-
送裴如晦宰吴江
古诗《送裴如晦宰吴江》宋·王安石,青发朱颜各少年,幅巾谈笑两欢然。柴桑别后馀三径,天禄归来尽一廛。邂逅都门谁载酒,萧条江县去鸣弦。犹疑甫里英灵在,到日凭君为舣船。
-
次吴氏女子韵
古诗《次吴氏女子韵》宋·王安石,孙陵西曲岸乌纱,知汝凄凉正忆家。人世岂能无聚散,亦逢佳节且吹花。
-
次韵宋次道忆太平早梅
古诗《次韵宋次道忆太平早梅》宋·王安石,大梁春费宝刀催,不似湖阴有早梅。今日盘中看剪綵,当时花下就传杯。纷纷自向江城落,杳杳难随驿使来。知忆旧游还想见,西南枝上月徘徊。
-
梦中作
古诗《梦中作》宋·王安石,青门道北云为屋,大垆贮酒千万斛。独龙注雨如车轴,不畏不售畏不续。
-
秋夜泛舟
古诗《秋夜泛舟》宋·王安石,池堑秋水净,扁舟溯凉飙。的皪荷上珠,俯映疏星摇。深寻畏鱼淰,中路且回桡。冥冥菰蒲中,乃复有惊跳。
-
寄孙正之
古诗《寄孙正之》宋·王安石,少时已感韩子诗,东西南北俱欲往。新年尤觉此语悲,恨无羽翼超惚恍。肺肝欲绝形骸外,涕洟自落衣巾上。此忧难与世共知,忆子论心更惆怅。
-
读蜀志
古诗《读蜀志》宋·王安石,千载纷争共一毛,可怜身世两徒劳。无人语与刘玄德,问舍求田意最高。
-
春日即事
古诗《春日即事》宋·王安石,池北池南春水生,桃花深处好闲行。细思扰扰梦中事,何用悠悠身后名。
-
到家
古诗《到家》宋·王安石,五年羁旅倦风埃,旧里依然似梦回。猿鸟不须怀怅望,溪山应亦笑归来。身闲自觉贫无累,命在谁论进有材。秋晚吾庐更萧洒,沙边烟树绿洄洄。
-
杂咏五首·其一
古诗《杂咏五首·其一》宋·王安石,勋业无成照水羞,黄尘入眼见山愁。烟中漠漠江南岸,更与家人一少留。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
吴江
古诗《吴江》宋·王安石,莽莽昔登临,秋风一散襟。地留孤屿小,天入五湖深。柑橘无千里,鱼虾有万金。吾虽轻范蠡,终欲此幽寻。
-
夏夜舟中颇凉因有所感
古诗《夏夜舟中颇凉因有所感》宋·王安石,扁舟畏朝热,望夜倚桅樯。日共火云退,风兼水气凉。未秋轻病骨,微曙浣愁肠。坚我江湖意,滔滔兴不忘。
-
游杭州圣果寺
古诗《游杭州圣果寺》宋·王安石,登高见山水,身在水中央。下视楼台处,空多树木苍。浮云连海气,落日动湖光。偶坐吹横笛,残声入富阳。
-
蝶
古诗《蝶》宋·王安石,翅轻于粉薄于缯,长被花牵不自胜。若信庄周尚非我,岂能投死为韩凭。
-
离鄞至菁江东望
古诗《离鄞至菁江东望》宋·王安石,村落萧条夜气生,侧身东望一伤情。丹楼碧阁无处所,祇有溪山相照明。
-
登宝公塔
古诗《登宝公塔》宋·王安石,倦童疲马放松门,自把长筇倚石根。江月转空为白昼。岭云分暝与黄昏。鼠摇岑寂声随起,鸦矫荒寒影对翻。当此不知谁主客,道人忘我我忘言。
-
寓言六首·其六
古诗《寓言六首·其六》宋·王安石,好乐世所共,欲禁安能舍。孰能开其淫,要在习以雅。驱人必如己,墨子见何寡。惜哉后世音,至美不如野。
-
两生
古诗《两生》宋·王安石,两生才器亦超群,黑白何劳强自分。好与骑奴同一处,此时俱事卫将军。
-
五更
古诗《五更》宋·王安石,青灯隔幔映悠悠,小雨含烟凝不流。祇听蛩声已无梦,五更桐叶强知秋。
-
怀旧
古诗《怀旧》宋·王安石,吹破春冰水放光,山花涧草百般香。身闲处处堪行乐,何事低徊两鬓霜。