-
赠敏求
古诗《赠敏求》宋·舒岳祥,抄书满架笔无尘,自是餐霞洞里人。性癖贪吟如好色,话终更仆尚留宾。爱花更缩栽蔬地,开径还通指竹邻。不是不贫贫得雅,如今金坞总输贫。
-
六月十四夜久雨新霁见月极佳坐观万堂中收拾尘霓湛然不作久不见此趣因书之以寄正仲
古诗《六月十四夜久雨新霁见月极佳坐观万堂中收拾尘霓湛然不作久不见此趣因书之以寄正仲》宋·舒岳祥,久雨新霁如发蒙,嫩月出海来屋东。开轩静听百虫语,清光入沼翻帘栊。白日劳劳生万事,不如淡月含冥濛。收心展体且高枕,合眼不管东方红。我缘居贫得清...
-
趋俗
古诗《趋俗》宋·舒岳祥,残雪高峰外,孤猿细雨中。看花心未老,问事耳须聋。时俗同伧父,归休学塞翁。相随携酒去,猎较祭田公。
-
枕上闻蛩有感
古诗《枕上闻蛩有感》宋·舒岳祥,桑鸟催耕缘底事,草虫促织竟何成。春风秋月祗垂泪,北斗南箕空得名。有客悲歌持筑击,何时至治以韶鸣。吾侪吟咏还如此,哀乐不知何处生。
-
续十虫吟·其三
古诗《续十虫吟·其三》宋·舒岳祥,虫有齧桑羊,两钳如角怒。玄甲类蛣蜣,亦如龟背负。我有十亩桑,苦为渠所蠹。食必食其心,树死又飞去。不知从何来,钻凿不到处。上下开两窗,隐匿巧多...
-
赠星翁
古诗《赠星翁》宋·舒岳祥,星翁言我寿,更寿复何求。老病花生眼,愁吟雪满头。髀消经万险,面皱积千忧。十载不看镜,今朝见自羞。
-
和正仲月季花
古诗《和正仲月季花》宋·舒岳祥,风流天下真难似,惜向篱边砌下栽。依旧风情三月在,斩新花叶四时开。莫嫌绿刺伤人手,自有妍姿劝客杯。不拟折来轻落去,坐看颜色总尘埃。
-
寄子堂·其一
古诗《寄子堂·其一》宋·舒岳祥,来往畏炎热,杉篁取径微。蝶飞逢草住,燕出认檐归。云卧从衣冷,风梳爱发稀。清谈能解愠,松麈为君挥。
-
暂山
古诗《暂山》宋·舒岳祥,薄暮悲欢意,无家去住间。三间临水屋,半树夕阳山。石雨疏成密,沙潮去未还。数旬成卧病,转老转多艰。
-
和正仲咏荷
古诗《和正仲咏荷》宋·舒岳祥,曾闻画史传真诀,一叶旁边定一花。莫把风晴拘格范,好于月露写精华。耶溪舴艋花间屋,苕水鸳鸯叶底家。浙水东西江路绝,坐吟濂说自咨嗟。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
晚晴
古诗《晚晴》宋·舒岳祥,九十日春长雨雪,喜君今日咏新晴。绿阴四面招人坐,芳草前头试我行。少驻飞花终有别,爱听啼鸟忽无声。东坡已作秋阳赋,欲赋春阳恨未成。
-
茅屋
古诗《茅屋》宋·舒岳祥,茅屋不称意,清泠照此心。白鸥波万顷,黄鸟树千岑。薝卜炎天雪,蒲萄午日阴。旧来须此物,隘巷若为寻。
-
小春闻提壶鸟戏成
古诗《小春闻提壶鸟戏成》宋·舒岳祥,越鸟忧兄行不得,蜀禽劝客不如归。何如听此提壶语,美酒沽来总息机。
-
长林偶坐
古诗《长林偶坐》宋·舒岳祥,乔木超然兀老苍,一坡盘礴转崇冈。山翁偶坐谈何事,应赏江风一味凉。
-
日暮雪将作扫门待之·其二
古诗《日暮雪将作扫门待之·其二》宋·舒岳祥,夜静秋清月朗天,时时霜鹤唳芝田。筑台正与仙人约,少驻人间五百年。
-
移苇
古诗《移苇》宋·舒岳祥,洗箨移来栗玉乾,翠禽相顾自依然。从今风雨西窗外,更忆吴江泊钓船。
-
古铜炉
古诗《古铜炉》宋·舒岳祥,殷彝周鼎几千年,土蚀苔封洗涤全。且与道人烧柏子,不须公子爇龙涎。
-
冬日山居好十首·其三
古诗《冬日山居好十首·其三》宋·舒岳祥,冬日山居好,随家丰俭宜。果成猿种核,薪落鹤巢枝。梅见天机早,菊知霜信迟。读书年少事,任汝眼昏眵。
-
七月十一日晓闻莺有感
古诗《七月十一日晓闻莺有感》宋·舒岳祥,秋晓秋莺鸣绿树,我自徘徊不能去。年年鸣值晚春时,晓窗共听人何处。莺莺少驻听我吟,我吟未成泪双注。来年啼上茧头山,为说老人题此句。
-
十月十三日嫩晴薄寒山房新构书阁去年此日北兵入是夜自中心墺徙独山
古诗《十月十三日嫩晴薄寒山房新构书阁去年此日北兵入是夜自中心墺徙独山》宋·舒岳祥,雾重月无色,夜来寒有情。墙根馀宿莽,木末弄初晴。去岁那知有,新冬得此生。拥炉谈往事,鸲鹆报三更。