-
三峰废寺
古诗《三峰废寺》宋·高翥,荒林依约旧山门,秋草离离故迹存。双瀑有声传宿雨,一龛无地住闲云。蜗沿坏壁丹青古,龟负残碑字画昏。三叹废兴谁可问,乱鸦鸣噪自成群。
-
送别
古诗《送别》宋·高翥,老去情怀怕别离,年来不作送行诗。人前举似终难信,问着垂杨便可知。
-
丁卯冬送方岩
古诗《丁卯冬送方岩》宋·高翥,忠言历历未曾行,尽载图书出帝城。馀子但知才可忌,先生当以去为荣。门阑竹石关心久,部曲溪山照眼明。长啸归欤莫怊怅,浙江风定自潮平。
-
秋夜
古诗《秋夜》宋·高翥,小屏相对两眉攒,长夜迢迢不肯残。鼠向镫前窥坐卧,人从梦里说悲欢。故山无计行秋晚,客路从谁守岁寒。留得浊醪相慰藉,酒肠犹喜十分宽。
-
感春
古诗《感春》宋·高翥,人事日纷纷,不知春已分。问梅成绿叶,看杏落红云。燕向晴空语,蛙从夜静闻。感时伤老大,孤坐对炉熏。
-
无锡县春日
古诗《无锡县春日》宋·高翥,吴楚新岐路,江湖旧散人。放船来古县,沽酒供闲身。花卸一村雨,鸟啼千树春。野塘风捲地,无复见芳尘。
-
贺杨东山休致
古诗《贺杨东山休致》宋·高翥,莫言纳禄寻常事,试读唐人梦谒赋。骑驴径上东山椒,九州四海风萧萧。大瓢贮云杓斟月,却跨阴崖听冰柝。松萝影薄寒花妍,白鸥飞来亦欣然。
-
恭跋思陵宸翰拓本卷后
古诗《恭跋思陵宸翰拓本卷后》宋·高翥,淡黄越纸打残碑,尽是先皇御赐诗。白发内人和泪读,为曾亲见写诗时。
-
秋夜
古诗《秋夜》宋·高翥,老去惊秋白发添,不禁凉吹逼疏帘。楼高幸自蛩声远,争柰梧桐又傍檐。
-
喜乡友来
古诗《喜乡友来》宋·高翥,萧萧春夜雨,有客渡江来。世事攒眉说,乡谈信口开。晚肴供苦笋,时果荐青梅。甚欲浇离恨,呼镫拨酒醅。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
育王寺
古诗《育王寺》宋·高翥,晓策乌藤上育王,入山随处得徜徉。碑头龙护先皇字,塔下鱼悬外国香。遍谒禅房尝苦茗,闲听社媪说豪光。山深日短行难尽,僧遣头陀办客床。
-
杨花
古诗《杨花》宋·高翥,万缕千丝拂水滨,尽催飞絮送残春。风前轻薄佳人命,天外飘零宕子身。绕路铺时成素毯,就泥沾处衬芳尘。江头雨过遗踪尽,留得柔条折赠人。
-
小楼雨中
古诗《小楼雨中》宋·高翥,云浮江雨暗,独客苦淹留。白发羞明镜,青山对小楼。酒功书下下,心事付悠悠。安得并州剪,从头剪断愁。
-
拜尹和靖先生墓
古诗《拜尹和靖先生墓》宋·高翥,和靖祠堂在半村,敬瞻遗像忆师门。洛中虽去名犹重,吴下曾来道益尊。言立岂徒规后学,书存端可识真源。瓣香再拜公应鉴,自愧传衣忝嫡孙。
-
初闻雷声
古诗《初闻雷声》宋·高翥,二月寒犹在,春云湿未开。洒窗终夜雨,发轫数声雷。荠麦绿生脑,棠梨红拆腮。西湖花事动,从此日裴回。
-
凌歊台
古诗《凌歊台》宋·高翥,宋祖高台山上头,三閒破屋蔽层丘。离离荒草迷行殿,漠漠寒沙拥故洲。塔影远招孤客恨,江声长替古人愁。题诗自旧知多少,清绝难磨许郢州。
-
兰亭
古诗《兰亭》宋·高翥,老来浑不爱春游,来对兰亭烂熳秋。亭下水非当日曲,山前竹似旧时脩。二三客子因怀古,八百馀年续胜流。试与山灵论往事,不知还肯点头不。
-
忆西湖
古诗《忆西湖》宋·高翥,西湖春二月,结客少年游。骏马黄金勒,长身紫绮裘。爱花论担买,嗜酒满船浮。两载缘何事,台州又越州。
-
重阳述怀
古诗《重阳述怀》宋·高翥,年年客里过佳期,时节难逢莫皱眉。酒量且为重九尽,杯行不必再三辞。登高兴懒诗仍赋,怀古情深泪自垂。纵使西风落乌帽,黄花犹恋鬓边丝。
-
秋兴
古诗《秋兴》宋·高翥,老去无心世事轻,但从景物略关情。晓看雁阵惊秋晚,夜听鹤声知月明。石鼎煮茶论水品,土墙题字记花名。出门更自有真乐,閒向通衢稳步行。