-
次云见过留宿有诗因赓其韵二首·其一
古诗《次云见过留宿有诗因赓其韵二首·其一》宋·黄公度,茅舍嚣尘外,青灯笑语中。相逢今夕款,忽忆去年同。瓶涩倾无绿,炉寒拨更红。卧闻窗雨响,檐溜受斜风。
-
赠弟稚圭别
古诗《赠弟稚圭别》宋·黄公度,行色动高盖,题诗寄短笺。离亭春草外,吉水暮云边。雕鹗抟霜翅,骅骝受玉鞭。槐黄须努力,好语及秋天。
-
菩萨蛮·眉尖早识愁滋味
古诗《菩萨蛮·眉尖早识愁滋味》宋·黄公度,眉尖早识愁滋味,娇羞未解论心事。试问忆人不?无言但点头。嗔人归不早,故把金杯恼。醉看舞时腰,还如旧日娇。
-
挽赵若愚母
古诗《挽赵若愚母》宋·黄公度,孟母邻兮陶母宾,祥麟威凤各才名。早持容德嫔天族,谁信艰勤老我生。双鹤跰跹来吊客,一牛赑屃得佳城。人间毫发有遗恨,五桂才看一桂荣。
-
漫成
古诗《漫成》宋·黄公度,时事含胡里,年华转烛间。利名多噂沓,贫贱觉安閒。致主知无术,归休幸有山。茅堂一尊酒,时得慰愁颜。
-
迓泉守晚宿囊山
古诗《迓泉守晚宿囊山》宋·黄公度,山木转斜晖,秋风动客衣。露华侵坐冷,星宿傍檐稀。楼迥钟声隐,更长烛影微。年来倦奔走,早觉利名非。
-
卜算子·薄宦各东西
古诗《卜算子·薄宦各东西》宋·黄公度,薄宦各东西,往事随风雨。先自离歌不忍闻,又何况,春将暮。愁共落花多,人逐征鸿去。君向潇湘我向秦,后会知何处。
-
青玉案·邻鸡不管离怀苦
古诗《青玉案·邻鸡不管离怀苦》宋·黄公度,邻鸡不管离怀苦,又还是、催人去。回首高城音信阻。霜桥月馆,水村烟市,总是思君处。裛残别袖燕支雨,谩留得、愁千缕。欲倩归鸿分付与。鸿飞不住,倚...
-
题顺济庙
古诗《题顺济庙》宋·黄公度,枯木肇灵沧海东,参差宫殿崒晴空。平生不厌混巫媪,已死犹能效国功。万户牲醪无水旱,四时歌舞走儿童。传闻利泽至今在,千里危樯一信风。
-
道间即事
古诗《道间即事》宋·黄公度,花枝已尽莺将老,桑叶渐稀蚕欲眠。半湿半晴梅雨道,乍寒乍暖麦秋天。村垆沽酒谁能择,邮壁题诗尽偶然。方寸怡怡无一事,粗裘粝食地行仙。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
乙亥岁除渔梁村
古诗《乙亥岁除渔梁村》宋·黄公度,年来似觉道途熟,老去空更岁月频。爆竹一声乡梦破,残灯永夜客愁新。云容山意商量雪,柳眼桃腮领略春。想得在家小儿女,地炉相对说行人。
-
悲秋
古诗《悲秋》宋·黄公度,万里西风入晚扉,高斋怅望独移时。迢迢别浦帆双去,漠漠平芜天四垂。雨意欲晴山鸟乐,寒声初到井梧知。丈夫感慨关时事,不学楚人儿女悲。
-
暮春山间
古诗《暮春山间》宋·黄公度,缓步春山春日长,流莺不语燕飞忙。桃花落处无人见,濯手惟闻涧水香。