-
大明老僧年七十五日诵法华一部
古诗《大明老僧年七十五日诵法华一部》宋·王洋,自怜双目眯尘沙,老欲依僧半在家。世上何人销永日,如君七轴妙莲华。
-
赏瑞香催海棠五首·其二
古诗《赏瑞香催海棠五首·其二》宋·王洋,生无飞颔老蒿莱,惭愧君侯客燕开。面带凄凉无酒色,谁人信道赏花来。
-
梅二首·其二
古诗《梅二首·其二》宋·王洋,胜韵难齐俗,清流不受浑。岂应践期约,独自爱黄昏。
-
酒熟未酌乡人次第固未及伯氏伯氏因失酒以诗谪之谨继韵解嘲
古诗《酒熟未酌乡人次第固未及伯氏伯氏因失酒以诗谪之谨继韵解嘲》宋·王洋,满盎浓薰霭绿云,可怜珍韵不长存。病妻功罢初尝液,壮士酣馀更破樽。千日留春传古昔,一宵遗爱有瓶盆。明朝试榜扬雄宅,恐有壶车忽到门。
-
问讯吉父六首·其六
古诗《问讯吉父六首·其六》宋·王洋,前言在耳不应忘,秋向南坡历上方。九日篱边花未透,中秋雨霁月新凉。
-
和赠知宫
古诗《和赠知宫》宋·王洋,洞门九锁是天关,出世那知在世间。行客冲烟排洞户,主人失足到人寰。饱餐蔬笋充朝暮,便与孤云结往还。因为群仙作家主,却应我到胜君闲。
-
晁升道将还旴江先以二诗见意·其二
古诗《晁升道将还旴江先以二诗见意·其二》宋·王洋,只说归期为底忙,春风九奏奉花王。芳菲莫管前驱尽,末后殷勤最久长。
-
戏伸监院伸宣力甚勤圆老有传衣之意
古诗《戏伸监院伸宣力甚勤圆老有传衣之意》宋·王洋,安乐窝前安乐僧,一轮明月一枯藤。与他整顿山林了,更上孤峰第一层。
-
旧闻邵叟名今识面目于诗句字画中辄取二诗赓之他日会面亦旧相识也·其二
古诗《旧闻邵叟名今识面目于诗句字画中辄取二诗赓之他日会面亦旧相识也·其二》宋·王洋,曾参古佛问忘情,可笑初孩尚未名。自刻肺肝诚定誓,时牵耳目又寒盟。苦无藉在书窗冷,赖有知怜风竹声。好是鼻端消息在,夜堂流水梦初成。
-
遣兴
古诗《遣兴》宋·王洋,老如认老应无病,贫要安贫可免忧。贫病欺人须服弱,嗔拳笑面却应休。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次蘋字韵即事
古诗《次蘋字韵即事》宋·王洋,飘零何处是通津,陆有飞蓬水有蘋。赋禀但随升斗禄,姓名常后百千人。趋炎未肯施先足,耐冷何须便曲身。祗有鸣埙恐难继,此心端欲避芳尘。
-
闻秀实归自临安有新作戏以小诗寄之四首·其二
古诗《闻秀实归自临安有新作戏以小诗寄之四首·其二》宋·王洋,宫妆十样向眉头,传道人间不解愁。说与眉端向人意,元和才子旧风流。
-
书窗梅花数枝病起再见瓶中盛开因作
古诗《书窗梅花数枝病起再见瓶中盛开因作》宋·王洋,书堂篱落冷如灰,十日相忘亦自猜。初讶冻枝无艳脉,那知寒室自花开。铜瓶结实元非种,蔀屋迎春似有媒。方信阳和满天地,不须人力费根栽。
-
赠宣上人二首·其二
古诗《赠宣上人二首·其二》宋·王洋,袖被腾腾粥饭师,无人曾见下山时。相逢只道无能解,肯作红楼应制诗。
-
以前韵再继五绝·其二
古诗《以前韵再继五绝·其二》宋·王洋,老眼非悭不爱花,惯逢开谢不须嗟。君看桃李成阴后,也自能回长者车。
-
寄朱仰之
古诗《寄朱仰之》宋·王洋,年齐甲子性同宜,相见论文更不疑。小约同行先具酒,且推独步放君棋。庭前雁鹭能堪否,堂下龟鱼暂付谁。好向蓝田报消息,多栽松竹待哦诗。
-
和秀实
古诗《和秀实》宋·王洋,十风九雨一春除,散绿留红證夏初。心事自应随念远,年华未省向人疏。欲开胸次犹须酒,泛若因缘却为书。饱满盘天久无望,良规真恐在污渠。
-
秀实再用前韵惠诗再答·答见赠
古诗《秀实再用前韵惠诗再答·答见赠》宋·王洋,身似鹪鹩寄远林,仍将病骨卜晴阴。有情缘堕有情法,无处云知无处心。棋对僧窗时自纵,诗传人口不堪吟。感君裁鉴多清赏,收拾焦桐爨下琴。
-
李丞相挽章·其一
古诗《李丞相挽章·其一》宋·王洋,名纪三朝重,身居百辟师。华夷占用否,进退繫安危。见梦英灵在,成功命数奇。出师身已老,垂泪忆当时。
-
赠辨侍者
古诗《赠辨侍者》宋·王洋,莫恨常无辨,须防辨有魔。易生人我见,恐为记持多。弄巧它生怨,藏锋性自和。辨心休辨口,方信是娄罗。