-
寄友人三首·其一
古诗《寄友人三首·其一》宋·王安石,万里书归说我愁,知君不忘北城幽。一篇封禅才难学,三亩蓬蒿势易求。欲与山僧论地券,愿为邻舍事田畴。应须急作南征计,漠北风沙不可留。
-
和王微之登高斋三首·其一
古诗《和王微之登高斋三首·其一》宋·王安石,寒云沈屯白日埋,河汉荡坼天如簁。衡门兼句限泥潦,卧听窾木鸣相挨。萧辰忽扫纤翳尽,北岭初出青嵬嵬。微之新诗动我目,烂若火齐金盘堆。想携诸彦眺平...
-
胡笳十八拍十八首·其五
古诗《胡笳十八拍十八首·其五》宋·王安石,十三学得琵琶成,绣幕重重卷画屏。一见郎来双眼明,劝我酤酒花前倾。齐言此夕乐未央,岂知此声能断肠。如今正南看北斗,言语传情不如手。低眉信手续续...
-
法云
古诗《法云》宋·王安石,法云但见脊,细路埋桑麻。扶舆度焰水,窈窕一川花。一川花好泉亦好,初晴涨绿深于草。汲泉养之花不老,花底幽人自衰槁。
-
诉衷情·茫然不肯住林间
古诗《诉衷情·茫然不肯住林间》宋·王安石,茫然不肯住林间,有处即追攀。将他死语图度,怎得离真丹。浆水价,匹如闲。也须还。何如直截,踢倒军持,赢取沩山。
-
次韵子履远寄之作
古诗《次韵子履远寄之作》宋·王安石,飘然逐客出都门,士论应悲玉石焚。高位纷纷谁得志,穷途往往始能文。柴桑今日思元亮,天禄何时召子云。直使声名传后世,穷通何必较功勋。
-
扬雄
古诗《扬雄》宋·王安石,孔孟如日月,委蛇在苍旻。光明所照耀,万物成冬春。扬子出其后,仰攀忘贱贫。衣冠渺尘土,文字烂星辰。岁晚天禄阁,强颜为剧秦。趋舍迹少迩,行藏意终...
-
程公辟转运江西
古诗《程公辟转运江西》宋·王安石,江西一节铸黄金,最慰章滨父老心。长孺向来真强予,次公今不异重临。馀风尚有欢谣在,陈迹非无胜事寻。豫想新诗能寄我,十年华省故情深。
-
寄吴氏女子
古诗《寄吴氏女子》宋·王安石,伯姬不见我,乃今始七龄。家书无虚月,岂异常归宁。汝夫缀卿官,汝儿亦搢綎。儿已受师学,出蓝而更青。女复知女功,婉嫕有典刑。自吾舍汝东,中父继在...
-
送孙子高
古诗《送孙子高》宋·王安石,荡漾江南客,融怡席上珍。一樽相别酒,千里独归人。客路贫堪病,交情远更亲。自惭儿女意,失泪滴衣巾。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
金山三首·其一
古诗《金山三首·其一》宋·王安石,北楫南樯泊四垂,共怜金碧烂参差。孤根万丈沧波底,除却蛟龙世不知。
-
送王蒙州
古诗《送王蒙州》宋·王安石,请郡东南促去程,拍堤江水照红旌。仁声已逐春风到,使节犹占夜斗行。箭落皂雕毚兔避,句传炎海鳄鱼惊。麒麟不是人间物,汉诏先应召贾生。
-
昭文斋
古诗《昭文斋》宋·王安石,我自山中客,何缘有此名。当缘琴不鼓,人不见亏成。
-
题友人郊居水轩
古诗《题友人郊居水轩》宋·王安石,田中三亩宅,水上一轩开。为有渔樵乐,非无仕进媒。槎头收晚钓,荷叶卷新醅。坐说鱼腴美,功名挽不来。
-
世故
古诗《世故》宋·王安石,世故纷纷漫白头,欲寻归路更迟留。钟山北绕无穷水,散发何时一钓舟。
-
台上示吴愿
古诗《台上示吴愿》宋·王安石,细书妨老读,长簟惬昏眠。取簟且一息,抛书还少年。
-
送程公辟得谢归姑苏
古诗《送程公辟得谢归姑苏》宋·王安石,东归行路叹贤哉,碧落新除宠上才。白傅林塘传画去,吴王花鸟入诗来。唱酬自有微之在,谈笑应容逸少陪。除此两翁相见外,不知三径为谁开。
-
游章义寺
古诗《游章义寺》宋·王安石,九日章义寺,倦游因解镳。拂榻寄午梦,起寻北山椒。岑蔚鸟绝迹,悲鸣唯一蜩。欢言与僧期,于此共箪瓢。斩松八九根,窗壁具一朝。伏槛何所见,苍苍围寂...
-
万事
古诗《万事》宋·王安石,万事黄粱欲熟时,世间谈笑漫追随。鸡虫得失何须算,鹏鴳逍遥各自知。
-
怀元度四首·其三
古诗《怀元度四首·其三》宋·王安石,思君携手安能得,上尽重城更上楼。时独看云泪横臆,长安不见使人愁。