剪就碧云闹叶,刻成紫玉芳心。浅春不怕峭寒侵。暖彻薰笼瑞锦。花里清芬独步,尊前胜韵难禁。飞香直到玉杯深。消得厌厌痛饮。
-
临江仙·闻道彤庭森宝仗
古诗《临江仙·闻道彤庭森宝仗》宋·张抡,闻道彤庭森宝仗,霜风逐雨驱云。六龙扶辇下青冥。香随鸾扇远,日射赭袍明。帘卷天街人隘路,满城喜望清尘。欢声催起岭梅春。欲知天意好,昨夜月华新。
-
春光好·烟淡淡
古诗《春光好·烟淡淡》宋·张抡,烟淡淡,雨蒙蒙。水溶溶。帖水落花飞不起,小桥东。翩翩怨蝶愁蜂。绕芳丛。恋馀红。不恨无情桥下水,恨东风。
-
踏莎行·雪拥群峰
古诗《踏莎行·雪拥群峰》宋·张抡,雪拥群峰,静□□□。□□□□□居□。□□破壳栗黄香,柴□□□□□□。□□□□,□和衣倒。寂寥气□□君好。□□□贵足人争,山中恬淡能长保。
-
朝中措·沙明波净小汀洲
古诗《朝中措·沙明波净小汀洲》宋·张抡,沙明波净小汀洲,枫落洞庭秋。红蓼白蘋深处,晚风吹转船头。鲈鱼钓得,银丝旋鲙,白酒新篘。一笑月寒烟暝,人间万事都休。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
菩萨蛮·山村野店清明后
古诗《菩萨蛮·山村野店清明后》宋·张抡,人间何处难忘酒,山村野店清明后。满路野花红,一帘杨柳风。田家春最好,箫鼓村村闹。一盏此时辞,将何乐圣时。
-
菩萨蛮·兴来独步登岩岫
古诗《菩萨蛮·兴来独步登岩岫》宋·张抡,人间何处难忘酒,兴来独步登岩岫。倚杖看云生,时闻流水声。山花明照眼,更有提壶劝。一盏此时斟,都忘名利心。
-
减字木兰花·至言妙道
古诗《减字木兰花·至言妙道》宋·张抡,至言妙道。□□□□□□□。□□□□。□是蓬莱顶上仙。归根□□。□□□□方复命。复命常存。此事幽微好细论。
-
一斛珠·秋宵露结
古诗《一斛珠·秋宵露结》宋·张抡,秋宵露结,清晨□□□□□,□□润□□□冽。名体才分,功用□□□。□儿本是□□□,养成方见仙凡隔,神仙不肯分明说。多少迷人,海上访丹诀。
-
菩萨蛮·六花投隙琼瑶透
古诗《菩萨蛮·六花投隙琼瑶透》宋·张抡,人间何处难忘酒,六花投隙琼瑶透。火满地炉红,萧萧屋角风。飘飖飞絮乱,浩荡银涛卷。一盏此时干,清吟可那寒。
-
鹧鸪天·消息枝头梅子黄
古诗《鹧鸪天·消息枝头梅子黄》宋·张抡,消息枝头梅子黄,两宫恩意酿湖光。长庚自是文章瑞,好伴前星烛万方。金鸭暖,玉杯香。换鹅笔墨醉淋浪。只将名字为公祝,便合千秋佐玉皇。
-
点绛唇·气体冲融
古诗《点绛唇·气体冲融》宋·张抡,气体冲融,四时长在阳春里。玉田琼蕊。养就灵苗异。堪笑□□,□□□□□。□□□。□□流水。半落苍□□。
-
一斛珠·流年迅速
古诗《一斛珠·流年迅速》宋·张抡,流年迅速,君看败叶初辞木,若非寿有金丹续。石火光中,难保鬓长绿。区区何用争荣辱,百年一梦黄粱熟,人生要足何时足。赢取清闲,即是世间福。
-
临江仙·玉宇凉生清禁晓
古诗《临江仙·玉宇凉生清禁晓》宋·张抡,玉宇凉生清禁晓,丹葩色照晴空。珊瑚敲碎小玲珑。人间无此种,来自广寒宫。雕玉阑干深院静,嫣然凝笑西风。曲屏须占一枝红。且图敧醉枕,香到梦魂中。
-
踏莎行·人远山深
古诗《踏莎行·人远山深》宋·张抡,人远山深,草□□□。□□□□天真性。□□□长在山中,肯□□□□□□。□似幽□,□□心尽。超然心□□□隐。□□□水作生涯,百年甘守空山静。