-
种梅
古诗《种梅》宋·刘学箕,隐沦冲寂澹生涯,芍药樱桃厌艳华。剔乱剪繁疏影瘦,临溪只合种梅花。
-
恋绣衾·闺怨
古诗《恋绣衾·闺怨》宋·刘学箕,柳絮风翻高下飞。雨笼晴、香径尚泥。女伴笑、踏青好,凤钗偏、花压鬓垂。乱莺双燕春情绪,搅愁心、欲诉向谁。人问道、因谁瘦,捻青梅、闲敛黛眉。
-
七禽咏·行不得哥哥
古诗《七禽咏·行不得哥哥》宋·刘学箕,行不得,唤阿兄。向晚夕,犹悲鸣。坦坦之途万人履,跛鳖不休跬千里。汝行不上可奈何,日暮途远无蹉跎。
-
梅花自秦汉而下无一语焉至宋鲍参军照始赏其韵而寓之诗然则梅之见于赋咏者实自明远始也用韵二首·其二·蜡梅
古诗《梅花自秦汉而下无一语焉至宋鲍参军照始赏其韵而寓之诗然则梅之见于赋咏者实自明远始也用韵二首·其二·蜡梅》宋·刘学箕,色异政自贵,香清未堪嗟。灵蜂擅造化,幻作姚家花。丰姿轻明体充实,染透蔷薇毓晴日。从称紫晕黄檀心,桃李依然是凡质。
-
次叔通见寄四首韵·其二·乞米
古诗《次叔通见寄四首韵·其二·乞米》宋·刘学箕,掀髯停杯一问之,细读白柄长镵诗。我生托子以为命,世路艰危徒尔为。北阙不才书莫上,西山有味去何辞。流风馀韵只在眼,须信古今同一时。
-
演平渡度侄别入城
古诗《演平渡度侄别入城》宋·刘学箕,前溪积雨浪拍天,人立沙头催渡船。溪云贴水湿不起,岸柳凝愁丝乱牵。石泉涓涓响涧谷,山树濯濯延云烟。客程东西风袂翩,去者自去还者还。
-
宿兴国寺方丈与客对床
古诗《宿兴国寺方丈与客对床》宋·刘学箕,世间何事能感人,诗人题咏为多情。我亦执笔书长吟,诗吟未竟情已盈。古称白头如新,倾盖如故。何似祇今握手见肺肝,开口无毁誉。古称共君一夜话,胜读...
-
廞庭自三山送荔枝分韵得缃字
古诗《廞庭自三山送荔枝分韵得缃字》宋·刘学箕,炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。我有犹子客南服,千里眷念情不忘。星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。骊珠灿烂光夺...
-
寄题吴介夫专壑七咏·其四·负閒
古诗《寄题吴介夫专壑七咏·其四·负閒》宋·刘学箕,钟鼎本玩世,富贵徒苦人。何似天地间,萧然一閒身。
-
浣溪沙·木犀
古诗《浣溪沙·木犀》宋·刘学箕,天上仙人萼绿华。何年分种小山家。九秋风露溢窗纱。密密翠罗攒玉叶,团团黄粟刻金花。一枝归插鬓云斜。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
感事怀人送春病酒晓起五首·其二·怀人
古诗《感事怀人送春病酒晓起五首·其二·怀人》宋·刘学箕,节物随时换,朱明斗转杓。波肥溪鱮壮,风暖谷莺娇。青草溪头岸,红栏水际桥。怀人无数舍,我欲致书招。
-
栽竹
古诗《栽竹》宋·刘学箕,绿筠移种不多时,添我溪南一段奇。会看明年春雨后,满林头角箨龙儿。
-
次叔通见寄四首韵·其四·晚福
古诗《次叔通见寄四首韵·其四·晚福》宋·刘学箕,周遭山五峰,环抱潭一曲。溪头植杨柳,山下栽松菊。盈阡䆉稏香,绕舍梨柿熟。归来书在床,出去云满屋。萧散乐予心,可谓享清福。
-
次叔通见寄四首韵·其三·退休
古诗《次叔通见寄四首韵·其三·退休》宋·刘学箕,江山到眼一披豁,世念搅思三宜休。文章苦心费雕琢,岁月老我徒谬悠。欲谭圆觉识佛祖,更希超举期浮丘。宗盟暮年味嚼蜡,灰木万念空烦忧。
-
请游山之日于黎广文二首寺有万竹·其二
古诗《请游山之日于黎广文二首寺有万竹·其二》宋·刘学箕,闻说江隈里,云藏古寺深。不妨相唤集,作意共登临。苦茗供朝碗,伊蒲馔晚鬵。天风吹皓月,归路细披襟。
-
和林处士梅诗八首·其五
古诗《和林处士梅诗八首·其五》宋·刘学箕,犯寒不怕雪蒙头,蹋石穿林不暂休。千首诗成千首意,十分春瘦十分愁。飞添宫额妆同艳,斜插鬓云香共留。勉续清吟知笔弱,苦无风度恐花羞。
-
七禽咏·姑恶
古诗《七禽咏·姑恶》宋·刘学箕,姑恶姑恶家道立,汝为人妇供妇职。妇德妇功汝不能,抱恨殁身空怨抑。不化秋柏食,不化山头石。化作春鸟鸣,号呶何苦极。
-
长句简敬叟季仙兼呈端夫申父晦仲
古诗《长句简敬叟季仙兼呈端夫申父晦仲》宋·刘学箕,士生樗散甘嘉遁,頫首衡茅敢尤怨。良朋益友肯顾临,讲贯渐摩笃明辨。年来瘖哑瓶守口,俗子污人如避箭。论交谩说笑金兰,厚貌深情半讥讪。念君与我情不...
-
九月十八日夜梦赏春某氏园池赋春词二首题柱·其一
古诗《九月十八日夜梦赏春某氏园池赋春词二首题柱·其一》宋·刘学箕,芍药花开日渐长,小窗閒理旧笙簧。凭谁为唤诗宗匠,共赋留云借月章。
-
醉歌
古诗《醉歌》宋·刘学箕,读书求见古人心,闭门不知青春深。夜来东风扫浮阴,晓光薄林生遥岑。搜寻不觉出门去,绿暗溪边杨柳路。诗章立愿不复作,会景那知自成句。归途晤语谁与...