-
拟寒山拾得二十首·其七
古诗《拟寒山拾得二十首·其七》宋·王安石,我读万卷书,识尽天下理。智者渠自知,愚者谁信尔。奇哉闲道人,跳出三句里。独悟自根本,不从他处起。
-
铁幢浦
古诗《铁幢浦》宋·王安石,忆昨初为海上行,日斜来往看潮生。如今身是西归客,回首山川觉有情。
-
陈师道宰乌程县
古诗《陈师道宰乌程县》宋·王安石,尝闻太丘长,德不负公卿。墟墓今千载,昆云亦一城。本怀深闭蓄,馀论略施行。故自有仁政,能传家世声。
-
初憩和州
古诗《初憩和州》宋·王安石,衣足一囊弊,粟馀三釜陈。犹依食贫地,已愧省烦人。尘土病催老,风波愁过春。诗书今在眼,还欲讨经纶。
-
莫疑
古诗《莫疑》宋·王安石,莫疑禅伯未知禅,莫笑仙翁不学仙。灵骨肯传黄檗烬,真心自放赤松烟。莲华世界何关汝,楮叶工夫浪费年。露鹤声中江月白,一灯岑寂拥书眠。
-
朝日一曝背
古诗《朝日一曝背》宋·王安石,朝日一曝背,欣然忘夜寒。樵松煮涧水,既食取琴弹。弹作南风歌,歌罢坐长叹。寤彼栖栖者,遗世良独难。
-
次韵酬邓子仪二首·其二
古诗《次韵酬邓子仪二首·其二》宋·王安石,金陵邂逅府东偏,手得新蒲每共编。采石偶耕垂百日,青溪并钓亦三年。君才有用方求禄,我志无成稍问田。一笑欲论心迹事,白头相就且攲眠。
-
古寺
古诗《古寺》宋·王安石,寥寥萧寺半遗基,游客经年断履綦。犹有齐梁旧时殿,尘昏金像雨昏碑。
-
怀舒州山水呈昌叔
古诗《怀舒州山水呈昌叔》宋·王安石,山下飞鸣黄栗留,溪边饮啄白符鸠。不知此地从君处,亦有他人继我不。尘土生涯休荡涤,风波时事只飘浮。相看发秃无归计,一梦东南即自羞。
-
奉酬约之见招
古诗《奉酬约之见招》宋·王安石,君家段干木,为义畏人侵。冯轼信厚礼,逾垣终褊心。川坻宁有此,园屋谅非今。雨过梅柳净,潮来蒲稗深。种芳弥近渚,伐翳取遥岑。清节亦难尚,旷怀差易...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
西山
古诗《西山》宋·王安石,西山映水碧潭潭,楚老长谣泪满衫。但道使君留不得,那知肯更忆江南。
-
汤泉
古诗《汤泉》宋·王安石,寒泉诗所咏,独此沸如烝。一气无冬夏,诸阳自废兴。人游不附火,虫出亦疑冰。更忆骊山下,歊然雪满塍。
-
即事三首·其三
古诗《即事三首·其三》宋·王安石,日月随天旋,疾迟与天谋。寒暑自有常,不顾万物求。蜉蝣蔽朝夕,蟪蛄疑春秋。眇眇上古历,回环今几周。
-
送潮州吕使君
古诗《送潮州吕使君》宋·王安石,韩君揭阳居,戚嗟与死邻。吕使揭阳去,笑谈面生春。当复进赵子,诗书相讨论。不必移鳄鱼,诡怪以疑民。有若大颠者,高材能动人。亦勿与为礼,听之汩彝...
-
次韵唐彦猷华亭十咏·其二·寒穴
古诗《次韵唐彦猷华亭十咏·其二·寒穴》宋·王安石,神泉冽冰霜,高穴与云平。空山渟千秋,不出呜咽声。山风吹更寒,山月相与清。北客不到此,如何洗烦酲。
-
段约之园亭
古诗《段约之园亭》宋·王安石,爱公池馆得忘机,初日留连至落晖。菱暖紫鳞跳复没,柳阴黄鸟啭还飞。径无凡草唯生竹,盘有嘉蔬不采薇。胜事阆州虽或有,终非吾土岂如归。
-
题雱祠堂
古诗《题雱祠堂》宋·王安石,斯文实有寄,天岂偶生才。一日凤鸟去,千秋梁木摧。烟留衰草恨,风造暮林哀。岂谓登临处,飘然独往来。
-
和王乐道烘虱
古诗《和王乐道烘虱》宋·王安石,秋暑汗流如炙輠,敝衣湿蒸尘垢涴。施施众虱当此时,择肉甘于虎狼饿。咀啮侵肤未云已,爬搔次骨终无那。时时对客辄自扪,千百所除才几个。皮毛得气强复...
-
秋兴有感
古诗《秋兴有感》宋·王安石,宿雨清畿甸,朝阳丽帝城。丰年人乐业,陇上踏歌声。
-
送道光法师住持灵岩
古诗《送道光法师住持灵岩》宋·王安石,灵岩开辟自何年,草木神奇鸟兽仙。一路紫苔通窅窱,千崖青霭落潺湲。山祇啸聚荒禅室,象众低摧想法筵。雪足莫辞重趼往,东人香火有因缘。