-
摊破南乡子·休赋惜春诗
古诗《摊破南乡子·休赋惜春诗》宋·程垓,休赋惜春诗,留春住、说与人知。一年已负东风瘦,说愁说恨,数期数刻,只望归时。莫怪杜鹃啼,真个也、唤得人归。归来休恨花开了,梁间燕子,且教知道...
-
如梦令·风入藕花翻动
古诗《如梦令·风入藕花翻动》宋·程垓,风入藕花翻动,夜气与香俱纵。月又带风来,凉意一襟谁共。情重,情重,可惜短宵无梦。
-
卜算子·枕簟暑风消
古诗《卜算子·枕簟暑风消》宋·程垓,枕簟暑风消,帘幕秋风动。月到夜来愁处明,只照团衾凤。去意杳无凭,别语愁难送。一纸鱼笺枕底香,且做新来梦。
-
蝶恋花·翠幕成阴帘拂地
古诗《蝶恋花·翠幕成阴帘拂地》宋·程垓,翠幕成阴帘拂地。池馆无人,四面生凉意。荷气竹香俱细细,分明著莫清风袂。玉枕如冰笙似水。才亸横钗,早被莺呼起。今夜月明人未睡,只消三四分来醉。
-
洞庭春色·锦字亲裁
古诗《洞庭春色·锦字亲裁》宋·程垓,锦字亲裁,泪巾偷裛,细说旧时。记笑桃门巷,妆窥宝靥,弄花庭前,香湿罗衣。几度相随游冶去,任月细风尖犹未归。多少事,有垂杨眼见,红烛心知。如今...
-
四代好·翠幕东风早
古诗《四代好·翠幕东风早》宋·程垓,翠幕东风早。兰窗梦,又被莺声惊觉。起来空对,平阶弱絮,满庭芳草。厌厌未忺怀抱。记柳外、人家曾到。凭画阑、那更春好花好,酒好人好。春好尚恐阑珊...
-
点绛唇·梅雨收黄
古诗《点绛唇·梅雨收黄》宋·程垓,梅雨收黄,暑风依旧闲庭院。露荷轻颤。只有香浮面。挂起西窗,月澹无人见。幽情远。随钗低扇。好个凉方便。
-
西江月·众绿初围夏荫
古诗《西江月·众绿初围夏荫》宋·程垓,众绿初围夏荫,老红犹驻春妆。画帘燕子日偏长。静看新雏来往。□□□□□□,□□□□□□。□□□□□□□。□□□□□□。
-
雨中花令·旧日爱花心未了
古诗《雨中花令·旧日爱花心未了》宋·程垓,旧日爱花心未了。紧消得、花时一笑。几日春寒,连宵雨闷,不道幽欢少。记得去年深院悄。□梁畔,一枝香袅。说与西楼,后来明月,莫把菱花照。
-
摸鱼儿·掩凄凉
古诗《摸鱼儿·掩凄凉》宋·程垓,掩凄凉、黄昏庭院,角声何处呜咽。矮窗曲屋风灯冷,还是苦寒时节。凝伫切。念翠被熏笼,夜夜成虚设。倚阑愁绝。听凤竹声中,犀影帐外,簌簌酿寒轻雪。...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
浣溪沙·闲倚前荣小扇车
古诗《浣溪沙·闲倚前荣小扇车》宋·程垓,闲倚前荣小扇车,晚妆无力亸云鸦,凝情香落一庭花。笑挽清风归玉枕,懒随缺月傍窗纱。羞红两脸上娇霞。
-
摊破江城子·娟娟霜月又侵门
古诗《摊破江城子·娟娟霜月又侵门》宋·程垓,娟娟霜月又侵门。对黄昏。怯黄昏。愁把梅花,独自泛清尊。酒又难禁花又恼,漏声远,一更更,总断魂。断魂。断魂。不堪闻。被半温。香半温。睡也睡也,...
-
南乡子·几日诉离尊
古诗《南乡子·几日诉离尊》宋·程垓,几日诉离尊,歌尽阳关不忍分。此度天涯真个去,销魂,相送黄花落叶村。斜日又黄昏,萧寺无人半掩门。今夜粉香明月泪,休论,只要罗巾记旧痕。
-
蝶恋花·自东江乘晴过蟆颐渚园小饮
古诗《蝶恋花·自东江乘晴过蟆颐渚园小饮》宋·程垓,晴带溪光春自媚。绕翠萦青,来约东风醉。云补断山疏复缀,雨回绿野清还丽。拄杖不妨舒客意。临水人家,问有花开未。江左风流今有几,逢春不要人憔悴。
-
谒金门·春夜雨
古诗《谒金门·春夜雨》宋·程垓,春夜雨,催润柳塘花坞。小院深深门几许,画帘香一缕。独立晚庭凝伫,细把花枝闲数。燕子不来天欲暮,说愁无处所。
-
菩萨蛮·晓烟笼日浮山翠
古诗《菩萨蛮·晓烟笼日浮山翠》宋·程垓,晓烟笼日浮山翠,春风著水回川媚。远近碧重重,人家山色中。野花香自度,似识幽人处。安得著三间,与山终日闲。
-
菩萨蛮·访江东外家作
古诗《菩萨蛮·访江东外家作》宋·程垓,画桥拍拍春江绿,行人正在春江曲。花润接平川,有人花底眠。东风元自好,只怕催花老。安得万垂杨,系教春日长。
-
蝶恋花·有客钱塘江上住
古诗《蝶恋花·有客钱塘江上住》宋·程垓,有客钱塘江上住。十日斋居,九日愁风雨。断送一春弹指去,荷花又绕南山渡。湖上幽寻君已许。消息不来,望得行云暮。芳草梦魂应记取,不成忘却池塘句。
-
清平乐·山城桃李
古诗《清平乐·山城桃李》宋·程垓,山城桃李,催促春无几。日日为花须早起,犹□惜花无计。阿谁留得春风,长教绕绿围红。莫遣十分芳意,输他万点愁容。
-
菩萨蛮·客窗曾剪灯花弄
古诗《菩萨蛮·客窗曾剪灯花弄》宋·程垓,客窗曾剪灯花弄,谁教来去如春梦。冷落旧梅台,小桃相次开。人间春易老,只有山中好。闲却槿花篱,莫教溪外知。