-
长垣路中
古诗《长垣路中》宋·彭汝砺,凤鸟不鸣今几时,太平今日合来仪。湖塘羽族多如雪,恐是当年养鹤池。
-
吴园杂咏十九首·其八·思贤亭
古诗《吴园杂咏十九首·其八·思贤亭》宋·彭汝砺,大风无邪声,积雪不改色。根方为龙去,实拟待凤食。一日有不见,恍如岁三易。
-
病懒
古诗《病懒》宋·彭汝砺,原宪自多病,长卿仍倦游。经旬或洗面,一月不梳头。身世真羁旅,功名是赘疣。百年无可问,吾道合归休。
-
清明早出城东斋
古诗《清明早出城东斋》宋·彭汝砺,娟娟花木向春荣,婉婉黄鹂隔叶声。冷淡一官祇自笑,五更骑马看清明。
-
马上
古诗《马上》宋·彭汝砺,马上值寒食,途中非故乡。山川劳跋涉,风雨助悲凉。碧树鸟相语,幽林花自芳。不辞趋道路,多愧负春光。
-
徐中文赴新建以诗寄之
古诗《徐中文赴新建以诗寄之》宋·彭汝砺,童稚欢呼喜欲颠,荡舟争揖县公贤。荆蒿自觉风霜逼,花木须惊雨露偏。天下事烦宜振领,古人材锐戒窥渊。君心旧得中和说,定与龚黄议后先。
-
天寒欲雪不可出门君时在城中促庭佐来君时柬云庭佐掉头云未来因驰寄
古诗《天寒欲雪不可出门君时在城中促庭佐来君时柬云庭佐掉头云未来因驰寄》宋·彭汝砺,伯兮引领望不断,叔也掉头云未来。事事伤心无说处,终朝眼合不能开。
-
读书
古诗《读书》宋·彭汝砺,读书虽苦亦何知,仕宦纷纷强此时。旧学望君真短短,新诗爱我已枝枝。清生野槛晨风远,暖度山窗昼日迟。出处从今能自卜,不庸蓍蔡已无疑。
-
春阴呈兄长三首·其三
古诗《春阴呈兄长三首·其三》宋·彭汝砺,花开初熟醉,月上夜微吟。志节伤时序,诗书爱寸阴。未忘他日意,无用此时心。更约藏舟步,馀芳尚可寻。
-
送叶宪二首·其二
古诗《送叶宪二首·其二》宋·彭汝砺,老大愁相别,纷纷鬓欲斑。雨封明月峡,水碍白盐山。迢递看持节,逡巡听赐环。西江如箭急,数寄尺书还。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
按涝
古诗《按涝》宋·彭汝砺,瘦马扁舟迹已勤,三乡行尽独伤神。湖边围涨鱼龙富,野外田乾燕雀贫。岂有异能裨此理,试留馀泽遗斯民。东南步武丰凶别,却笑天心似未均。
-
长沙道中寄君时
古诗《长沙道中寄君时》宋·彭汝砺,少时惜别惟男女,老大相思味尤苦。时节愁深聚作云,道途泪落纷如雨。梦魂章水去无时,书信蒲山来有数。几时与汝归去来,彩服相看老农圃。
-
送叶宪二首·其一
古诗《送叶宪二首·其一》宋·彭汝砺,棠棣荣何盛,皇华节更尊。雨深鸿雁泽,春满脊令原。载锡康侯马,重吹伯氏埙。从来公恺悌,狱讼看平反。
-
次来韵
古诗《次来韵》宋·彭汝砺,山川不见石泉城,风日摇摇想旆旌。鸑鷟老寻丹穴宿,骅骝饥上赤霄行。隆冬霜雪伤萍泛,末路埃尘忆盖倾。父老只知荣衣绣,乡人未会贵登瀛。
-
翌日景繁察院公初叔明推直谦父主簿复会某晚至即席用前韵·其二
古诗《翌日景繁察院公初叔明推直谦父主簿复会某晚至即席用前韵·其二》宋·彭汝砺,银鱼朱绂彩衣兼,稍觉公行气象添。白水长时云似雾,青泥三月雪如盐。诗成曷日传邮置,书就他时奏陛帘。更为朝廷问幽仄,人材岂遂乏杨严。
-
赠陈扩秀才
古诗《赠陈扩秀才》宋·彭汝砺,原宪家无金玉储,生涯惟有一床书。众人清论谁知子,终日高谈谢起予。叔夜未尝闻喜愠,伟容如不辨亲疏。丈夫当重功名计,天子重阍好曳裾。
-
又忆东林
古诗《又忆东林》宋·彭汝砺,夫君自南国,有信寄西风。天上曾攀桂,江边复转蓬。试为千里约,敢愠一囊空。相望看明月,高秋复在中。
-
炎暑
古诗《炎暑》宋·彭汝砺,炎暑半归天早凉,日阴苦短夜初长。风清月白已秋意,海角天涯非故乡。无赖分为多病叟,有情还作一诗狂。溪声汩汩东西去,南北游人欲断肠。
-
累承见酬因谢之
古诗《累承见酬因谢之》宋·彭汝砺,千夫拱默看文阵,百战纵横及醉乡。齐晋亦当忧鲁弱,韩吴终是怯秦强。威容敌国矜豪迈,气压羸兵急遁藏。他日相期坐帷幄,为君穷力破戎羌。
-
寄君时弟·其二
古诗《寄君时弟·其二》宋·彭汝砺,正直多疑势易孤,官情时态近何如。应知秋后无穷事,未得冬来第一书。忆汝愁闻洞庭雁,作诗欲寄武昌鱼。江湖此别何其久,日月居诸又岁除。