-
岁晚怀古
古诗《岁晚怀古》宋·王安石,先生岁晚事田园,鲁叟遗书废讨论。问讯桑麻怜已长,按行松菊喜犹存。农人调笑追寻壑,稚子欢呼出候门。遥谢载醪袪惑者,吾今欲辩已忘言。
-
清风阁
古诗《清风阁》宋·王安石,飞梦孤起下州墙,胜势峥嵘压四方。远引江山来控带,平看鹰隼去飞翔。高蝉感耳仿妨静,赤日焦心不废凉。况是使君无一事,日陪宾从此倾觞。
-
离北山寄平甫
古诗《离北山寄平甫》宋·王安石,日月沄沄与水争,披襟照见发华惊。少年忧患伤豪气,老去经纶误半生。休向朝廷论一鹗,只知田里守三荆。清溪几曲春风好,已约归时载酒行。
-
怀钟山
古诗《怀钟山》宋·王安石,投老归来供奉班,尘埃无复见钟山。何须更待黄粱熟,始觉人间是梦间。
-
入瓜步望扬州
古诗《入瓜步望扬州》宋·王安石,落日平林一水边,芜城掩映祇苍然。白头追想当时事,幕府青衫最少年。
-
渔家傲·隔岸桃花红未半
古诗《渔家傲·隔岸桃花红未半》宋·王安石,隔岸桃花红未半,枝头已有蜂儿乱。惆怅武陵人不管。清梦断。亭亭伫立春宵短。
-
红梨
古诗《红梨》宋·王安石,红梨无叶庇花身,黄菊分香委路尘。岁晚苍官才自保,日高青女尚横陈。
-
秦始皇
古诗《秦始皇》宋·王安石,天方猎中原,狐兔在所憎。伤哉六孱王,当此鸷鸟膺。搏取已扫地,翰飞尚凭凌。游将跨蓬莱,以海为丘陵。勒石颂功德,群臣助骄矜。举世不读易,但以刑名...
-
题黄司理园
古诗《题黄司理园》宋·王安石,为忆去年梅,凌寒特地来。闰前空腊尽,浑未有花开。
-
次韵舍弟赏心亭即事二首·其二
古诗《次韵舍弟赏心亭即事二首·其二》宋·王安石,霸气消磨不复存,旧朝台殿祇空村。孤城倚薄青天近,细雨侵凌白日昏。稍觉野云成晚霁,却疑山月是朝暾。此时江海无穷兴,醒客忘言醉客喧。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋日在梧桐
古诗《秋日在梧桐》宋·王安石,秋日在梧桐,转阴如急毂。冥冥蔽中庭,下视今可暴。高蝉不复嘒,稍得寒鸦宿。百绕有衰翁,行歌待春绿。
-
酬王浚贤良松泉二诗·其一·松
古诗《酬王浚贤良松泉二诗·其一·松》宋·王安石,世传寿可三松倒,此语难为常人道。人能百岁自古稀,松得千年未为老。我移两松苦不早,岂望见渠身合抱。但怜众木总漂摇,颜色青青终自保。兔丝茯苓会当...
-
示德逢
古诗《示德逢》宋·王安石,先生贫敝古人风,?想柴桑在眼中。怜悯鸡豚非孟子,勤劳禾黍信周公。深藏组丽三千牍,静占宽闲五百弓。处世但令心自可,相知何藉一刘龚。
-
城北
古诗《城北》宋·王安石,青青千里乱春袍,宿雨催红出小桃。回首北城无限思,日酣川净野云高。
-
明州钱君倚众乐亭
古诗《明州钱君倚众乐亭》宋·王安石,使君幕府开东部,名高海曲人知慕。舣船谈笑政即成,洗涤山川作嘉趣。平泉浩荡银河注,想见明星弄机杼。载沙筑成天上路,投虹为桥取孤屿。扫除荆棘水中...
-
白鸥
古诗《白鸥》宋·王安石,江鸥好羽毛,玉雪无尘垢。灭没波浪间,生涯亦何有。雄雌屡惊矫,机弋常纷纠。顾我独无心,相随如得友。飘然纷华地,此物乖隔久。白发望东南,春江绿如...
-
哭梅圣俞
古诗《哭梅圣俞》宋·王安石,诗行于世先春秋,国风变衰始柏舟。文辞感激多所忧,律吕尚可谐鸣球。先王泽竭士已偷,纷纷作者始可羞。其声与节急以浮,真人当天施再流。笃生梅公应时...
-
访隐者
古诗《访隐者》宋·王安石,童子穿云晚未归,谁收松下著残棋。先生醉卧落花里,春去人间总不知。
-
河北民
古诗《河北民》宋·王安石,河北民,生近二边长苦辛。家家养子学耕织,输与官家事夷狄。今年大旱千里赤,州县仍催给河役。老小相依来就南,南人丰年自无食。悲愁天地白日昏,路旁...
-
思北山
古诗《思北山》宋·王安石,日日思北山,而今北山去。寄语白莲庵,迎我青松路。