-
送正上人归黄龙
古诗《送正上人归黄龙》宋·释德洪,道人泉南来,音姿颇纯美。观其略笑语,亦自饱风味。相看坐终日,孤月堕止水。但见篆畦间,青烟行未已。朝来忽去我,秋风动衣袂。试问安所之,笑指千峰...
-
阎资钦提举生辰
古诗《阎资钦提举生辰》宋·释德洪,节序春将半,风光过上旬。人间识英物,地上见麒麟。冻雨晴还暗,非烟夜达晨。欢声动湘楚,和气满簪绅。孝友疑无比,恢疏亦绝伦。一身浑是德,终日不违...
-
夏日西园
古诗《夏日西园》宋·释德洪,晚庭一霎过暑雨,高林相应山蝉鸣。南窗梦断意索寞,床头书卷空纵横。蔬畦日涉已成趣,起来扶杖园中行。葵英豆荚小堪摘,矮榆高柳阴初成。野禽啄果时落...
-
奉要胜轩居实居士三首 其三
古诗《奉要胜轩居实居士三首 其三》宋·释德洪,柘冈阴满雨初晴,野径无人独自行。一饭茅斋最潇洒,香芽如玉待君烹。
-
送觉海大师还庐陵省亲
古诗《送觉海大师还庐陵省亲》宋·释德洪,老踪沧海珠,道价压千古。暮年还东吴,岂不以亲故。世衰道陵夷,学者例顽鲁。处处如尘沙,纷然不容数。但夸谢公子,乃翁堕江渚。坐令乳臭儿,高论不少...
-
舟行书所见
古诗《舟行书所见》宋·释德洪,剩水残山惨淡间,白鸥无事小舟闲。个中着我添图画,便似华亭落照湾。
-
豆粥
古诗《豆粥》宋·释德洪,出碓新粳明玉粒,落丛小豆枫叶赤。井花洗粳勿去萁,沙瓶煮豆须弥日。五更锅面沤起灭,秋沼隆隆疏雨集。急除烈焰看徐搅,豆才亦趁洄涡入。须臾大杓传净...
-
高氏钓鱼台
古诗《高氏钓鱼台》宋·释德洪,当时吕望要周室,渭水垂纶恣遗佚。后来严陵傲汉家,七里滩头钓月华。二贤一旦辞隐沦,当年平步升青云。至今踪迹耀经史,千载何人能继此。宜阳高人真贤...
-
赠李敬修
古诗《赠李敬修》宋·释德洪,荷山锦水灵秀钟,半千嘉运生英雄。李郎年少韵洒落,天容道骨轩仙风。下帷默与贤圣对,钩深索隐皆旁通。肝肠盘屈叠丽锦,心胸洞彻光玲珑。文章气焰长万...
-
次韵夏均父寄曾元素三首 其二
古诗《次韵夏均父寄曾元素三首 其二》宋·释德洪,文章风节冠中朝,耸壑昂霄太华高。想见山阳宾从上,醉围佳丽写临皋。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
古鼎
古诗《古鼎》宋·释德洪,器分三足真神物,具体而微有旨哉。我识地灵先献瑞,知公才业足盐梅。
-
送充上人谒南山源禅师
古诗《送充上人谒南山源禅师》宋·释德洪,老源缚屋矶山侧,庐山对门江水隔。单丁住山二十年,一等栽田博饭吃。诸方说禅如纺车,我口钝迟无气力。屋头枯木自安禅,生铁脊梁钉椿直。我昔东游曾见...
-
苏子平汪履道试李潘墨
古诗《苏子平汪履道试李潘墨》宋·释德洪,南阳国师古禅伯,玉殿以棋聊戏客。客虽四海棋绝伦,我解两奁俱用黑。侍臣大惊帝微笑,客亦袖手吁莫测。黑中优劣自能分,正似苏汪今试墨。老潘气韵凌阿...
-
题清芬轩
古诗《题清芬轩》宋·释德洪,隔屋江梅欲堕飘,幽香细细故相撩。披衣春晓无人见,小立微闻意已消。
-
次韵萧子植承务四首 其三
古诗《次韵萧子植承务四首 其三》宋·释德洪,锦堂闻有传夫子,马鬣仓官卧夕烟。未展玉堂挥翰手,却来从我弄云泉。
-
秀上人出示器之诗
古诗《秀上人出示器之诗》宋·释德洪,川原积雨收,馀阴阁新晴。一宿古兰若,归梦有馀清。清辰起危坐,笑看烟缕横。读此阿师诗,秀丝出盆明。中有众谷髓,气和李骑鲸。遥知落笔处,绕纸风雷...
-
宿兴化寺
古诗《宿兴化寺》宋·释德洪,天阴连日不成雨,古寺无人鸟雀喧。立尽黄昏门半掩,缩肩裹被作猿蹲。
-
仁老以墨梅远景见寄作此谢之二首 其二
古诗《仁老以墨梅远景见寄作此谢之二首 其二》宋·释德洪,数笔何处山,领略分树石。远含千里姿,间见复层出。我本个中人,惯卧苍崖侧。借路行人间,勃土相欺得。那知一幅中,见此晚秋色。悠然欲归去,远壑谁同...
-
至丰家市读商老诗次韵
古诗《至丰家市读商老诗次韵》宋·释德洪,杨柳护桥春欲暗,山茶出屋人未知。冒田决决走流水,小夫铲塍翁夹篱。雪晴春巷生青草,烟湿人家营晚炊。心疑辋川摩诘画,目诵匡山商老诗。夜投村店想清...
-
次韵惠梅禅师见寄秋日四首 其二
古诗《次韵惠梅禅师见寄秋日四首 其二》宋·释德洪,长廊广殿午风清,禅倦何妨曳履行。欢喜闲中有奇事,镊髭空对纸窗明。