-
示君时弟
古诗《示君时弟》宋·彭汝砺,天寒云不散,泱漭路犹迷。乌雀饱栖屋,苍鹰饥啄泥。乐耕莘氏媵,敬馌冀人妻。山色碧千仞,愿同君子跻。
-
景繁见和再用前韵驰寄
古诗《景繁见和再用前韵驰寄》宋·彭汝砺,鱼飞鲸跃出波澜,独立蓬莱缥缈间。会有清诗寄芦竹,能无归梦到溪山。
-
竹间见梅花呈都运大夫提刑学士一笑
古诗《竹间见梅花呈都运大夫提刑学士一笑》宋·彭汝砺,湖外春风未到时,竹间时复见梅枝。文章不似少陵客,漫对清风无好诗。
-
送君宜之临城簿二首·其二
古诗《送君宜之临城簿二首·其二》宋·彭汝砺,事贤如事亲,敬长如敬兄。读书如吃饭,近欲如近兵。百事总欲是,一言不可轻。汝能慎于初,更欲观厥成。仲兮舍予南,汝今复北去。南北牵我梦,终夕无定...
-
舟中大热夜半起坐因作是诗寄诸友
古诗《舟中大热夜半起坐因作是诗寄诸友》宋·彭汝砺,星辰与天旋,河汉入地流。其行虽不同,昼夜不自休。彼能致其诚,岂不至诚犹。如何尔为士,乃不彊厥脩。功不偿其食,不如马与牛。金朱岂不宠,顾视祇可...
-
舟中作
古诗《舟中作》宋·彭汝砺,晓日新晴三月天,征途令我一悽然。谋身独愧声名浅,得地安辞道里千。匹马荒山嗟困矣,扁舟浊水喜安然。桐庐虽远今伊迩,魂梦先归绛帐前。
-
子发南楼饯颖叔适以使事出行因寄拙句
古诗《子发南楼饯颖叔适以使事出行因寄拙句》宋·彭汝砺,溪山远远绿如如,坐想南楼纵目初。相别无缘看杨柳,赠行不敢爱琼琚。浮生稍自尝艰险,远道非关畏简书。云去正凝千里目,雁来能寄一行欤。
-
寄和仲
古诗《寄和仲》宋·彭汝砺,日月其除如掷梭,老来衰疾转添多。苦心不祇荼毒似,短发无如霜雪何。毕竟行藏浑有定,寻常聚散亦非它。欲知日暮相思意,牛首山前湖水波。
-
呈通判朝奉宋丈二首·其一
古诗《呈通判朝奉宋丈二首·其一》宋·彭汝砺,昨日南阳今淅川,驰驱不敢恨华颠。久披褐布是居士,时着斑衣犹少年。系屧记寻幽径竹,泛舟忆近碧池莲。笑君与我浑相似,目病鳏鳏夜不眠。
-
老马
古诗《老马》宋·彭汝砺,今日衰翁马,当时御史骢。少尝更险阻,老更识西东。力惮驰驱远,恩从莝秣丰。不应思伯乐,未便误桓公。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
途中作
古诗《途中作》宋·彭汝砺,穷冬尚羁旅,行色太凄凉。白雪园林好,红尘道路长。暮云寒不散,斜日淡无光。夜宿溪山静,清风满肺肠。
-
拟赏花钓鱼诗十首·其二
古诗《拟赏花钓鱼诗十首·其二》宋·彭汝砺,琉璃宫殿云深处,锦绣池堂雨过时。鱼跃定名千岁鲤,花开多是万年枝。恩流河汉波澜阔,春在蓬瀛日月迟。三十馀年无此会,今朝会见柏梁诗。
-
次君时韵
古诗《次君时韵》宋·彭汝砺,牙弦不愿世人知,末路论心有子期。万物参差为我与,三人邂逅得吾师。更贫未乏扬雄宅,已会谁悲墨子丝。欲说本来时节事,直须会得未来时。
-
和子坚同游东湖游字韵
古诗《和子坚同游东湖游字韵》宋·彭汝砺,小径行幽草,回塘泛杪秋。风波鱼自乐,芹藻雁同游。暇日容携酒,晴天好放舟。夕阳归旆晚,更向水边留。
-
拟赏花钓鱼诗十首·其五
古诗《拟赏花钓鱼诗十首·其五》宋·彭汝砺,日暖鱼游百子池,雨馀花折万年枝。微风静觉丝缗远,暖日徐看淑景移。九奏高张洞庭乐,七言遍赋柏梁诗。吁俞不忘几微戒,恰似唐尧虞舜时。
-
翌日景繁察院公初叔明推直谦父主簿复会某晚至即席用前韵·其一
古诗《翌日景繁察院公初叔明推直谦父主簿复会某晚至即席用前韵·其一》宋·彭汝砺,鼎食参差海陆兼,炉烟浮动麝兰添。纷纷不及同朝饮,草草犹能共暮盐。最爱梅香频倚槛,欲留槐影更褰帘。驿途即折垂杨别,酒令毋嫌细柳严。
-
寄正夫判官
古诗《寄正夫判官》宋·彭汝砺,数竿严濑钓鱼纶,一幅渊明漉酒巾。天上旧传公子贵,汉阴今见丈人真。登山临水能胥宇,问舍求田待卜邻。欲作独清无已甚,时将数字寄埃尘。
-
塞外冬至
古诗《塞外冬至》宋·彭汝砺,今年至日是今朝,日影方长路更遥。霜雪辛勤白榆塞,鹓鸿怅望紫宸朝。阴冥丘壑云长暗,阳触渊泉冻欲销。欲问春来消息近,几多垂柳在溪桥。
-
和范学士韵九首·其二
古诗《和范学士韵九首·其二》宋·彭汝砺,先生亡子众推贤,号慕今犹似恸颜。西竺尝言空是色,南华亦笑泽藏山。由来世事无穷处,毕竟人生在几间。看着江流长泛泛,可言逝水不知还。
-
持正率和中丞诸公喜雨·其二
古诗《持正率和中丞诸公喜雨·其二》宋·彭汝砺,盛德无烦百姓忧,分明灵贶厚齐州。精神散接诸天远,润泽横随四海流。玉色晬温知有喜,渊衷澄寂本无求。史官屡得丰年事,还记熙宁第十秋。