-
台城寺侧独行
古诗《台城寺侧独行》宋·王安石,春山撩乱水纵横,篱落荒畦草自生。独往独来山下路,笋舆看得绿阴成。
-
秋夜二首·其二
古诗《秋夜二首·其二》宋·王安石,幔逗长风细,窗留半月斜。浮烟暝绿草,泫露冷黄花。独曳缘云策,仍寻度水槎。归时参夜半,邻犬静中哗。
-
西风
古诗《西风》宋·王安石,少年不知秋,喜闻西风生。老大多感伤,畏此蟋蟀鸣。况乃舍亲友,抱病独远行。中夜卧不周,恻恻感我情。起视天正黑,弱云乱纵横。似有霰雪飘,不复星斗...
-
呈陈和叔二首·其二
古诗《呈陈和叔二首·其二》宋·王安石,数椽庳屋茨生草,三亩荒园种晚蔬。永日终无一杯酒,可能留得故人车。
-
车螯二首·其二
古诗《车螯二首·其二》宋·王安石,车螯肉之弱,恃壳保厥身。自非身有求,不敢微启唇。尚恐擉者得,泥沙常埋堙。往往汤火间,身尽壳空存。维海错万物,口牙且咀吞。尔无如彼何,可畏宁独...
-
酬王微之
古诗《酬王微之》宋·王安石,一雨回飙助蓐收,炎曦不复畏金流。君家咫尺堪乘兴,想岸乌纱对奕秋。
-
四月果
古诗《四月果》宋·王安石,一春强半勒花风,几日园林几树红。汲汲追攀常恨晚,纷纷吹洗忽成空。行看果下苍苔地,已作人间白发翁。岂惜解鞍留夜饮,此身醒醉与谁同。
-
日西
古诗《日西》宋·王安石,日西阶影转梧桐,帘卷青山簟半空。金鸭火销沈水冷,悠悠残梦鸟声中。
-
遇雪
古诗《遇雪》宋·王安石,定知花发是归期,不奈归心日日归。风雪岂知行客恨,向人更作落花飞。
-
赠张康
古诗《赠张康》宋·王安石,昔在历阳时,得子初江津。手中紫团参,一饮宽吾亲。舍舟城南居,杖屦日相因。百口代起伏,呻呼聒比邻。叩门或夜半,屡费药物珍。欲报恨不得,肠胃盘车...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
猎较诗
古诗《猎较诗》宋·王安石,猎较猎较,谁禽我有。国人之惏,君子所丑。猎较猎较,祭占其祥。国人之序,君子何伤。
-
戏赠育王虚白长老
古诗《戏赠育王虚白长老》宋·王安石,白云山顶病禅师,昔日公卿各赠诗。行尽四方年八十,却归荒寺有谁知。
-
胡氏逢原堂
古诗《胡氏逢原堂》宋·王安石,我爱铜官好,君实家其间。山水相萦萃,花卉矜春妍。有鸣林间禽,有跃池中鲜。叶山何嗟峨,秀峙东南偏。峰峦日在望,远色涵云边。宾客此遴集,觞饮常留...
-
寄孙正之
古诗《寄孙正之》宋·王安石,南游忽忽与谁言,共笑谋生识最昏。万事百年能自信,一箪五鼎不须论。友中惟子长招隐,世上何人可避喧。千里秋风相望处,皖公溪上正开樽。
-
题汤泉壁示诸子有欲闲之意
古诗《题汤泉壁示诸子有欲闲之意》宋·王安石,吟哦一水上,披写众峰间。偶运非彭泽,留名比岘山。君才今卨稷,家行古原颜。平世虽多士,安能易地闲。
-
次韵昌叔岁暮
古诗《次韵昌叔岁暮》宋·王安石,城云漏日晚,树冻裹春深。糁密鱼虽暖,巢危鹤更阴。横风高彍弩,残溜细鸣琴。岁换儿童喜,还伤老大心。
-
又次叶致远韵二首·其二
古诗《又次叶致远韵二首·其二》宋·王安石,明时君尚富春秋,岂比衰翁远自投。智略未应施畎亩,上前他日望吾丘。
-
送吴显道五首·其二
古诗《送吴显道五首·其二》宋·王安石,滕王高阁临江渚,东边日出西边雨。十五年前此会同,天际张帷列樽俎。公今此去何时归,我今停杯一问之。春风两岸水杨柳,昔日青青今在否。偶向东湖更向...
-
寄友人三首·其三
古诗《寄友人三首·其三》宋·王安石,一别三年各一方,此身漂荡只殊乡。看沙更觉蓬莱浅,数日空惊霹雳忙。渺渺水波低赤岸,濛濛云气淡扶桑。登临旧兴无多在,但有浮槎意未忘。
-
寄张先郎中
古诗《寄张先郎中》宋·王安石,留连山水住多时,年比冯唐未觉衰。篝火尚能书细字,邮筒还肯寄新诗。胡床月下知谁对,蛮榼花前想自随。投老主恩聊欲报,每瞻高躅恨归迟。