-
和梅堂祖心禅师答潭州知府谏议谢凡五遣人召禅师不往·其二
古诗《和梅堂祖心禅师答潭州知府谏议谢凡五遣人召禅师不往·其二》宋·彭汝砺,胡床误看碧松枝,自爱壶中日月迟。冰尽暖沙眠犊子,波间细雨浴鱼儿。
-
次佛印韵·其二
古诗《次佛印韵·其二》宋·彭汝砺,明明佛日在颠崖,何事山岚不肯开。诸处即无甜水草,莫牵牛下雪山来。
-
吴园杂咏十九首·其九·紫筠亭
古诗《吴园杂咏十九首·其九·紫筠亭》宋·彭汝砺,青竹老出蓝,紫竹嫩施粉。乐彼奇节并,岁寒不雕陨。言如拾芥者,设意毋乃近。
-
和瑛师·去来的的然
古诗《和瑛师·去来的的然》宋·彭汝砺,去来的的然,莫道无来去。烟萝宝峰境,风月清源路。雨涨没沧洲,云归出孤屿。风便水亦便,非讼亦非诉。
-
和彦衡直讲·其二
古诗《和彦衡直讲·其二》宋·彭汝砺,是身如芭蕉,况复身外名。至人本无心,肯为宠辱惊。
-
送宁和仲
古诗《送宁和仲》宋·彭汝砺,玉粒稻初熟,霜螯蟹正肥。薄言酌我酒,聊以送君归。叠翠屏疑画,凌空凤欲飞。山前猿与鹤,最识旧征衣。
-
和广汉见和东字·其二
古诗《和广汉见和东字·其二》宋·彭汝砺,出处势不齐,譬若西与东。在阴有鸣鹤,渐陆见飞鸿。禹稷颜回道,下惠伯夷风。故彼孺子者,亦庶与古同。
-
睡觉
古诗《睡觉》宋·彭汝砺,漏急难留一梦清,灯寒相伴寸心明。暖薰绣被春风信,寒战莎阶夜雨声。尽晓丝篁来竹幄,何时锦绣满花城。病夫不称诗魔役,愁见吟魂续续生。
-
和深父伤字韵四首·其三
古诗《和深父伤字韵四首·其三》宋·彭汝砺,战伐周纲替,春秋救已亡。缀旒忧主弱,问鼎叹臣强。萧斧惩当世,蓍龟鉴后王。最怜君学苦,能为古人伤。
-
二月己亥晓出城祀高禖·其一
古诗《二月己亥晓出城祀高禖·其一》宋·彭汝砺,淡云斜月晓昏昏,风物迟回认故园。竹叶密藏林下寺,桃花低映水边村。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
元丰己未冬至夜万载驿尝有诗寄广汉今岁万安驿用前韵呈广汉友兄学士·其二
古诗《元丰己未冬至夜万载驿尝有诗寄广汉今岁万安驿用前韵呈广汉友兄学士·其二》宋·彭汝砺,道途泥滑水溶溶,嗟尔胡为风雨中。闭户熟眠无一事,浮生多谢富家翁。
-
武冈驿
古诗《武冈驿》宋·彭汝砺,破屋山间驿,穷阎溪上村。云山能近郭,池水故当门。气象生诗笔,波澜动酒樽。夜长归梦远,凭尔与招魂。
-
夜坐谨成小诗呈晦堂心老
古诗《夜坐谨成小诗呈晦堂心老》宋·彭汝砺,修炼清彻骨,斡旋幽入神。寸丝缚九虎,一指挂三钧。丈室夜忽旦,寒崖冬自春。师乎何所命,学佛亦非人。
-
云盖寺谈空亭
古诗《云盖寺谈空亭》宋·彭汝砺,天地空空无一尘,谈空可惜枉劳神。欲知空外谈空者,恰似梦中占梦人。
-
行西城
古诗《行西城》宋·彭汝砺,我将行西城,曲指计日月。汝来今几时,已卜钱塘别。吾衰况多病,冉冉鬓已雪。安能久去汝,漫自投羁绁。田园苟可饭,声利非吾屑。与汝归去来,相看至耆...
-
和题真相院
古诗《和题真相院》宋·彭汝砺,山色随行止,溪声满见闻。灯花秋寂淡,香火夜氛氲。野色迷修竹,厨烟长白云。大夫材力健,故宠寺僧勤。
-
席上分题得长字
古诗《席上分题得长字》宋·彭汝砺,肥上相逢各异乡,笑歌犹得慰参商。人心未尽文章乐,马首还趋道路长。鹤发久堙宗庙器,荷衣行觐赭袍光。功名自有天时在,更尽林边酒一觞。
-
送邹秘丞广汉赴御史
古诗《送邹秘丞广汉赴御史》宋·彭汝砺,清论从来满士林,君王今日为虚襟。谋维已熟言难废,势位虽隆望亦深。可否谨须要至理,穷通知不异丹心。北风会到江南路,日上城头听好音。
-
祷雨
古诗《祷雨》宋·彭汝砺,万物纷纷出,骄阳苦蠹侵。盛衰占物理,忧乐念人心。又作祇园祷,谁为傅说霖。无诚动幽隐,子细卜山禽。
-
试诸葛生笔因书所怀寄诸弟二十首·其六
古诗《试诸葛生笔因书所怀寄诸弟二十首·其六》宋·彭汝砺,最忆东林桧,婆娑一槛阴。寒枝生自好,细叶长还深。记忆花香近,忧虞草蠹侵。弟兄勤爱惜,留慰百年心。