-
悼山谷五首·其一
古诗《悼山谷五首·其一》宋·释德洪,苏黄一时顿有,风流千载追还。竟作联翩仙去,要将休歇人间。
-
陈尊宿赞
古诗《陈尊宿赞》宋·释德洪,云门临济,一龙一夔。嗣存参运,皆公使之。丛林米岭,众不满百。佥一典客,觉有难色。即袖手去,古寺闲房。织屦养母,自含其光。钦其遗风,秋满须发。...
-
僧求晓披晚清二轩诗二首·其二
古诗《僧求晓披晚清二轩诗二首·其二》宋·释德洪,旋螺堆空青,重叠不容数。夕阳穿贯之,浓薄自呈露。数点没烟鸿,一声伐云斧。殷床钟未消,流萤自开户。
-
赠朱世英
古诗《赠朱世英》宋·释德洪,老妻营炊,稚子汲水。庞公扫除,丹霞适至。弃帚迎朋,一笑相视。不必灵照,多说道理。
-
李端叔自金陵如姑溪寄之五首·其一
古诗《李端叔自金陵如姑溪寄之五首·其一》宋·释德洪,东坡坐中醉客,让君翰墨风流。为作羊昙折意,莫年泪眼山丘。
-
毛女赞
古诗《毛女赞》宋·释德洪,不嗅梨花,而撚紫芝。不穿云袖,而披槲衣。何以风神,洞如冰雪。使人见之,眼寒心折。如麝有香,以缶覆焉。透尘透风,种性则然。又如烟雨,过孤山宅。...
-
登洪崖桥与通端三首 其二
古诗《登洪崖桥与通端三首 其二》宋·释德洪,鸡声乱人语秀,山色涴我衣裳。洗尽人间热恼,还君坐上清凉。
-
运禅人求偈
古诗《运禅人求偈》宋·释德洪,石室如仄磬,春云如翠被。翛然无事僧,来此时枕臂。无求即无忧,有身还有累。永怀彭尊宿,一席曾遁世。天子不得臣,公卿不敢致。高风不可攀,百世犹兴...
-
归九峰道中
古诗《归九峰道中》宋·释德洪,四五叠峰深处,归去开荒南亩。是非不得扶犁,春晓一蓑烟雨。
-
四偈·其一
古诗《四偈·其一》宋·释德洪,妒忌之火,焚烧善根。增恶果报,坏好名闻。以着我故,见慢增胜。瞋所盖缠,心不清净。大则坏国,小则杀身。从古至今,数如沙尘。既会爱憎,当衣慈忍。...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
读灵源自作志铭
古诗《读灵源自作志铭》宋·释德洪,今年九月十有八,清净法身忽衰飒。生死鹘崙谁擘破,披露梦中根境法。无生塔成自作铭,人言无亏宁有成。一切法空尚曰座,此塔安得离色声。障云方增佛日...
-
登控鲤亭望孤山
古诗《登控鲤亭望孤山》宋·释德洪,水面微开笑靥,山形故作横陈。彭泽诗中图画,为君点出精神。
-
须臾月出叠石峰侧散坐于知隐桥以迟之余谓二子曰兹游也与存豁辈何远所恨倔强嗟不及耳乃咏而归钟已绝而廊庑寂无声为之诗曰
古诗《须臾月出叠石峰侧散坐于知隐桥以迟之余谓二子曰兹游也与存豁辈何远所恨倔强嗟不及耳乃咏而归钟已绝而廊庑寂无声为之诗曰》宋·释德洪,月在留云峰上,人行落涧声中。归去殷床钟歇,满庭风露蒙蒙。
-
陈莹中居合浦余在湘山三首寄之·其二
古诗《陈莹中居合浦余在湘山三首寄之·其二》宋·释德洪,海门何啻千里,行人替我生愁。远尔妄生分别,阎浮等是一沤。
-
东坡画应身弥勒赞
古诗《东坡画应身弥勒赞》宋·释德洪,唯老东坡,秀气如春。游戏翰墨,挝雷翻云。偶寄逸想,幻此沙门。了无一事,荷囊如奔。憨腮皤腹,行若不闻。众生狂迷,以利欲昏。如一器中,闹万虻蚊。...
-
四偈·其四
古诗《四偈·其四》宋·释德洪,曹溪传祖位,夜舂先屈身。童子诵句偈,乃称曰上人。南山证果位,天神常伏膺。自以本持律,不敢称大乘。
-
岭外大雪故人多在南中元日作三偈奉寄莹中·其二
古诗《岭外大雪故人多在南中元日作三偈奉寄莹中·其二》宋·释德洪,昨夜一岁除,今朝一岁长。如人暗书空,点画自想像。春风依旧寒,底处有来往。居士亦赤穷,眉毛在眼上。
-
癞可赞
古诗《癞可赞》宋·释德洪,父伯固,兄养直。父超绝,兄豪逸。家世风流称第一。二祖名,三祖疾。名是虚,疾是实。诗成舌头翻霹雳。
-
用高僧诗云沙泉带草堂纸帐卷空床静是真消息吟非俗肺肠园林坐清影梅杏嚼红香谁住原西寺钟声送夕阳作八首·其六
古诗《用高僧诗云沙泉带草堂纸帐卷空床静是真消息吟非俗肺肠园林坐清影梅杏嚼红香谁住原西寺钟声送夕阳作八首·其六》宋·释德洪,杏实残笼金色,杨梅烂染胭脂。气味新鲜可口,清甘喉舌多时。
-
愿监寺自长沙游清修依元禅师兴发复入城余口占四首赠之·其三
古诗《愿监寺自长沙游清修依元禅师兴发复入城余口占四首赠之·其三》宋·释德洪,秋来又入重城,满腹憨腮惊人。只欠一个布袋,便是弥勒化身。