-
山居作拆字诗一首寄江子我郎中比尝以拆字语为戏然未有以为诗者请自今始
古诗《山居作拆字诗一首寄江子我郎中比尝以拆字语为戏然未有以为诗者请自今始》宋·刘一止,日月明朝昏,山风岚自起。石皮破仍坚,古木枯不死。可人何当来,意若重千里。永言咏黄鹄,志士心未已。
-
喜迁莺·晓行
古诗《喜迁莺·晓行》宋·刘一止,晓光催角。听宿鸟未惊,邻鸡先觉,迤逦烟村,马嘶人起,残月尚穿林薄。泪痕带霜微凝,酒力冲寒犹弱。叹倦客,悄不禁重染,风尘京洛。追念人别后,心事...
-
次韵子我秋分一首
古诗《次韵子我秋分一首》宋·刘一止,山中秋已半,蓬荜晏方开。不听夜虫话,焉知节物来。紫珠犹卧穗,青蕊未浮杯。欲射系书雁,非关烹不才。
-
自作真赞
古诗《自作真赞》宋·刘一止,枯木寒岩,形影相依。禄食而臞,孰与遁肥。四十九年,我知其非。已往不谏,来者庶几。