-
驴二首·其一
古诗《驴二首·其一》宋·王安石,力侔龙象或难堪,唇比仙人亦未惭。临路长鸣有真意,盘山弟子久同参。
-
送耿天骘至渡口
古诗《送耿天骘至渡口》宋·王安石,雪云江上语依依,不比寻常恨有违。四十馀年心莫逆,故人如我与君稀。
-
送熊伯通
古诗《送熊伯通》宋·王安石,岁暮欣逢盖共倾,川涂南北岂忘情。事经官路心应折,地入家山眼更明。江上月华空自照,梅边春意恰相迎。关河不锁真消息,野客犹能听治声。
-
次杨乐道韵六首·其四·后苑详定书怀
古诗《次杨乐道韵六首·其四·后苑详定书怀》宋·王安石,文墨由来妙禁中,家传岂独赋河东。平生听想风声早,数日追随笑语同。御水新如鸭头绿,宫花更有鹤翎红。看花弄水聊为乐,不晚朝廷相弱翁。
-
示四妹
古诗《示四妹》宋·王安石,孟光求婿得梁鸿,庑下相随不讳穷。卓荦才名今日事,萧条门巷古人风。五噫尚与时多忤,一笑兼忘我屡空。六月尘沙不相贷,泫然搔首又西东。
-
跃马泉
古诗《跃马泉》宋·王安石,古水缩蛟螭,憎山欲隳突。山祇来伐之,半岭跳齧膝。玉珂鸣塞空,组练光照日。崩腾赴不测,一陷常万匹。神战异人间,千秋为倏忽。泉旁往来客,夜寄幽人...
-
答裴煜道中见寄
古诗《答裴煜道中见寄》宋·王安石,君游苦数归苦晚,一驿险有千里远。知君陟降旦暮间,马力不劲厌长坂。雨脚坠地花枝低,风头入溪蒲叶偃。此处登临不奈愁,琼树森森遮叠巘。
-
如归亭顺风
古诗《如归亭顺风》宋·王安石,春江窈窈来无地,飞帆浩浩穷天际。朝出吴川夕霅溪,回首乔林吹岸荠。柁师高卧自啸歌,戏彼挽舟行复止。人生万事反衍多,道路后先能几何。
-
次韵张氏女弟咏雪
古诗《次韵张氏女弟咏雪》宋·王安石,天上空多地上稀,初寒风力故应微。那能镇压黄尘起,强欲侵凌白日飞。邑犬横来矜意气,窟蟾偷出助光辉。都城只有袁安惫,我亦年年幸赐衣。
-
题友人壁
古诗《题友人壁》宋·王安石,茆檐前后欠松萝,百里乘闲向此过。涧水绕田山影转,野林留日鸟声和。萧条鸡犬逢人少,想象乾坤发兴多。世事不如闲静处,知君出处意如何。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
始与韩玉汝相近居遂相与游今居复相近而两家子唱和诗相属因有此作
古诗《始与韩玉汝相近居遂相与游今居复相近而两家子唱和诗相属因有此作》宋·王安石,羁旅儿童得近邻,相知邂逅即情亲。当时岂意两家子,此地更为同社人。勋业弹冠知白首,文章投笔让青春。万金虽愧君多产,比我渊明亦未贫。
-
子贡
古诗《子贡》宋·王安石,一来齐境助奸臣,去误骄王亦苦辛。鲁国存亡宜有命,区区翻覆亦何人。
-
次韵耿天骘大风
古诗《次韵耿天骘大风》宋·王安石,云埋月缺晕寒灰,飙发齐如巨象豗。纵勇万川冰柱立,纷披千障土囊开。鲁门未怪爰居至,郑圃何妨禦寇来。终夜不眠谁与共,坐忘唯有一颜回。
-
和惠思韵二首·其二·蝉
古诗《和惠思韵二首·其二·蝉》宋·王安石,白下长干何可见,风尘愁杀庾兰成。去年今日青松路,亦自闻蝉第一声。
-
四皓二首·其二
古诗《四皓二首·其二》宋·王安石,秦敺九州逃,知力起经纶。重利诱众策,颇知聚秦民。颓然此四老,上友千载魂。采芝商山中,一视汉与秦。灵珠在泥沙,光景不可昏。道德虽避世,余风回至...
-
送谢师宰赴任楚州·其一
古诗《送谢师宰赴任楚州·其一》宋·王安石,珠玉不自贵,故为人所怜。贤愚亦如此,好恶有自然。闻子欲东南,使我抱幽悁。炎风沙土中,甘与子留连。大梁非无客,跪起废食眠。相看独不厌,以此知子...
-
次韵唐彦猷华亭十咏·其六·陆瑁养鱼池
古诗《次韵唐彦猷华亭十咏·其六·陆瑁养鱼池》宋·王安石,野人非昔人,亦复水上居。纷纷水中游,岂是昔时鱼。吹波浮还没,竞食糟糠余。吞舟不可见,守此岁月除。
-
慈圣光献皇后挽辞二首·其二
古诗《慈圣光献皇后挽辞二首·其二》宋·王安石,涂山女德茂,京室母才难。具美多前志,余光永后观。遗衣迁馆御,祖载出宫菆。终始神孙孝,长留万国欢。
-
即事五首·其三
古诗《即事五首·其三》宋·王安石,幽栖地僻经过少,锺梵声中掩竹门。唯有多情枝上雪,暗香浮动月黄昏。
-
次韵张子野竹林寺二首·其二
古诗《次韵张子野竹林寺二首·其二》宋·王安石,京岘城南隐映深,两牛鸣地得禅林。风泉隔屋撞哀玉,竹月缘阶贴碎金。藻井仰窥尘漠漠,青灯对宿夜沈沈。扁舟过客十年事,一梦此山愁至今。