-
估玉
古诗《估玉》宋·王安石,潼关西山古蓝田,有气郁郁高拄天。雄虹雌霓相结缠,昼夜不散非云烟。秦人挟斤上其巅,视气所出深镵镌。得物盈尺方且坚,以斤试叩声泠然。持归市上求百...
-
筹思亭
古诗《筹思亭》宋·王安石,昔人何计亦何思,许国忧民适此时。寓兴中园为远趣,托名华榜有新诗。数株碧柳苍苔地,一丈红蕖渌水池。坐听楚谣知岁美,想衔杯酒问花期。
-
送孙立之赴广西
古诗《送孙立之赴广西》宋·王安石,十年一别两相过,前想悲欢慷慨歌。穷去始知风俗薄,静来犹厌事机多。相期鼻目倾肝胆,谁伴溪山避网罗。万里辛勤君旧识,重江应亦畏风波。
-
酬和甫祥源观醮罢见寄
古诗《酬和甫祥源观醮罢见寄》宋·王安石,窃禄祠官久见容,每持金石荐宸衷。钧天忽忽清都梦,方丈寥寥弱水风。知结胜缘人意外,想寻陈迹马蹄中。新诗起我超然兴,更感钟山蕙帐空。
-
相国寺启向天节道场行香院观戏者
古诗《相国寺启向天节道场行香院观戏者》宋·王安石,侏优戏场中,一贵复一贱。心知本自同,所以无欣怨。
-
杨刘
古诗《杨刘》宋·王安石,人各有是非,犯时为患害。唯诗以谲谏,言者得无悔。汾王昔监谤,变雅今尚载。末俗忌讳繁,此理宁复在。南山咏种豆,议法过四罪。玄都戏桃花,母子受颠...
-
寓言九首·其九
古诗《寓言九首·其九》宋·王安石,猛虎卧草间,群鸟从噪之。万物忌强梁,宁独以其私。虎终机械得,鸟亦弹丸随。山鸡不忤物,默与凤凰期。
-
次韵酬朱昌叔五首·其五
古诗《次韵酬朱昌叔五首·其五》宋·王安石,乐世闲身岂易求,岩居川观更何忧。放怀自事如初服,买宅相招亦本谋。名誉子真矜谷口,事功新息困壶头。知君于此皆无累,长得追随圹埌游。
-
答瑞新十远
古诗《答瑞新十远》宋·王安石,远水悠然碧,远山天际苍。中有山水人,寄我十远章。我时在高楼,徙倚观八荒。亦复有远意,千载不相忘。
-
拟寒山拾得二十首·其十七
古诗《拟寒山拾得二十首·其十七》宋·王安石,有一种贫儿,不能自营生。若不作客走,即须随贼行。复有一种贫,常时腹彭亨。若有亦不畜,若无亦不营。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵唐彦猷华亭十咏·其十·三女岗
古诗《次韵唐彦猷华亭十咏·其十·三女岗》宋·王安石,自古世上雄,慷慨擅功名。当时岂有力,能使死者生。三女共一丘,此憾亦难平。音容若有作,无力倾人城。
-
送张公仪宰安丰
古诗《送张公仪宰安丰》宋·王安石,楚客来时雁为伴,归期祇待春冰泮。雁飞南北三两回,回首湖山空梦乱。秘书一官聊自慰,安丰百里谁复叹。扬鞭去去及芳时,寿酒千觞花烂熳。
-
答刘季孙
古诗《答刘季孙》宋·王安石,偶著儒冠敢陋今,自怜多负少时心。轾轩已任人前后,揭厉安知世浅深。挟策有思悲慷慨,负薪无力病侵淫。愧君绿绮虚投赠,更觉贫家报乏金。
-
登西楼
古诗《登西楼》宋·王安石,楼影侵云百尺斜,行人楼上忆天涯。情多自悔登临数,目极应惊怅望赊。一曲平芜连古树,半分残日带明霞。潘郎何用悲秋色,祇此伤春发已华。
-
次韵平甫赠三灵山人程惟象
古诗《次韵平甫赠三灵山人程惟象》宋·王安石,家山松菊半荒芜,杖策穷年信所如。占见地灵非卜筮,算知人贵自陶渔。久谙郭璞言多验,老比颜含意更疏。祇欲勒成方士传,借君名姓在新书。
-
两山间
古诗《两山间》宋·王安石,自予营北渚,数至两山间。临路爱山好,出山愁路难。山花如水净,山鸟与云闲。我欲抛山去,山仍劝我还。只应身后冢,亦是眼中山。且复依山住,归鞍未可...
-
寄杨德逢
古诗《寄杨德逢》宋·王安石,山樊老惮暑,独寤无所适。湖阴宛在眼,旷若千里隔。遥闻青秧底,复作龟兆坼。占岁以知子,将勤而后食。穿沟取西港,此计当未获。翛翛两龙骨,岂得长挂...
-
答陈正叔
古诗《答陈正叔》宋·王安石,天马志万里,驾盐不如闲。壮士困局束,不如弃之完。利行有阨辙,势涉无恬澜。明明千年羞,促促一日欢。孰肯避此世,引身取平宽。超然子有意,为我歌考...
-
达本
古诗《达本》宋·王安石,未能达本且归根,真照无知岂待言。枯木岩前犹失路,那堪春入武陵原。
-
句容道中
古诗《句容道中》宋·王安石,荒烟寒雨暮山重,草木冥冥但有风。二十四年三往返,一身多在百忧中。