-
良辰
古诗《良辰》宋·吴则礼,良辰入奇怀,端欲挽我行。幽花迎人笑,欣然媚柴荆。春醪处处佳,姑泻浊与清。好鸟何许来,日暮独一鸣。江山雨新洗,坐使老眼明。天公喑鹁鸪,要作烂熳...
-
过宝晋斋赠元晖
古诗《过宝晋斋赠元晖》宋·吴则礼,窥径紫苔妩丽,入门黄卷纵横。欲知个里妙处,时遣鸧鹒一鸣。
-
不伐寄长短句因答之
古诗《不伐寄长短句因答之》宋·吴则礼,安得不教青鬓老,飞雁年年太行道。低吟一曲叹疆场,独遣老子惊绝倒。句法吾人莫细论,天教阿杰解玄文。衡门饱饭脱两屦,此事玄文初不与。
-
次子方题游春图韵
古诗《次子方题游春图韵》宋·吴则礼,付与春风不复言,个中端有玉妃魂。凭君细说枭卢事,暂借生香到酒盆。
-
游昆罗山寺二首·其一
古诗《游昆罗山寺二首·其一》宋·吴则礼,木落关河淡,天高更雁翔。凝笳乱流水,归马得斜阳。尊罍当白露,旗旆卷清商。山径作许好,寒花浑欲黄。
-
满庭芳·立春
古诗《满庭芳·立春》宋·吴则礼,声促铜壶,灰飞玉琯,梦惊偷换年华。江南芳信,疏影月横斜。又喜椒觞到手,宝胜里、仍剪金花。钗头燕,妆台弄粉,梅额故相夸。隼旟,人未老,东风袅袅...
-
寄欧阳元老
古诗《寄欧阳元老》宋·吴则礼,耿耿坐不寐,浩歌睇流云。寒商动清夜,落木何纷纷。幽闺纳华月,宴几停馀薰。聊复饮兰露,无因持寄君。
-
寄天牖元翰
古诗《寄天牖元翰》宋·吴则礼,嗷嗷沙碛雁鸣初,淮南已复怜春馀。梅边白云莫谩好,桃底红雨嗟何如。今者无端近戎马,远方不复呼篮舆。江头也有东桥竹,作报独少将军书。
-
代书寄净明道人
古诗《代书寄净明道人》宋·吴则礼,净明端可人,日用一僧钵。觅句殊未休,平生个中活。眷我梁宋游,茗碗屡浇泼。淮南霜露寒,转柁何由达。
-
红梅
古诗《红梅》宋·吴则礼,楚州红梅如许红,作魔犹有几信风。天公笑人但饱饭,不辨青春看花眼。呼儿径买北湖酒,浇我澜翻说诗口。莫教一片飞黄昏,唤取百舌来细论。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
梦过盱眙城追寄普照老
古诗《梦过盱眙城追寄普照老》宋·吴则礼,篷背有霜篷底眠,梦中犹念草鞋钱。强炊五斗官仓米,也趁千艘落水船。居士秃巾撩楚雁,僧伽孤塔供淮天。盱眙城在石色古,浪打至今端可怜。
-
携家游南山
古诗《携家游南山》宋·吴则礼,都梁山色杨柳青,天乞羁臣如许情。不嫌野褐垂垂老,故作春风踽踽行。幽花傍水有孤笑,好鸟随人时一鸣。晚饭招提且僧钵,关心七尺瘦藤轻。
-
简田升之时升之赴金陵
古诗《简田升之时升之赴金陵》宋·吴则礼,建业风流端可怜,石城江色晓鲜鲜。鸟窥汉节梅花底,雨湿柁楼春水边。霜发雠书有东观,锦囊觅句属南天。枯肠不饱大官肉,我种芋魁今十年。
-
石恪画醉僧
古诗《石恪画醉僧》宋·吴则礼,倒街卧路谁复嗔,粥鱼斋鼓强唤人。莫疑只今五斗醉,要会从来三昧身。
-
清谷水煎茶
古诗《清谷水煎茶》宋·吴则礼,快烧铜鼎攲胡床,边头初试蟹眼汤。竟陵谷帘定少味,唤取阿羽来说尝。
-
题沙泉鹊梨古柳
古诗《题沙泉鹊梨古柳》宋·吴则礼,莫遣殊方一片飞,风光有底肯相遗。含愁要作红雨去,绝恨独眠清昼时。古井犹窥光灿灿,儒冠不道鬓垂垂。鸟歌长日偏称意,办得唤人来朵颐。
-
赠郭功父
古诗《赠郭功父》宋·吴则礼,儿童畴昔看挥毫,未觉雄辞愧广骚。谈麈纵横走雪电,诗坛磊落建麾旄。捐身鱼鸟黄尘远,隐几江湖白浪高。短褐婆娑弄明月,纷纷冔冕一鸿毛。
-
简子苍
古诗《简子苍》宋·吴则礼,底时待诏辞公车,畴昔胸中著异书。端愧骑鲸老正字,会寻觅句旧题舆。春残讵有花经眼,梦罢试教莺唤雏。径欲追随说情话,即今犹奈酒尊无。
-
自太和冲雪归而旅雁数鸣据鞍偶作书赠令权元凯
古诗《自太和冲雪归而旅雁数鸣据鞍偶作书赠令权元凯》宋·吴则礼,休论驼背锦模糊,且试腰间金仆姑。边头可是怜侬辈,忽作徐熙雪雁图。
-
次公卷韵
古诗《次公卷韵》宋·吴则礼,故人已去逐飞蓬,醉墨新辞手自封。欲识暮年魂断处,从今不忍听霜钟。