-
睡魔
古诗《睡魔》宋·舒岳祥,睡魔如疟鬼,日日应期来。符篆烧难却,茶枪战不开。中宵翻醒去,当昼又潜回。应是五穷数,留君共酌杯。
-
田家即事
古诗《田家即事》宋·舒岳祥,饱暖无他事,天心亦易回。缫车翻急瀑,麦磨响轻雷。履辟行泥笋,衣蒸过雨梅。荒村断鱼肉,随兴酌山杯。
-
旱莲
古诗《旱莲》宋·舒岳祥,紫玉炎天菊,红芽陆地荷。孤芳群讪集,一笑百忧多。美味河豚虐,妍姿鸩毒苛。借渠存警戒,何必辩真讹。
-
咏凌霄花
古诗《咏凌霄花》宋·舒岳祥,凌空千尺走龙蛇,隐映柴门野老家。拚把长缨縻落月,乱飘丹粉染晴霞。猿猴升惯能收药,蝴蝶低飞不到花。最爱豹林种处士,紫英香里岸乌纱。
-
海眺
古诗《海眺》宋·舒岳祥,自嫌林谷暗,欲作海天游。芦苇人家晓,蒹葭国士秋。树根生石上,山影占江流。载酒船头去,风波几瓦瓯。
-
腊月二十五日偶忆孟浩然白发催年老青阳逼岁除之句因次和此篇奉寄达善
古诗《腊月二十五日偶忆孟浩然白发催年老青阳逼岁除之句因次和此篇奉寄达善》宋·舒岳祥,归梦涉远道,青山非故庐。岁时筋力减,日夜鬓毛疏。且免编民役,休论邸报除。百年馀二老,莫遣寸阴虚。
-
四月一日霖潦新霁痼疾稍瘳乍归故园拂剔丛莽
古诗《四月一日霖潦新霁痼疾稍瘳乍归故园拂剔丛莽》宋·舒岳祥,衰翁病起头初裹,拄杖穿林探笋生。悄悄菰蒲看鸟下,疏疏杨柳见人行。一春长雨花全瘦,半日佳晴蝶便轻。小立绿阴青子下,秾华洗尽总幽情。
-
春日山居好十首·其十
古诗《春日山居好十首·其十》宋·舒岳祥,春日山居好,光风草上浮。溟濛晨霭散,澹荡夕阳收。发轫梅花报,攀辕芍药留。春来亦何好,惟有白添头。
-
秋日山居好十首·其八
古诗《秋日山居好十首·其八》宋·舒岳祥,秋日山居好,清凉雁过初。鸡头消暑夕,鸭脚待霜馀。草净蜃虻远,瓜香蚤蚁除。小园新雨过,菜甲自删锄。
-
白雪词四首·其一
古诗《白雪词四首·其一》宋·舒岳祥,一雪林屋净,二雪皋隰新。三雪为瑞应,伊耆氏作春。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
白发
古诗《白发》宋·舒岳祥,新发从渠白,旧颜疑我非。莫嫌冠易堕,且喜虱无依。镜里星星出,梳来日日稀。长惭老松树,翠鬣沐烟霏。
-
白雪词四首·其二
古诗《白雪词四首·其二》宋·舒岳祥,濛濛接白云,皎皎混清月。长歌古人句,山明望松雪。
-
丙子兵祸台温为烈宁海虽经焚掠然耕者不废丁丑粗为有秋但种秫者少以醉人为瑞物吾亦似陶靖节时或无酒雅咏不辍也八月初九日连日雷雨
古诗《丙子兵祸台温为烈宁海虽经焚掠然耕者不废丁丑粗为有秋但种秫者少以醉人为瑞物吾亦似陶靖节时或无酒雅咏不辍也八月初九日连日雷雨》宋·舒岳祥,白兔秋毫绽,青虫树色并。兴亡谁与吊,聊复快新晴。
-
酬张常吉
古诗《酬张常吉》宋·舒岳祥,凭谁诗寄我,溪水接流瓢。岛瘦神空泣,韩豪骨未销。闲眠重落叶,久坐到归樵。予亦逃名者,何当共寂寥。
-
桂台
古诗《桂台》宋·舒岳祥,苍苔踏碎吟初就,绿荫看成老又来。世事悠悠吾已矣,人生扰扰亦何哉。
-
兼静黄坛杨君书室也取钱起柴门兼竹静之句名之邑里吟人题咏殆遍矣予为友作反骚不知者便谓子云与屈子异意非也
古诗《兼静黄坛杨君书室也取钱起柴门兼竹静之句名之邑里吟人题咏殆遍矣予为友作反骚不知者便谓子云与屈子异意非也》宋·舒岳祥,本自柴门静,谁令种竹喧。月来将画写,风过引书翻。默坐雨偏响,闲眠雪易繁。动中还有静,此意互为根。
-
十虫吟·其六
古诗《十虫吟·其六》宋·舒岳祥,虫有避债夫,缉茧枝间缀。窃食柽松毛,负之以为盖。首鼠开两端,见人深拒闭。想汝作债初,已作逃匿计。小儿不汝赦,推寻见根柢。计穷挺身走,终日失其...
-
高人
古诗《高人》宋·舒岳祥,云日弄轻阴,前溪给缓寻。燕翻红雨乱,莺出翠微深。迥矣苏门啸,怀哉梁父吟。高人不可见,谁见此时心。
-
题汪日宾西楼附山甫达之
古诗《题汪日宾西楼附山甫达之》宋·舒岳祥,不忘西来意,开窗西复西。柳悬鱼怒颊,蒲缚蟹团脐。县近更传信,寺围钟到齐。山翁出山处,放杖得新题。
-
雨馀草树间羽虫乱鸣山斋晚酌朋辈已散听之不减孔稚圭两部鼓吹也既醉而卧卧而觉家人尚明灯事绩说向来鼻鼾雷鸣两山皆撼也戏作示之
古诗《雨馀草树间羽虫乱鸣山斋晚酌朋辈已散听之不减孔稚圭两部鼓吹也既醉而卧卧而觉家人尚明灯事绩说向来鼻鼾雷鸣两山皆撼也戏作示之》宋·舒岳祥,秋虫不用喙,动羽哀更清。夜长不肯默,我眠渠自鸣。我则异于是,鼻息为雷声。止作不以力,大音自天成。鼻吼耳不知,此乐尤难名。