-
画堂春·满城风雨近重阳
古诗《画堂春·满城风雨近重阳》宋·赵彦端,满城风雨近重阳,夹衫清润生香。好辞赓尽楚天长,唤得花黄。客胜不知门陋,酒新如趁春狂。故人相见等相忘。一语千觞。
-
翠微山居八首·其一
古诗《翠微山居八首·其一》宋·赵彦端,閒来石上卧长松,百衲袈裟破又缝。今日不愁明日饭,生涯只在钵盂中。
-
翠微山居八首·其七
古诗《翠微山居八首·其七》宋·赵彦端,炉中无火已多时,早起惟将一衲披。莫怪山僧常冷淡,夜深无处拾松枝。
-
翠微山居八首·其五
古诗《翠微山居八首·其五》宋·赵彦端,一池荷叶衣无尽,数树桦花食有余。却被世人知住处,更移茆舍作深居。
-
翠微山居八首·其六
古诗《翠微山居八首·其六》宋·赵彦端,茆檐静坐千山月,竹户閒栖一片云。莫送往来名利客,阶前踏破绿苔纹。
-
新荷叶·欲暑还凉
古诗《新荷叶·欲暑还凉》宋·赵彦端,欲暑还凉,如春有意重归。春若归来,任他莺老花飞。轻雷淡雨,似晚风、欺得单衣。檐声惊醉,起来新绿成围。回首分携。光风冉冉菲菲。曾几何时,故山疑...
-
眼儿媚·王漕赴介庵赏梅
古诗《眼儿媚·王漕赴介庵赏梅》宋·赵彦端,黄昏小宴史君家,梅粉试春华。暗香素蕊,横枝疏影,月淡风斜。更饶红烛枝头挂,粉蜡斗香奢。元宵近也,小园先试,火树银花。
-
临江仙·赏芙蓉
古诗《临江仙·赏芙蓉》宋·赵彦端,十载长安桃李梦,年来镜净尘空。忽传彩笔小笺红。满怀秋思,倾倒为芙蓉。莫恨霜浓开较晚,尊前元有春风。酣娇肯为别人容。试携银烛,斜照绿波中。
-
浣沙溪·水到桐江镜样清
古诗《浣沙溪·水到桐江镜样清》宋·赵彦端,水到桐江镜样清,有人还似水清明,尊前无语更盈盈。翠袖舞衫何日了,白头归去几时成,老来犹有惜花情。
-
清平乐·席上赠人
古诗《清平乐·席上赠人》宋·赵彦端,桃根桃叶,一树芳相接。春到江南三二月,迷损东家蝴蝶。殷勤踏取青阳,风前花正低昂。与我同心栀子,报君百结丁香。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
翠微山居八首·其四
古诗《翠微山居八首·其四》宋·赵彦端,幼入空门绝是非,老来学道转精微。钵中贫富千家饭,身上寒暄一衲衣。
-
沙塞子·春水绿波南浦
古诗《沙塞子·春水绿波南浦》宋·赵彦端,春水绿波南浦。渐理棹、行人欲去。黯消魂、柳上轻烟,花梢微雨。长亭放盏无计住。但芳草、迷人去路。忍回头、断云残日,长安何处。
-
鹧鸪天·萧莹
古诗《鹧鸪天·萧莹》宋·赵彦端,花动仪容玉润颜,温柔袅娜趁清闲。盈盈醉眼横秋水,淡淡蛾眉抹远山。膏雨霁,晓风寒,一枝红杏拆朱阑。天台迥失刘郎路,因忆前缘到世间。
-
鹧鸪天·拂拂深帏起暗尘
古诗《鹧鸪天·拂拂深帏起暗尘》宋·赵彦端,拂拂深帏起暗尘,清歌缓响自回春。月知灯市云间堕,人对梅花雪后新。杯掌露,舞衣云。酒慵微觉翠鬟倾。洞房不压阳台雨,乞与游人弄晚晴。
-
鹧鸪天·刘雅
古诗《鹧鸪天·刘雅》宋·赵彦端,醉拈花枝舞翠翘,十分春色赋妖娆。千金笑里争檀板,一搦纤围间舞腰。行也媚,坐也娇。乍离银阙下青霄。檀郎若问芳笄记,二月和风弄柳条。
-
瑞鹧鸪·榴花五月眼边明
古诗《瑞鹧鸪·榴花五月眼边明》宋·赵彦端,榴花五月眼边明,角簟流冰午梦清。江上扁舟停画桨,云间一笑濯尘缨。主人杯酒留连意,倦客关河去住情。都付驿亭今日水,伴人东去到江城。
-
翠微山居八首·其三
古诗《翠微山居八首·其三》宋·赵彦端,老老山僧不下阶,双眉恰似雪分开。世人若问枯松树,我作沙弥亲见栽。
-
翠微山居八首·其八
古诗《翠微山居八首·其八》宋·赵彦端,岂是栽松待茯苓,且图山色镇长青。他年行脚不归去,留与人间作画屏。
-
鹧鸪天·王婉
古诗《鹧鸪天·王婉》宋·赵彦端,未有年光好破瓜,绿珠娇小翠鬟丫。清肌莹骨能香玉,艳质英姿解语花。钗插凤,鬓堆鸦。舞腰春柳受风斜。有时马上人争看,擘破红窗新绛纱。
-
翠微山居八首·其二
古诗《翠微山居八首·其二》宋·赵彦端,临溪草草结茆堂,静坐安然一炷香。不是息心除妄想,都缘无事可思量。