-
山行
古诗《山行》宋·舒岳祥,今日新晴好,东风散麦须。山泉中琴瑟,岩鸟合笙竽。总是太平曲,何劳击壤图。谁知花溅泪,杜老独嗟吁。
-
柳市晚风
古诗《柳市晚风》宋·舒岳祥,手栽杨柳恰成堤,招引清风障日西。热客岂能知此味,请君来此听莺啼。
-
十村绝句·其五·花
古诗《十村绝句·其五·花》宋·舒岳祥,清晨扶杖百花源,风摺乌纱半幅翻。三十年前风月好,青楼白面碗如盆。
-
西洞宿云
古诗《西洞宿云》宋·舒岳祥,悠然岸帻看云归,出处无心也太奇。未是为霖苏旱日,出山不似宿岩时。
-
辛巳自寿
古诗《辛巳自寿》宋·舒岳祥,六十三翁自荷天,乱馀骨肉几家全。不材幸度龙蛇岁,多病休催犬马年。我老思亲空有恨,人生不饮更堪怜。差池九子森童冠,屡舞交酬且眼前。
-
余名宴居之室曰一枝巢赋诗以自遣
古诗《余名宴居之室曰一枝巢赋诗以自遣》宋·舒岳祥,世事随流水,年华逐北风。雁横残笛外,人老夕阳中。听雪三间永,催梅百榼空。沿溪漉明月,只在最高峰。
-
十月五日风
古诗《十月五日风》宋·舒岳祥,十月五日风,俗占端可验。常年谁能记,两岁入程椠。去年当此月,初三月未艳。暮下陈村庄,夜投象原店。道边人未眠,山曲灯微闪。时经兵火馀,惊问暗窥...
-
槠树
古诗《槠树》宋·舒岳祥,凌轹风霜四十围,白猿不上最高枝。明堂未构材何用,抛掷玄珠满地皮。
-
纪梦
古诗《纪梦》宋·舒岳祥,款段徐行稳不危,迢迢溪路见疏梅。青枝欲挽怜香雪,唤取芳尊树下来。
-
芗岩山居孟夏二十绝·其六
古诗《芗岩山居孟夏二十绝·其六》宋·舒岳祥,钟声澄万室,月影散千林。岑寂岩栖客,应观不转心。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
齿酬唇赠
古诗《齿酬唇赠》宋·舒岳祥,刚柔君不吐,冷热我须当。铁石还销毁,吾今已久长。
-
楝花
古诗《楝花》宋·舒岳祥,蒸入黄梅雨,寒收苦楝风。团团羽葆盖,叠叠绣熏笼。文锦财堪用,金铃实有功。小畦留一树,斤斧幸相容。
-
独坐遣兴
古诗《独坐遣兴》宋·舒岳祥,昏眼迷烟雨,修眉隐树林。杜鹃知夜半,蟋蟀俟秋音。静悟平生事,閒思万古心。嗟跎七十五,既往莫追寻。
-
趋农
古诗《趋农》宋·舒岳祥,种浸清明后,芽烹谷雨前。未能饥守死,何不力耕田。溪草凫毛滑,山花雉颊鲜。倦行聊少憩,茅屋带晴烟。
-
易庵道人归雁苍两月矣作诗趣之
古诗《易庵道人归雁苍两月矣作诗趣之》宋·舒岳祥,一入雁苍山,山苍雁落湾。石螀鸣杼下,沙鸟宿窗间。吾子动多悔,老夫今稍闲。密云疏雨里,心事极相关。
-
老屋
古诗《老屋》宋·舒岳祥,雨涴壁泥行蜥蜴,风吟窗纸落蟏蛸。空斋惟有书千卷,夜夜青灯共寂寥。
-
新历未颁遗民感怆二首贻王达善曹季辩胡山甫戴帅初诸君皆避地客也·其一
古诗《新历未颁遗民感怆二首贻王达善曹季辩胡山甫戴帅初诸君皆避地客也·其一》宋·舒岳祥,故国山河成断绝,孤臣江海自飘零。窗间取月离离白,树下窥天碎碎青。一雁不来山驿静,千梅欲动客愁醒。新来未赐王春历,三尺尧阶自有蓂。
-
寄子堂·其二
古诗《寄子堂·其二》宋·舒岳祥,不践山中约,时时梦见之。况当春雨夜,正作韭齑思。种菊秋堪撷,诛茅冬未迟。人生难自料,身后要名垂。
-
咏紫荆花
古诗《咏紫荆花》宋·舒岳祥,自古惟闻棠棣咏,后人多感紫荆回。固知天理随机触,亦本诗人起兴来。枯条谁缀桃花米,嫩蕊初挼撒酒媒。野老门前栽一树,才开桐角此花开。
-
晚易斋·其一
古诗《晚易斋·其一》宋·舒岳祥,百年客鬓双白,四海春风一青。百舌枝头分付,黄鹂叶底丁宁。