-
九日同仲求登高有感
古诗《九日同仲求登高有感》宋·彭汝砺,曾侍灵芝九日觞,登高从此共凄凉。故乡江外烟波阔,上国云中道路长。世事祇催蓬鬓雪,秋风不减菊花黄。坐看鸿雁天涯远,甘醉茱萸盏面香。
-
戏招史秘校
古诗《戏招史秘校》宋·彭汝砺,画桡隐隐水中间,红粉相瞻几泪潸。行客自言归意乐,故人终惜别情难。羞惭俗吏浮生拙,叹息神仙一梦闲。漫拾酒杯留客住,春风抵死笑人悭。
-
呈通判朝奉宋丈二首·其二
古诗《呈通判朝奉宋丈二首·其二》宋·彭汝砺,经时山川浪跋履,半夜衣裳时倒颠。尘土最能催白首,风波只会送流年。寂寥彭泽门栽柳,萧洒东林社结莲。语及故乡归未得,看云步月欲忘眠。
-
次张瑞甫贪饮韵
古诗《次张瑞甫贪饮韵》宋·彭汝砺,霜浓溪水缩,雨过竹风多。久病予无赖,微吟子为歌。远心倾塞雁,穷绪委江波。贪饮只如此,世人谁复过。
-
济叔润之兄弟见送出小渡
古诗《济叔润之兄弟见送出小渡》宋·彭汝砺,欲寄穷通逐水沤,共君歌舞醉新秋。诗辞可爱题黄叶,别意难忘寄绿洲。雨过微风催去棹,夜凉明月满归舟。又随天外一飞鹄,可羡波前双白鸥。
-
喜徐景宗秀才至
古诗《喜徐景宗秀才至》宋·彭汝砺,久客羁栖正无赖,故人邂逅一相逢。红泥绿酒方沉醉,白雪清吟未款从。昏翳忽收尘耳目,欢欣争入病颜容。秋风且醉江山碧,莫纵离愁到客悰。
-
和文渊游馀干山寺
古诗《和文渊游馀干山寺》宋·彭汝砺,爱山终日在山巅,山径迟留几屐穿。涧水曲流随步屧,炉香深处作云烟。峨峨健马横岩石,漠漠苍龙宿旧渊。为语琵琶洲上路,几时容我系归船。
-
溪畔
古诗《溪畔》宋·彭汝砺,尘绪纷纷今少休,更须一去弄溪流。清风满木春才半,落日明波雨乍收。懒逐山林群野鹿,欲归江汉狎沙鸥。藻疏菱密吾虽羡,未忍敲针作钓钩。
-
和刘舍人
古诗《和刘舍人》宋·彭汝砺,剪彩微茫比丝发,雕金焜晃映蝉貂。鹓鸾破晓趋丹禁,雨露迎春下九霄。花映上尊非索寞,雪侵馀鬓自萧条。读书终日不知味,恰似在齐闻舜韶。
-
和范学士韵九首·其五
古诗《和范学士韵九首·其五》宋·彭汝砺,南阳五月饱偷安,报政无闻祇汗颜。平日髡钳盈狴犴,丰年盗贼出丘山。簿书细碎晨昏事,弦诵寂寥庠序间。但见颍川多凤集,仍知合浦有珠还。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
谨次知县奉议
古诗《谨次知县奉议》宋·彭汝砺,早日苍茫杳霭中,绣衣彩旆照花骢。路从古汴聊分北,家在琅琊更近东。大野晓行千嶂月,长河朝济一帆风。赐环不独邦人愿,名字从来重两宫。
-
路人有弃其子者因作是诗予时奉使湖外
古诗《路人有弃其子者因作是诗予时奉使湖外》宋·彭汝砺,彼呱呱者,其孰弃之。彼嬛嬛者,其孰收之。彼禽何知,能字其雏。飞前则顾,饥啄则呼。孰谓斯人,禽之不如。彼雏之微,皆得所依。婉娩其音,婆娑其衣。...
-
招执中看酴醾
古诗《招执中看酴醾》宋·彭汝砺,恰是酴醾初盛时,清香终日在尘衣。参差正对金沙拆,散漫更为蝴蝶飞。日暖绿云长闇淡,春深白雪更霏微。急来相就花前醉,看尽此花春欲归。
-
寄叶法曹
古诗《寄叶法曹》宋·彭汝砺,参军琢玉为天性,灵台一点秋江静。少年勤苦取富贵,不知勤苦今为病。世人喜邪疾中正,爱君与物终无竞。围棋坐争百局胜,雕弓力挽六钧劲。棋子劳神弓力...
-
再和子育韵·其五
古诗《再和子育韵·其五》宋·彭汝砺,夜寒灯火照长宵,只有尘编慰寂寥。南北可怜身泛泛,梦归亦苦路遥遥。
-
答侗·其一
古诗《答侗·其一》宋·彭汝砺,说禅半夜雨天花,不似无言气味嘉。汝但为维摩长者,我甘作净饭王家。
-
途中和君时
古诗《途中和君时》宋·彭汝砺,闻君欲脂车,辗转睡不安。忧心顽如石,百计不可宽。鸤鸠只在桑,归雁乃云端。一瞻百叹息,强饮终无欢。
-
寄明甫约出饯城西既以病告遂已
古诗《寄明甫约出饯城西既以病告遂已》宋·彭汝砺,结束行装赴早秋,爱怜交论重迟留。樽空北海虚前约,病告东阳益别愁。征旆几时归偃月,客心一夜梦藏舟。尘埃日日无穷尽,能免幽人笑我不。
-
谢公权赐蜀笺
古诗《谢公权赐蜀笺》宋·彭汝砺,君得奇笺自蜀溪,缄封密密寄幽栖。香销翠玉花枝软,影落青云凤翼低。书橐一朝丰绮绣,诗心半夜振虹霓。报之重愧无琼玖,强拾刍言细细题。
-
溪上
古诗《溪上》宋·彭汝砺,濯发溪头水,披衣林际风。低枝折杨柳,高叶荫梧桐。鱼跃浮萍上,鸟啼幽谷中。清凉仍各有,彼此一无穷。