-
春词五首 其四
古诗《春词五首 其四》宋·释德洪,晓霁晴湖已拍桥,桥边春色解相撩。分疏积雨饶莺舌,拘束东风倩柳条。
-
次韵通明叟晚春二十七首 其二十二
古诗《次韵通明叟晚春二十七首 其二十二》宋·释德洪,南来还复见春残,历乱愁人恰万端。贾谊少年能肆笔,太公垂白始投竿。
-
南轩
古诗《南轩》宋·释德洪,南轩日静小帘开,百舌无端唤梦回。莫为杨花不相识,随风还解过墙来。
-
次韵通明叟晚春二十七首 其十三
古诗《次韵通明叟晚春二十七首 其十三》宋·释德洪,山桃喷火柳垂丝,野店溪桥处处宜。我作春游亦清散,榆钱聊挂瘦藤枝。
-
春晚二首 其二
古诗《春晚二首 其二》宋·释德洪,闲愁一寸在垂杨,游丝百尺拖清晓。榆钱满地赎春归,山茶昨夜都开了。
-
和余庆长老春十首 其三
古诗《和余庆长老春十首 其三》宋·释德洪,凫鸥水暖聚圆沙,带雨春湖脉脉斜。翠线受风遮径柳,燕脂含雨隔篱花。
-
春词五首 其二
古诗《春词五首 其二》宋·释德洪,春到梅梢雪未知,横斜初见过墙枝。暗香愁绝无人问,一再风前月上时。
-
次韵通明叟晚春二十七首 其二十六
古诗《次韵通明叟晚春二十七首 其二十六》宋·释德洪,深院无人得散衣,海棠经雨更相宜。若为化作翩翩蝶,绕此扶疏竹外枝。
-
次韵通明叟晚春二十七首 其二十一
古诗《次韵通明叟晚春二十七首 其二十一》宋·释德洪,从游法侣意何长,况更深云僻处藏。共喜春山有新事,小窗晴试露芽尝。
-
春晚二首 其一
古诗《春晚二首 其一》宋·释德洪,方见柳条堪结纽,忽惊梅叶解藏禽。春归掣肘径不住,院落残红一寸深。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵通明叟晚春二十七首 其三
古诗《次韵通明叟晚春二十七首 其三》宋·释德洪,落花片片怨春阴,雾雨那堪更作霖。小院晚春犹惜扫,欲穿准拟倩金针。
-
次韵五首 其四
古诗《次韵五首 其四》宋·释德洪,莓苔遍地榆钱满,院落无人柳絮飞。信手翻书香篆冷,夕光山翠上窗扉。
-
海棠
古诗《海棠》宋·释德洪,酒入香腮笑未知,小妆初罢醉儿痴。一枝柳外墙头见,胜却千丛着雨时。
-
次韵空印游山九首 其七
古诗《次韵空印游山九首 其七》宋·释德洪,宝塔当烦妙语传,要令此地福人天。个中已有全身见,何用分身遍大千。
-
赠胡子显八首·其一
古诗《赠胡子显八首·其一》宋·释德洪,小县风光秀句传,太平无象宰君贤。虽非社日长闻鼓,不是炊时亦有烟。
-
次韵方夏日五首时渠在禹溪余乃居福严·其四
古诗《次韵方夏日五首时渠在禹溪余乃居福严·其四》宋·释德洪,水阁风微快葛衣,沙村返照淡馀晖。数声楚些无情思,不似吴中缓缓归。
-
守道太尉醉乡
古诗《守道太尉醉乡》宋·释德洪,欢伯平生数往还,个中城郭未尝关。暮归健倒三四五,凭仗酪奴扶玉山。
-
次韵通明叟晚春二十七首 其十一
古诗《次韵通明叟晚春二十七首 其十一》宋·释德洪,去岁春游爱野棠,今年还复出东墙。行思往事心犹在,却照清溪鬓已苍。
-
次韵巽中见寄四首 其二
古诗《次韵巽中见寄四首 其二》宋·释德洪,卧念高人最起予,时时想见秀眉疏。石门自古无佳句,寄语云山莫放渠。
-
会性之山中二首 其一
古诗《会性之山中二首 其一》宋·释德洪,秋来林下偶相寻,松雨风泉一径深。小立听君临水语,十分知我住山心。