-
致仕虞部曲江谭君挽辞
古诗《致仕虞部曲江谭君挽辞》宋·王安石,同时献赋久无人,握手悲欢迹已陈。它日白衣霄汉志,暮年朱绂水云身。虚容剑几今长夜,小隐山林祇旧春。岂惜埋辞追往事,齿衰才尽独伤神。
-
东江
古诗《东江》宋·王安石,东江木落水分洪,伐尽黄芦洲渚空。南涧夕阳烟自起,西山漠漠有无中。
-
答虞醇翁
古诗《答虞醇翁》宋·王安石,辍学以从仕,仕非吾本谋。欲归谅不能,非敢忘林丘。临餐耻苟得,冀以尽心酬。万事等画墁,虽勤亦何收。扬扬古之人,彼职乃无忧。感子抚我厚,欲言秪惭...
-
游栖霞庵约平甫至因寄
古诗《游栖霞庵约平甫至因寄》宋·王安石,渺渺林间路,萧萧物外僧。高阴凉易入,闲貌老难增。官事真伤锦,君恩更饮冰。求田此山下,终欲忤陈登。
-
重将
古诗《重将》宋·王安石,重将白发旁墙阴,陈迹茫然不可寻。花鸟总知春烂熳,人间独自有伤心。
-
雨中
古诗《雨中》宋·王安石,尚疑樱欲吐,已怪菊成漂。紫苋凌风怯,青苔挟雨骄。长闲故有味,多难自无聊。牢落柴荆晚,生涯付一瓢。
-
酴醾金沙二花合发
古诗《酴醾金沙二花合发》宋·王安石,相扶照水弄春柔,发似矜夸敛似羞。碧合晚云霞上起,红争朝日雪边流。我无丹白知如梦,人有朱铅见即愁。疑此冶容诗所忌,故将樛木比绸缪。
-
落星寺
古诗《落星寺》宋·王安石,崒云台殿起崔嵬,万里长江一酒杯。坐见山川吞日月,杳无车马送尘埃。雁飞云路声低过,客近天门梦易回。胜概唯诗可收拾,不才羞作等闲来。
-
千蹊
古诗《千蹊》宋·王安石,千蹊百隧散林丘,图画风烟一色秋。但有兴来随处好,杨朱何苦涕横流。
-
出定力院作
古诗《出定力院作》宋·王安石,江上悠悠不见人,十年尘垢梦中身。慇勤为解丁香结,放出枝间自在春。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送杨骥秀才归鄱阳
古诗《送杨骥秀才归鄱阳》宋·王安石,客舍风尘弊綵衣,悲吟重见雁南飞。荆山和氏方三献,太学何生且一归。旷野已寒谙独宿,长年多难惜分违。巾箱所得皆幽懿,亦见乡人为发挥。
-
题回峰寺诗
古诗《题回峰寺诗》宋·王安石,山势欲压海,禅扃向此开。鱼龙腥不到,日月影先来。树色秋擎出,钟声浪答回。何期乘吏役,暂此拂尘埃。
-
谁将
古诗《谁将》宋·王安石,谁将石黛染春潮,复撚黄金作柳条。西崦东沟从此好,笋舆追我莫辞遥。
-
同昌叔赋雁奴
古诗《同昌叔赋雁奴》宋·王安石,雁雁无定栖,随阳以南北。嗟哉此为奴,至性能恳恻。人将伺其殆,奴辄告之亟。举群寤而飞,机巧无所得。夜或以火取,奴鸣火因匿。频惊莫我捕,顾谓奴不...
-
送李秘校南归
古诗《送李秘校南归》宋·王安石,四十青衫更旅人,悠悠饥马傍沙尘。久留上国言空富,却走南州食转贫。自作诗书能见志,应知时命不关身。江湖胜事从今数,肯但悲歌寂寞滨。
-
日出堂上饮
古诗《日出堂上饮》宋·王安石,日出堂上饮,日西未云休。主人笑而歌,客子叹以愀。指此堂上柱,始生在岩幽。雨露饱所滋,凌云亦千秋。所托愿求久,何言值君收。乃令卑湿地,百蚁上穷...
-
同王浚贤良赋龟得升字
古诗《同王浚贤良赋龟得升字》宋·王安石,世传一尾龟百龄,此龟逮见隋唐兴。虽然天幸免焦灼,想屡缩颈愁严凝。前年赴满不量力,欲替鳌负三崚嶒。番禺使君邂逅见,知困簸荡因嗟矜。疾呼余且设网...
-
次韵微之即席
古诗《次韵微之即席》宋·王安石,酿成吴米野油囊,却爱清谈气味长。闲日有僧来北阜,平时无盗出南塘。风亭对竹酬孤峭,雪迳寻梅认暗香。江水中□应未变,一杯终欲就君尝。
-
秋早
古诗《秋早》宋·王安石,暮寻蔡墩西,独觉秋尚早。山路葩卉繁,野田风日好。禅林乌未泊,经屋尘初扫。蛮藤五花簟,复足休吾老。
-
泊舟姑苏
古诗《泊舟姑苏》宋·王安石,朝游盘门东,暮出阊门西。四顾茫无人,但见白日低。荒林带昏烟,上有归鸟啼。物皆得所托,而我无安栖。