-
再用前韵
古诗《再用前韵》宋·彭汝砺,从公饮辄醉,醉德非醉酒。噬肯易子教,义应容拜母。歌声清以长,发若金石叩。予非多闻者,或似直谅友。身世飘流并,神形条达偶。万事实一梦,奚亡亦奚...
-
元祐元年十二月庚子雪夏首莼湖结冰鹡鸰群集于上者至不可数感而作是诗也
古诗《元祐元年十二月庚子雪夏首莼湖结冰鹡鸰群集于上者至不可数感而作是诗也》宋·彭汝砺,宛彼鹡鸰,其乐孔群。彼类维何,而有若于仁兮。宛彼鹡鸰,爰集于冰。彼至维何,而有冽其清兮。宛彼鹡鸰,既飞且鸣。彼行维何,而有笃其诚兮。
-
望云岭自古北口五十里至岭上南北使者各置酒三盏乃行·其一
古诗《望云岭自古北口五十里至岭上南北使者各置酒三盏乃行·其一》宋·彭汝砺,今日日如昨日日,北方月似南方月。天地万物同一视,光明岂复华夷别。更远小人褊心肝,心肝咫尺分胡越。
-
同游独山·其三
古诗《同游独山·其三》宋·彭汝砺,城楼日日望霄垠,车马今来访旧闻。寒石万寻围翠竹,危峰一点缀青云。洒然自有林泉乐,去矣吾非鸟兽群。安得画工图绝致,尽收苍翠寄诸君。
-
和国信子育元韵·其二
古诗《和国信子育元韵·其二》宋·彭汝砺,晓起南山暮北山,夜深归梦祇山间。山中亦有流泉好,不许行人洗病颜。
-
吴园杂咏十九首·其六·山亭
古诗《吴园杂咏十九首·其六·山亭》宋·彭汝砺,飞檐截山出,碧瓦贴云齐。水静见鱼乐,竹深闻鸟啼。春风花落处,误认武陵溪。
-
和执中及谢检法·其一
古诗《和执中及谢检法·其一》宋·彭汝砺,天女匆忙来献花,庄严净妙一何嘉。儿童更少浑无着,自胜维摩长者家。
-
大小沙陀·其二
古诗《大小沙陀·其二》宋·彭汝砺,大小沙陀深没膝,车不留踪马无迹。曲折多途胡亦惑,自上高冈认南北。大风吹沙成瓦砾,头面疮痍手皴坼,下带长烟蔽深驿。层冰峨峨霜雪白,狼顾鸟行愁覆...
-
舟行
古诗《舟行》宋·彭汝砺,莫打桨,打桨惊鸿雁,鸿雁不慕鱼虾贱。暮宿江湖昼云汉,我不见之其心乱。莫鸣桹,鸣桹鸿雁飞。鸿雁不是鸡鹜儿,我不见之心孔悲。
-
陟山登涧
古诗《陟山登涧》宋·彭汝砺,此身何时休,终日镇衮衮。才登涧之滨,又陟山之阪。仆驽怯负重,马困忧途远。道路亦常态,勉旃强餐饭。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
吴园杂咏十九首·其四·集虚堂
古诗《吴园杂咏十九首·其四·集虚堂》宋·彭汝砺,室虚即生白,惟道在集虚。诗书扫尘迹,仁义外蘧庐。形忘心亦忘,万物同一如。
-
张君父归家有感
古诗《张君父归家有感》宋·彭汝砺,河可以竭山可徙,我翁不归行不已。三往三复翁归止,翁行尚壮今老矣。儿昔未生今壮齿。
-
游岘首
古诗《游岘首》宋·彭汝砺,去年冬少雪,二月春始晴。南游岘首山,东下石头城。揉蓝染江水,烂锦贴园英。幽亭一杯酒,不用千载名。
-
送鄱阳太守·其三
古诗《送鄱阳太守·其三》宋·彭汝砺,天明下诏寂寥滨,师帅高才得献臣。事出中和民自怿,令捐苛细物长春。红裙涕泣瞻征旆,白首欢呼滞去轮。簪绂相先问行色,几时携节渡江濒。
-
和正仲提举·其三
古诗《和正仲提举·其三》宋·彭汝砺,万事纵横似乱丝,道人莫道便无思。五湖风起浪如屋,祇问鸬鹚知不知。
-
小舟过陂口
古诗《小舟过陂口》宋·彭汝砺,轻舟落陂漘,脱去如一叶。篙工习攲险,振呼矜巧捷。急水生凉风,盛暑熨汗浃。涉远虽力壮,临危固心怯。不如山居安,魂梦亦妥帖。
-
是非寄君时
古诗《是非寄君时》宋·彭汝砺,一或以为是,一或以为非。是非如环中,毕竟无穷时。汝唱我其从,嗟吾亦何为。
-
小径
古诗《小径》宋·彭汝砺,南北通官道,东西隘乱山。无时轮迹道,经雨藓痕斑。世路同攲侧,人心共险艰。亟由平易去,宁苦险巇间。
-
寄伯兄兼问子文·其二
古诗《寄伯兄兼问子文·其二》宋·彭汝砺,壮志当年欲请缨,孤踪今日尚飘萍。尘埃易染羁容黑,气义难邀俗眼青。冯客剑寒长自击,伯牙弦古欲谁听。风云勇胆驰燕塞,社稷丹心望汉庭。思入鹡原愁四...
-
暴雨
古诗《暴雨》宋·彭汝砺,云如惊澜如泼墨,万窍怒号四山黑。电母摇睛吓风伯,疾雷怒张坤轴侧。雨如河倾如雨石,上山下山泉动脉。石漂木拔崖裂坼,高原立脚成大泽。古寺颠前后冈...