-
老树
古诗《老树》宋·王安石,去年北风吹瓦裂,墙头老树冻欲折。苍叶蔽屈忽扶疏,野禽从此相与居。禽鸣无时不可数,雌雄各自应律吕。我床拨书当午眠,能惊我眠聒我语。古诗鸟鸣山更...
-
次韵酬宋玘六首·其六
古诗《次韵酬宋玘六首·其六》宋·王安石,山陂畴昔从吾亲,诸父先生各佩纷。零落长年谁语此,迟回故地却逢君。衣冠偶坐论经术,襁褓当时刺绣文。更怪高材终未遇,有司何日选方闻。
-
和圣俞农具诗十五首·其八·牛衣
古诗《和圣俞农具诗十五首·其八·牛衣》宋·王安石,百兽冬自暖,独牛非氄毛。无衣与卒岁,坐恐得空牢。主人覆护恩,岂啻一绨袍。问尔何以报,离离满东皋。
-
忠献韩公挽辞二首·其一
古诗《忠献韩公挽辞二首·其一》宋·王安石,心期自与众人殊,骨相知非浅丈夫。独斡斗杓环帝座,亲扶日毂上天衢。锄耰万里山无盗,衮绣三朝国有儒。爽气忽随秋露尽,但留陈迹在龟趺。
-
神宗皇帝挽辞二首·其一
古诗《神宗皇帝挽辞二首·其一》宋·王安石,将圣由天纵,成能与鬼谋。聪明初四达,俊乂尽旁求。一变前无古,三登岁有秋。讴歌归子启,钦念禹功修。
-
寄题众乐亭
古诗《寄题众乐亭》宋·王安石,陵阳游观吾所好,恨不即过众乐亭。尝闻彷佛入梦寐,吟笔自欲图丹青。千峰秀出百里外,忽于其上峥檐楹。朝云嘘岩日暖暖,夜水落涧风泠泠。春花窈窕鸟争...
-
答熊本推官金陵寄酒
古诗《答熊本推官金陵寄酒》宋·王安石,郁金香是兰陵酒,枉入诗人赋咏来。庭下北风吹急雪,坐间南客送寒醅。渊明未得归三径,叔夜犹同把一杯。吟罢想君醒醉处,钟山相向白崔嵬。
-
王中甫学士挽辞
古诗《王中甫学士挽辞》宋·王安石,同学金陵最少年,奏书曾用牍三千。盛名非复居人后,壮岁如何弃我先。种橘园林无旧业,采蘋洲渚有新篇。蒜山东路春风绿,埋没谁知太守阡。
-
宋城道中
古诗《宋城道中》宋·王安石,都城花木久知春,北路馀寒尚中人。宿草连云青未得,东风无赖只惊尘。
-
道旁大松人取以为明
古诗《道旁大松人取以为明》宋·王安石,龙甲虬髯不可攀,亭亭千丈荫南山。应嗟无地逃斤斧,岂愿争明爝火间。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
酬俞秀老
古诗《酬俞秀老》宋·王安石,洒扫东庵置一床,于君独觉故情长。有言未必输摩诘,无法何曾泥饮光。天壤此身知共弊,江湖他日要相忘。犹贪半偈归思索,却恐提桓妄揣量。
-
次韵留题僧假山
古诗《次韵留题僧假山》宋·王安石,态足万峰奇,功才一篑微。愚公谁助徙,灵鹫却愁飞。窦雪藏银镒,檐曦散玉辉。未应颓蚁壤,方此镇禅扉。物理有真伪,僧言无是非。但知名尽假,不必故山...
-
送江宁彭给事赴阙
古诗《送江宁彭给事赴阙》宋·王安石,西江望士众长兼,卓荦传家在一男。壮志异时开史牒,妙龄终日对书龛。桂堂发策收科选,樱苑颁诗豫宴酣。大邑援琴聊试可,小州怀绂果才堪。分台拜职荣先...
-
次韵答陈正叔二首·其一
古诗《次韵答陈正叔二首·其一》宋·王安石,青衫憔悴北归来,发有霜根面有埃。群吠我方憎猘子,一鸣谁更识龙媒。功名落落求难值,日月沄沄去不回。胜事与身何等近,酒樽诗卷数须开。
-
病中睡起折杏花数枝二首·其一
古诗《病中睡起折杏花数枝二首·其一》宋·王安石,独卧南窗榻,翛然五六旬。已闻邻杏好,故挽一枝春。
-
和崔公度家风琴八首·其三
古诗《和崔公度家风琴八首·其三》宋·王安石,万物能鸣为不平,世间歌哭两营营。君知此物心何欲,自信天机自有声。
-
久雨
古诗《久雨》宋·王安石,煤炱著天无寸空,白沫上岸吹鱼龙。羲和推车出不得,河伯欲取山为宫。城门昼开眠百贾,饥孙得糟夜哺翁。老人惯事少所怪,看屋箕踞歌南风。
-
别葛使君
古诗《别葛使君》宋·王安石,邑屋为儒知善政,市门多粟见丰年。追攀更觉相逢晚,谈笑难忘欲别前。客幕雅游皆置榻,令堂清坐亦鸣弦。轻舟后夜沧江北,回首春城空黯然。
-
双庙
古诗《双庙》宋·王安石,两公天下骏,无地与腾骧。就死得处所,至今犹耿光。中原擅兵革,昔日几侯王。此独身如在,谁令国不亡。北风吹树急,西日照窗凉。志士千年泪,泠然落奠...
-
扬雄二首·其一
古诗《扬雄二首·其一》宋·王安石,子云游天禄,华藻锐初学。覃思晚有得,晦显无适莫。寥寥邹鲁後,於此归先觉。岂尝知符府,何苦自投阁。长安诸愚儒,操行自为薄。谤嘲出异己,传载因疏...