-
忆秦娥·愁无语
古诗《忆秦娥·愁无语》宋·程垓,愁无语,黄昏庭院黄梅雨。黄梅雨。新愁一寸,旧愁千缕。杜鹃叫断空山苦。相思欲计人何许。一重云断,一重山阻。
-
菩萨蛮·和风暖日西郊路
古诗《菩萨蛮·和风暖日西郊路》宋·程垓,和风暖日西郊路,游人又踏青山去。何处碧云衫,映溪才两三。疏松分翠黛,故作羞春态。回首杏烟消,月明归渡桥。
-
蝶恋花·南窗偶题
古诗《蝶恋花·南窗偶题》宋·程垓,薄薄窗油清似镜。两面疏帘,四壁文书静。小篆焚香消日永,新来识得闲中性。人爱人嫌都莫问。絮自沾泥,不怕东风紧。只有诗狂消不尽,夜来题破窗花影。
-
鹧鸪天·昨夜思量直到明
古诗《鹧鸪天·昨夜思量直到明》宋·程垓,昨夜思量直到明,拂明心绪更愁人。风披露叶高低怨,冷雨寒烟各自轻。休赖酒,莫求神。为谁教尔许多情。如今早被思量损,好更当时做弄成。
-
渔家傲·彭门道中早起
古诗《渔家傲·彭门道中早起》宋·程垓,野店无人霜似水,清灯照影寒侵被。门外行人催客起,因个事,老来方有思家泪。寄问梅花开也未,爱花只有归来是。想见小乔歌舞地,浑含喜,天涯不念人憔...
-
菩萨蛮·回文
古诗《菩萨蛮·回文》宋·程垓,暑庭消尽风鸣树,树鸣风尽消庭暑。横枕一声莺,莺声一枕横。扇纨低粉面,面粉低纨扇。凉月淡侵床,床侵淡月凉。
-
朝中措·茶词
古诗《朝中措·茶词》宋·程垓,华筵饮散撤芳尊,人影乱纷纷。且约玉骢留住,细将团凤平分。一瓯看取,招回酒兴,爽彻诗魂。歌罢清风两腋,归来明月千门。
-
南歌子·竹粉翻新箨
古诗《南歌子·竹粉翻新箨》宋·程垓,竹粉翻新箨,荷花拭靓妆。断云侵晚度横塘。小扇斜钗依约、傍牙床。蘸蜜分红荔,倾筒泻碧香。醉时风雨醒时凉。明月多情依旧、过西厢。
-
好事近·烟尽戍楼空
古诗《好事近·烟尽戍楼空》宋·程垓,烟尽戍楼空,又是一帘佳月。何事山城留滞,负好花时节。烧灯剪彩没心情,应有翠娥说。欲借好风吹恨,奈乱云愁叠。
-
好事近·资中道上无双堠感怀作
古诗《好事近·资中道上无双堠感怀作》宋·程垓,别梦记春前,春尽苦无归日。想见鹊声庭院,误几回消息。万重离恨万重山,无处说思忆。只有路傍双堠,也随人孤只。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
谒金门·病起
古诗《谒金门·病起》宋·程垓,花半湿,一霎晚云笼密。天气未佳风又急,小庭愁独立。酒病起来无力,懊恼篆烟锁碧。一饷春情无处觅,小屏山数尺。
-
菩萨蛮·东风有意留人住
古诗《菩萨蛮·东风有意留人住》宋·程垓,东风有意留人住,熏风无意催人去。去住两茫然,相逢成短缘。平生花柳笑,过后关心少。今日奈情何,为伊饶恨多。
-
一落索·门外莺寒杨柳
古诗《一落索·门外莺寒杨柳》宋·程垓,门外莺寒杨柳,正减欢疏酒。春阴早是做人愁,更何况、花飞后。莫倚东风消瘦,有酴醾入手。尽偎香玉醉何妨,任花落、愁依旧。
-
闺怨无闷
古诗《闺怨无闷》宋·程垓,天与多才,不合更与,殢柳怜花情分。甚总为才情,恼人方寸。早是春残花褪。也不料、一春都成病。自失笑,因甚腰围半减,珠泪频揾。难省。也怨天、也自...
-
好事近·待月不至
古诗《好事近·待月不至》宋·程垓,天淡一帘秋,明月几时来得。何事桂底香近,把清光邀勒。人间明晦总由天,何必问通塞。且为人如月好,醉莫分南北。
-
浪淘沙令·才合又轻离
古诗《浪淘沙令·才合又轻离》宋·程垓,才合又轻离,心事多违。小窗灯影记亲移。可奈酒酣花困处,不省人归。山翠又如眉,肠断幽期。相思有梦阿谁知。莫遣重来风絮乱,不似当时。
-
桃源忆故人·粉霜拂拂凝香砌
古诗《桃源忆故人·粉霜拂拂凝香砌》宋·程垓,粉霜拂拂凝香砌,酝酿梅花天气。月上小窗如水,冷浸人无寐。平生可惯闲憔悴,担负新愁不起。消遣夜长无计,只倚熏香睡。
-
霜天晓角·玉清冰样洁
古诗《霜天晓角·玉清冰样洁》宋·程垓,玉清冰样洁。几夜相思切。谁料浓云遮拥,同心带、甚时结。匆匆休惜别。还有来时节。记取江阴归路,须共踏、夜深月。
-
朝中措·汤词
古诗《朝中措·汤词》宋·程垓,龙团分罢觉芳滋,歌彻碧云词。翠袖且留纤玉,沉香载捧冰垍。一声清唱,半瓯轻啜,愁绪如丝。记取临分馀味,图教归后相思。
-
谒金门·浓睡醒
古诗《谒金门·浓睡醒》宋·程垓,浓睡醒,惊对一帘秋影。桐叶乍零风不定,半窗疏雨影。愁与年光不尽,老入星星双鬓。只拟上楼寻远信,雁遥烟水暝。