-
道中每至山寺辄迟留久之
古诗《道中每至山寺辄迟留久之》宋·彭汝砺,杖屦徜徉信所之,偶逢佳致即忘归。舟帷不系东西去,云似无心在处飞。岁月漫能催我老,江山可复与人违。一廛未足南陔志,静笑浮生事事非。
-
酬熊君惠诗
古诗《酬熊君惠诗》宋·彭汝砺,扁舟去江海,邂逅得相亲。趋向亦非俗,尘埃知有人。我心双古剑,今日独飘萍。空愧诗中意,相期重济民。
-
拟赏花钓鱼诗十首·其四
古诗《拟赏花钓鱼诗十首·其四》宋·彭汝砺,翠跸雕舆下未央,禁林春色秀天芳。帝居便是蓬莱胜,花气浑如薝卜香。五色灵池鱼拨剌,九苞阿阁凤徊翔。神仙世界光阴别,比着人间一倍长。
-
秋风
古诗《秋风》宋·彭汝砺,晚来雨霁秋风颠,惊我枕上清昼眠。四林荒凉好景气,万里晻霭皆云烟。乳鸠深藏叫苦竹,苍鹘欻起摩青天。花枝柳叶便凋陨,山上松筠径俨然。
-
治平赴肥陵幕侍父兄宿大孤山南今复泊于此
古诗《治平赴肥陵幕侍父兄宿大孤山南今复泊于此》宋·彭汝砺,扁舟曾宿此江堧,当日朱颜尚少年。彩笔偶攀天上桂,青衫初泛幕中莲。浮生梦幻今衰矣,薄宦风波尚慎旃。记得父兄游屣处,泪添溪水欲无边。
-
生日提点少卿公谔惠诗因次元韵
古诗《生日提点少卿公谔惠诗因次元韵》宋·彭汝砺,水日金行共一乡,丈人每爱我辰良。骅骝未解驰千里,弧矢犹知志四方。漫与乾坤同作客,笑看儿女已成行。贫家只似寻常日,金玉何为忽在堂。
-
次韵晦之楚泗道中
古诗《次韵晦之楚泗道中》宋·彭汝砺,白日红尘身世劳,羡君诗兴自陶陶。敢因锦绣邀青玉,漫把瑶琼报木桃。冰雪正寒心始见,骐驎已老气终豪。一言起拜先生辱,羞愧无才及楚骚。
-
喜择之子文至桐江次伯兄韵
古诗《喜择之子文至桐江次伯兄韵》宋·彭汝砺,病夫憔悴浙江边,谁恻穷途旧橐单。尺素不闻倾塞雁,扁舟未至望沙滩。羁栖久客情无赖,邂逅相逢意倍欢。幽夜冥冥思取火,与君同取白榆钻。
-
寄君时宿直
古诗《寄君时宿直》宋·彭汝砺,天寒不归汝安否,日暮有怀如此何。丈室全如在林壑,重云漫不见星河。高风侧听雍雍雁,濡露长悲蓼蓼莪。不是不知诗废事,相思不寐自成歌。
-
和马太守五首·其二·翠玉
古诗《和马太守五首·其二·翠玉》宋·彭汝砺,平湖如鉴见寒林,谁作高亭据静深。到海水源终有本,从龙云影自无心。芰荷一片随幽赏,鸂鶒双飞近醉吟。顾我倦游归欲早,寒门独觊数窥临。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和叔宜弟·其二
古诗《和叔宜弟·其二》宋·彭汝砺,泪痕如雨欲垂垂,知汝心诚系彩衣。江外若逢鸿雁过,时将音问寄庭帏。
-
和颖叔寄佛印二首·其一
古诗《和颖叔寄佛印二首·其一》宋·彭汝砺,有客寄诗南雍州,清新全占岘山秋。官名便据非常宠,文学元居第一流。云近蛟龙朝丈室,夜寒星月宿重楼。知公有勇断鳌足,到彼不须骑虎头。
-
次张同年德父移松杉石楠海棠各赋一首·其一
古诗《次张同年德父移松杉石楠海棠各赋一首·其一》宋·彭汝砺,孝思知欲寄无穷,手插松枝宅兆东。始听灵根来涧底,会看高节入云中。纷纷泪滴枝头露,扰扰愁随叶上风。老尽雪霜终不变,亦知因此议穷通。
-
喜文渊登第因寄二篇·其一
古诗《喜文渊登第因寄二篇·其一》宋·彭汝砺,春风吹诏落天涯,喜听君荣及盛时。桂籍功名知自取,云台事业旧相期。骐驎有力争千里,燕雀无才寄一枝。士稚果能先越石,苏秦应欲愤张仪。
-
次张同年德父移松杉石楠海棠各赋一首·其四
古诗《次张同年德父移松杉石楠海棠各赋一首·其四》宋·彭汝砺,见说无因寄孝心,自移花种碧山岑。栽培蒙密春先暖,想像迟回日为阴。多恨只悲新雨露,遗灵如得旧园林。黄鹂不会人情思,亦向枝头送好音。
-
和张季友正夫归因为诗寄
古诗《和张季友正夫归因为诗寄》宋·彭汝砺,曲曲幽林远远山,归与谁得似公安。定为五柳先生传,应笑三年博士官。上国尘沙随马棰,长溪风浪属渔竿。秋风喜得音声到,起对青灯子细看。
-
病中寄君时
古诗《病中寄君时》宋·彭汝砺,可怜平生不堪处,未有一朝无病时。患难寻常心欲折,尘埃四十发如丝。倦游司马多闻友,现病维摩大导师。筋力尚堪游乐在,不应空废百花期。
-
病中寄妻兄宁文渊
古诗《病中寄妻兄宁文渊》宋·彭汝砺,百年流转寄风波,老态欺人病更多。赖有子能知管仲,即无人可向维摩。悠悠世味只如此,扰扰人生能几何。南北有时归计就,考槃终欲共山阿。
-
题程则之瑞墨阁
古诗《题程则之瑞墨阁》宋·彭汝砺,仁宗事业望唐虞,翰墨仍兼八体书。长叹仙游今寂寞,不知遗迹在樵渔。凰鸾影落新安水,奎壁光临处士庐。北望昭陵云杳霭,倚栏双泪染衣裾。
-
寄润之弟兼附呈伯兄三首·其二
古诗《寄润之弟兼附呈伯兄三首·其二》宋·彭汝砺,江外如今独转蓬,思君不敢望飞鸿。寸心引逐征云北,孤梦争先落叶东。卧病此时千里隔,微吟何日一樽同。却嗟逐客为羁客,还见春风换朔风。