-
丙戌五日京师作二首·其一
古诗《丙戌五日京师作二首·其一》宋·王安石,北风阁雨去不下,惊沙苍茫乱昏晓。传闻城外八九里,雹大如拳死飞鸟。
-
县舍西亭二首·其二
古诗《县舍西亭二首·其二》宋·王安石,主人将去菊初栽,落尽黄花去却回。到得月年官又满,不知谁见此花开。
-
永寿县太君周氏挽辞二首·其一
古诗《永寿县太君周氏挽辞二首·其一》宋·王安石,永寿开新邑,长沙返旧茔。金葩冷钿轴,粉字暗铭旌。薤久露难湿,兰余风尚清。庆锺知有在,令子合升卿。
-
苏才翁挽辞二首·其一
古诗《苏才翁挽辞二首·其一》宋·王安石,空馀一丹旐,无复两朱轓。寂寞蒜山渡,陂陀京口原。音容归绘画,才业付儿孙。尚有故人泪,沧江相与翻。
-
杂咏五首·其五
古诗《杂咏五首·其五》宋·王安石,小雨萧萧润水亭,花风飐飐破浮萍。看花听竹心无事,风竹声中作醉醒。
-
龙泉寺石井二首·其二
古诗《龙泉寺石井二首·其二》宋·王安石,人传湫水未尝枯,满底苍苔乱发粗。四海旱多霖雨少,此中端有卧龙无。
-
杂咏八首·其二
古诗《杂咏八首·其二》宋·王安石,神龙豢可致,猛虎扰亦留。变生父子间,上圣不能谋。常情在欲得,义养或成仇。他人恩更轻,患祸信难周。
-
破冢二首·其二
古诗《破冢二首·其二》宋·王安石,残椁穿来欲几春,萧萧长草没骐驎。墦间或有樵苏客,未必他年醉饱人。
-
示蔡天启三首·其二
古诗《示蔡天启三首·其二》宋·王安石,蔡子勇成癖,剑可万人敌。读书百纸过,颖锐物不隔。开口取将相,志气方自得。逼仄何逼仄,未见有一获。萧条两翅蓬蒿下,未能生彼升天翼。焉能学堂上燕...
-
即事五首·其四
古诗《即事五首·其四》宋·王安石,遮莫邻鸡下五更,愿为闲客此闲行。欲知前面花多少,颠倒青苔落绛英。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寓言九首·其一
古诗《寓言九首·其一》宋·王安石,诜诜古之士,出必见礼乐。群游与群饮,仁义待扬搉。心疲歌舞荒,耳聒米盐浊。所以後世贤,绝俗乃为学。
-
次韵致远木人洲二首·其一
古诗《次韵致远木人洲二首·其一》宋·王安石,迷子山前涨一洲,木人图志失编收。年多但有柳生肘,地僻独无茅盖头。河侧鲍生乾尚立,江边屈子槁将投。未妨他日称居士,能使君疑福可求。
-
解使事泊棠阴时三弟皆在京师二首·其一
古诗《解使事泊棠阴时三弟皆在京师二首·其一》宋·王安石,始吾泊棠阴,三子不在舟。今当舍之去,三子还远游。茫然千里水,今见荻花洲。俛仰换春冬,纷纷空百忧。怀哉山川异,往矣霰雪稠。登高一涕泗,寄此寒江...
-
示李叔时二首·其二
古诗《示李叔时二首·其二》宋·王安石,千山访我几摧辀,清坐来看十日留。势利白头何足道,古人倾盖有绸缪。
-
和圣俞农具诗十五首·其十二·耰耡
古诗《和圣俞农具诗十五首·其十二·耰耡》宋·王安石,锻金以为曲,揉木以为直。直曲相後先,心手始两得。秦人望屋食,以此当金革。君勿易耰耡,耰耡胜锋镝。
-
京兆杜婴大醇能读书其言近庄其为人旷达而廉清自托于医无贵贱请之辄往卒也以诗二首伤之·其一
古诗《京兆杜婴大醇能读书其言近庄其为人旷达而廉清自托于医无贵贱请之辄往卒也以诗二首伤之·其一》宋·王安石,萧瑟野衣巾,能忘至老贫。避嚣依市井,蒙垢出埃尘。接物工齐物,劳身耻为身。伤心宿昔地,不复见斯人。
-
和惠思岁二日二绝·其二
古诗《和惠思岁二日二绝·其二》宋·王安石,沙砾藏春未放来,荒庭终日守陈荄。遥怜草色裙腰绿,湖寺西南一径开。
-
歌元丰五首·其二
古诗《歌元丰五首·其二》宋·王安石,露积成山百种收,渔梁亦自富虾鳟。无羊说梦非真事,岂见元丰第二秋。
-
寓言六首·其四
古诗《寓言六首·其四》宋·王安石,始就诗赋科,雕镌久才成。一朝复弃之,刀笔事刑名。中材蔽末学,斯道苦难明。忽贵不自期,何施就升平。
-
寄国清处谦
古诗《寄国清处谦》宋·王安石,三江风浪隔天台,想见当时赋咏才。近有高僧飞锡去,更无馀事出山来。猿猱历历窥香火,日月纷纷付劫灰。我欲相期谈实相,东林何必谢刘雷。