-
怀元度四首·其四
古诗《怀元度四首·其四》宋·王安石,自君之出矣,何其挂怀抱。孤坐屡穷辰,山林迹如扫。数枝石榴发,岂无一时好。不可持寄君,思君令人老。
-
彼狂
古诗《彼狂》宋·王安石,上古杳默无人声,日月不忒山川平。人与鸟兽相随行,祖孙一死十百生。万物不给乃相兵,伏羲画法作后程。渔虫猎兽宽群争,势不得已当经营。非以示世为聪...
-
池上看金沙花数枝过酴醾架盛开二首·其一
古诗《池上看金沙花数枝过酴醾架盛开二首·其一》宋·王安石,午阴宽占一方苔,映水前年坐看栽。红蕊似嫌尘染污,青条飞上别枝开。
-
次叶致远韵
古诗《次叶致远韵》宋·王安石,生涯聊占水中洲,岂即乘桴逐圣丘。身与凫飞仍雁集,心能茅靡亦波流。由来杞梓常先伐,谁谓菰蒲可久留。乘兴吾庐知未厌,故移脩竹拟延驺。
-
拟寒山拾得二十首·其八
古诗《拟寒山拾得二十首·其八》宋·王安石,幸身无事时,种种妄思量。张三喘口窄,李四帽檐长。失脚落地狱,将身投镬汤。谁知受热恼,却不解思凉。
-
胡笳十八拍十八首·其一
古诗《胡笳十八拍十八首·其一》宋·王安石,中郎有女能传业,颜色如花命如叶。命如叶薄将奈何,一生抱恨常咨嗟。良人持戟明光里,所慕灵妃媲箫史。空房寂寞施繐帷,弃我不待白头时。
-
叔孙通
古诗《叔孙通》宋·王安石,先生秦博士,秦礼颇能熟。量主欲有为,两生皆不欲。草具一王仪,群豪果知肃。黄金既遍赐,短衣亦已续。儒术自此凋,何为反初服。
-
张剑州至剑一日以亲忧罢
古诗《张剑州至剑一日以亲忧罢》宋·王安石,客舍飞尘尚满鞯,却寻东路想茫然。白头反哺秦乌侧,流血思归蜀鸟前。今日相逢知怅望,几时能到与留连。行看万里云西去,倚马春风不忍鞭。
-
寄题程公辟物华楼
古诗《寄题程公辟物华楼》宋·王安石,吴楚东南最上游,江山多在物华楼。遥瞻旌节临尊俎,独卧柴荆阻献酬。想有新诗传素壁,怪无馀墨到沧洲。湡浯南望重重绿,章水还能向此流。
-
答张奉议
古诗《答张奉议》宋·王安石,五马渡江开国处,一牛吼地作庵人。结蟠茅竹才方丈,穿筑沟园未过旬。我久欲忘言语道,君今来见句文身。思量何物堪酬对,棒喝如今总不亲。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题仪真致政孙学士归来亭
古诗《题仪真致政孙学士归来亭》宋·王安石,彭泽陶潜归去来,素风千岁出尘埃。明时俊老心无累,故里高门子有才。更作园林负城郭,常留花月映池台。却寻五柳先生传,柴水区区但可哀。
-
过刘贡甫
古诗《过刘贡甫》宋·王安石,去年约子游山陂,今者仍为大梁客。天旋日月不少留,称意人閒宁易得。天明径欲相就语,云雪填城万家白。冬风吹鬣马更骄,一出何由问行迹。能言奇字世已...
-
送元厚之待制知福州
古诗《送元厚之待制知福州》宋·王安石,海隅山谷閒,人物最多处。平旦息相吹,连城黕如雾。闽王旧宫室,丹漆美无度。今为大帅府,千里来赴愬。元侯文章翁,更以吏能著。峨峨中天阁,鸣玉新改...
-
邀望之过我庐
古诗《邀望之过我庐》宋·王安石,念子且行矣,邀子过我庐。汲我山下泉,煮我园中疏。知子有仁心,不忍钩我鱼。我池在人境,不与犷獭居。亦复无虫蛆,出没争腐馀。食罢往游观,鲅鲅藻与...
-
集禧观池上咏野鹅
古诗《集禧观池上咏野鹅》宋·王安石,池上野鹅无数好,晴天镜里雪毰毸。似怜暄暖鸣相逐,疑恋宽闲去却回。京洛尘沙工点污,江湖矰弋饱惊猜。羽毛的的人难近,嗟此谋身或有才。
-
寄酬曹伯玉因以招之
古诗《寄酬曹伯玉因以招之》宋·王安石,寒鸦对立西风树,幽草环生白露庭。清坐苦无公事扰,高谈时有故人经。思君异日投朱绂,过我何时载渌醽。及此江湖气萧爽,最宜相值倒吾瓶。
-
春寒
古诗《春寒》宋·王安石,春风满地月如霜,拂晓钟声到景阳。花底裌衣朝宿卫,柳边新火起严妆。冰残玉甃泉初动,水涩铜壶漏更长。从此暄妍知几日,便应鶗鴂损年芳。
-
垂虹亭
古诗《垂虹亭》宋·王安石,坐觉尘襟一夕空,人间似得羽翰通。暮天窈窈山衔日,爽气骎骎客御风。草木韵沉高下外,星河影落有无中。飘然更待乘桴伴,一到扶桑兴未穷。
-
河间
古诗《河间》宋·王安石,北行出河间,千岁想贤王。胡麻生蓬中,诘曲终自伤。好德尚如此,恃材宜见戕。乃知阴自脩,彼不为倾商。区区三世家,庙册富文章。教子以空言,得祚果不...
-
赠长宁僧首
古诗《赠长宁僧首》宋·王安石,秀骨厖眉倦往还,自然清誉落人间。闲中用意归诗笔,静外安身比太山。欲倩野云朝送客,更邀江月夜临关。嗟予踪迹飘尘土,一对孤峰几厚颜。