-
岭云
古诗《岭云》宋·王安石,岭云合处小盘桓,人得敷衾马解鞍。寒荚著天榆历历,净华浮海桂团团。交游涣散渊明喜,吏卒萧条叔夜宽。方丈老翁无一发,更知来不为皮冠。
-
山行
古诗《山行》宋·王安石,出写清浅景,归穿苍翠阴。平头均楚制,长耳嗣吴吟。暮岭已佳色,寒泉仍好音。谁同此真意,倦鸟亦幽寻。
-
虎图
古诗《虎图》宋·王安石,壮哉非罴亦非貙,目光夹镜当坐隅。横行妥尾不畏逐,顾盼欲去仍踌躇。卒然我见心为动,熟视稍稍摩其须。固知画者巧为此,此物安肯来庭除。想当槃礴欲画...
-
次韵和张仲通见寄三绝句·其一
古诗《次韵和张仲通见寄三绝句·其一》宋·王安石,高山流水意无穷,三尺空弦膝上桐。默默此时谁会得,坐凭江阁看飞鸿。
-
巫峡
古诗《巫峡》宋·王安石,神女音容讵可求,青山回抱楚宫楼。朝朝暮暮空云雨,不尽襄王万古愁。
-
苏秦
古诗《苏秦》宋·王安石,已分将身死势权,恶名磨灭几何年。想君魂魄千秋后,却悔初无二顷田。
-
碧芜
古诗《碧芜》宋·王安石,碧芜平野旷,黄菊晚村深。客倦留甘饮,身闲累苦吟。
-
除夜寄舍弟
古诗《除夜寄舍弟》宋·王安石,一尊聊有天涯忆,百感翻然醉里眠。酒醒灯前犹是客,梦回江北已经年。佳时流落真何得,胜事蹉跎只可怜。唯有到家寒食在,春风因泛滪溪船。
-
胡笳十八拍十八首·其十七
古诗《胡笳十八拍十八首·其十七》宋·王安石,燕山雪花大如席,与儿洗面作光泽。恍然天地半夜白,闺中祇是空相忆。点注桃花舒小红,与儿洗面作华容。欲问平安无使来,桃花依旧笑春风。
-
拟寒山拾得二十首·其六
古诗《拟寒山拾得二十首·其六》宋·王安石,人人有这个,这个没量大。坐也坐不定,走也跳不过。锯也解不断,锤也打不破。作马便搭鞍,作牛便推磨。若问无眼人,这个是甚么。便遭伊缠绕,鬼窟里忍...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
范雎
古诗《范雎》宋·王安石,范雎相秦倾九州,一言立断魏齐头。世间祸故不可忽,箦中死尸能报雠。
-
省中二首·其一
古诗《省中二首·其一》宋·王安石,万事悠悠心自知,强颜于世转参差。移床独卧秋风里,静看蜘蛛结网丝。
-
陪友人中秋夕赏月
古诗《陪友人中秋夕赏月》宋·王安石,海雾看如洗,秋阳望却昏。光明疑不夜,清瑩欲无坤。扫掠风前坐,留连露下尊。苦吟应到晓,况有我思存。
-
原过
古诗《原过》宋·王安石,天有过乎?有之,陵历斗蚀是也。地有过乎?有之,崩弛竭塞是也。天地举有过,卒不累覆且载者何?善复常也。人介乎天地之间,则固不能无过,卒不害圣且...
-
兼并
古诗《兼并》宋·王安石,三代子百姓,公私无异财。人主擅操柄,如天持斗魁。赋予皆自我,兼并乃奸回。奸回法有诛,势亦无自来。后世始倒持,黔首遂难裁。秦王不知此,更筑怀清...
-
宫词
古诗《宫词》宋·王安石,六宅新妆促锦,三宫巧仗丛花。一片黄云起处,内人遥认官家。
-
宜春苑
古诗《宜春苑》宋·王安石,宜春旧台沼,日暮一登临。解带行苍藓,移身坐绿阴。树疏啼鸟远,水静落花深。无复增修事,君王惜费金。
-
云之祁祁答董传
古诗《云之祁祁答董传》宋·王安石,云之祁祁,或雨于渊。苗之翘翘,或槁于田。云之祁祁,或雨于野。有槁于田,岂不自我。荟兮其隮,其在西郊。匪我为之,我歌且谣。蔚兮其复,南山之侧。...
-
甘露歌
古诗《甘露歌》宋·王安石,折得一枝香在手,人间应未有。疑是经春雪未消,今日是何朝。尽日含毫难比兴,都无色可并。万里晴天何处来,真是屑琼瑰。天寒日暮山谷里,的砾愁成水。...
-
题宝岩寺寒碧亭二首·其一
古诗《题宝岩寺寒碧亭二首·其一》宋·王安石,两岸青山刻峭成,一溪回曲篆纹平。绿阴隐隐无重数,欲去黄鹂又一声。