-
除夕和津汝楫
古诗《除夕和津汝楫》宋·释德洪,今夕亦常夕,人偏故国思。不堪搓冻耳,听诵未归诗。家室谊哗后,深檐雨雪时。炉香待清旦,此意有谁知。
-
与性之
古诗《与性之》宋·释德洪,物外不可必,相看一笑休。好山终入手,堕甑懒回头。知复何时见,聊为此日留。定难瞒道眼,得丧两浮沤。
-
柳
古诗《柳》宋·释德洪,岁岁逢春春可怜,争禁三起又三眠。丝丝愁绪随风乱,濯濯丰姿着雨妍。古渡欲牵游子棹,离亭留赠旅人鞭。一声长笛河桥晚,回首苍茫几树烟。
-
人日雪二首·其一
古诗《人日雪二首·其一》宋·释德洪,今年人日雪,更在末山岩。泻行想堆垛,打窗时两三。梦回清语默,寒重压衣衫。面壁孤风坐,知谁继夜参。
-
题芝轩
古诗《题芝轩》宋·释德洪,轩下亦何有,灵芝骈秀生。山川呈美瑞,草木被光荣。清甚紫檀露,色深黄菊英。武陵续遗事,应著此轩名。
-
秋夕示超然
古诗《秋夕示超然》宋·释德洪,夜色已可掬,林光翻欲流。一钩窥隙月,数叶搅眠秋。清境扶归梦,残缸替客愁。搜诗时画席,忽觉此生浮。
-
焦山赠僧二首·其一
古诗《焦山赠僧二首·其一》宋·释德洪,白下门连寺,清游入梦中。骨惊谁齧指,世事谩书空。梵行芙蕖净,天寒昼火红。晓窗应破梦,卧听鸟呼风。
-
西斋昼卧
古诗《西斋昼卧》宋·释德洪,馀生已无累,古寺寄闲房。睡足无来客,窗空又夕阳。丛蕉高出屋,病叶偶飘廊。起探风檐立,飞蚊闹晚凉。
-
次韵云庵老人题妙用轩
古诗《次韵云庵老人题妙用轩》宋·释德洪,开轩闲隐几,万象竞趋陪。风揭松声去,云推山色来。观身真作梦,视世一浮埃。日暮庭阴转,幽禽接趐回。
-
启明轩次朗上人韵
古诗《启明轩次朗上人韵》宋·释德洪,澄滓动精色,开轩万象分。光无回避处,眼自覆藏君。霞缕萦经轴,烟丝减篆文。个中无膡语,题目是先闻。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵真觉大师瑞香花
古诗《次韵真觉大师瑞香花》宋·释德洪,浅色闹花堂,清寒熏夜香。应持燕尾剪,破此麝脐囊。有恨成春睡,无人见洗妆。故山烟雨里,寂寞为谁芳。
-
春日溪行
古诗《春日溪行》宋·释德洪,侧布宝坊地,白沙杨柳湾。忆曾婴死祸,不自意生还。已觉无乡梦,今真是故山。溪花眠雾雨,春在有无间。
-
次韵王安道节推过云盖
古诗《次韵王安道节推过云盖》宋·释德洪,秀杰长沙幕,高才自敏强。同僚推俊逸,黼坐畏刚方。惯吐珠玑句,宜便宴寝香。秋来能过我,听雨夜连床。
-
西江月·大厦吞风吐月
古诗《西江月·大厦吞风吐月》宋·释德洪,大厦吞风吐月,小舟坐水眠空。雾窗春晓翠如葱,睡起云涛正涌。往事回头笑处,此生弹指声中。玉笺佳句敏惊鸿,闻道衡阳价重。
-
寄题行林寺照堂
古诗《寄题行林寺照堂》宋·释德洪,闻说行林寺,杳然丛秀间。堂清开水镜,山好理烟鬟。有雾窗呵暗,无尘扉自关。人牛今不见,蓑苙两俱闲。
-
回光轩
古诗《回光轩》宋·释德洪,暮色眩红碧,登临聊倚栏。日终犹返照,坐稳可深观。梦幻诸缘寂,圆明一颗寒。洞然无向背,莫作转头看。
-
次韵周运句见寄
古诗《次韵周运句见寄》宋·释德洪,顽钝世推鄙,而君偏切磋。借神观有漏,骑气到无何。昔共饮临汝,今同家汩罗。衡门似长吉,轩盖几时过。
-
钟山有花如比丘状出秾叶间王文公名为罗汉花僧请赋诗
古诗《钟山有花如比丘状出秾叶间王文公名为罗汉花僧请赋诗》宋·释德洪,通力元无碍,随缘自应真。此生花上露,故现叶间身。知见幽香在,伽梨翠色新。一枝聊把玩,未愧鹫峰人。
-
闲门
古诗《闲门》宋·释德洪,杯饭终永日,一裘支千秋。馀生已无累,此外复何求。懒出门常闭,欣眠榻可休。抛书方手倦,啼鸟破深幽。
-
僧求晓披晚清二轩诗二首·其一
古诗《僧求晓披晚清二轩诗二首·其一》宋·释德洪,披衣汲南涧,落叶在庭除。独立无人见,幽行偏自如。嫩寒冰齿颊,精色到衣裾。却倚蒲轮坐,横看贝叶书。