-
七夕明日次退翁韵
古诗《七夕明日次退翁韵》宋·汪炎昶,牵牛织女定虚传,快意惟须向目前。仰腹晒书真自苦,挂裈随俗底须然。长生殿冷新蛩咽,乞巧楼空破月悬。何不昨宵来就我,嫩凉恰与醉相便。
-
壁间古木新篁影有可爱走笔戏题
古诗《壁间古木新篁影有可爱走笔戏题》宋·汪炎昶,韦偃工古松,与可善枯竹。岂如君家素壁上,有此天然画两幅。一株古木攲墙东,状如峨嵋山巅千岁万岁之枯松。旁有笛材拔孤玉,扶疏枝叶带露而筛风。天知...
-
次韵谢敬存见寄
古诗《次韵谢敬存见寄》宋·汪炎昶,锵然新诗堕崖谷,一片寒光浮越罗。字搜珠玑竭贝阙,笔捲波浪乾银河。未能力学自知愧,正使工诗奚足多。矧兹小技尚未至,议论我私当如何。
-
曹主簿泾自卜寿藏追范石湖韵谨依虚谷使君例各一再和·其三
古诗《曹主簿泾自卜寿藏追范石湖韵谨依虚谷使君例各一再和·其三》宋·汪炎昶,百年孰不寄荒隅,蝼蚁欢欣怅野乌。畏死固知非达士,轻生断亦是狂夫。乐天陶令词堪续,荷锸刘伶迹易模。石椁同知罪司马,茶毗乃至羡浮图。
-
次韵题张氏耆逸堂
古诗《次韵题张氏耆逸堂》宋·汪炎昶,游戏壶天岁月深,人间又见谪仙人。镜中商岭飘萧发,物外箕山自在身。安石少徒轻冕绂,伏波老未厌风尘。输君物外全双美,洛社耆英汉逸民。
-
奉和江冲陶隐居二十韵·其十五
古诗《奉和江冲陶隐居二十韵·其十五》宋·汪炎昶,数点庐峰雪,吹入冲陶云。山灵定惊怪,佳景被子分。
-
晦庵先生遗墨·其二
古诗《晦庵先生遗墨·其二》宋·汪炎昶,久远知谁更解珍,即今犹见墨如新。难怀白璧归秦国,尚喜乌嘷属楚人。
-
望涧中田舍
古诗《望涧中田舍》宋·汪炎昶,本不为幽寻,松边世外心。翠明山欲近,碧暗水疑深。鸟触岚光破,鱼惊屐响沈。输他茅舍好,径转绿萝岑。
-
秋怀二首·其一
古诗《秋怀二首·其一》宋·汪炎昶,剧暑逢添闰,微凉忽值秋。年争飞鸟疾,云共此生浮。多难仍怀古,他乡独倚楼。可能天下虑,政有一身忧。
-
奉和江冲陶隐居二十韵·其一
古诗《奉和江冲陶隐居二十韵·其一》宋·汪炎昶,云深行欲迷,但逐樵夫去。遥闻鸡犬声,人家在何处。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
齿痛戏成三首·其三
古诗《齿痛戏成三首·其三》宋·汪炎昶,强把残编阅,支颐坐北堂。味从中夜永,痛偶暂时忘。意外逢奇药,人间欠此方。仓公如欲觅,寄语不珍藏。
-
送斗山兄隐居石耳山
古诗《送斗山兄隐居石耳山》宋·汪炎昶,遥望石耳山嶙峋,咆哮虎豹林涧深。山屏倚翠障残日,石剑攒锋锼太阴。岂有渔人可问讯,苦怜木客长哀吟。似闻更欲住绝顶,他日瘦筇何处寻。
-
过往岁避地之所屋燬人迁
古诗《过往岁避地之所屋燬人迁》宋·汪炎昶,依旧苍苔小径斜,当时从此入山家。心疑谬误还疑是,雨湿棠梨一树花。
-
春寒
古诗《春寒》宋·汪炎昶,漠漠阴云匝地垂,年年怯过禁烟时。晓风幸自浑无力,柳外微微弄酒旗。
-
曹主簿泾自卜寿藏追范石湖韵谨依虚谷使君例各一再和·其二
古诗《曹主簿泾自卜寿藏追范石湖韵谨依虚谷使君例各一再和·其二》宋·汪炎昶,醉吟且傍钓矶楸,坟上何曾酒到刘。从古英雄皆地下,几家扫拜尚原头。光阴且靳私颜子,蝼蚁那知圣孔丘。名在丹台公勿虑,会嗤蓬颗露漙秋。
-
和友人论诗二首·其二
古诗《和友人论诗二首·其二》宋·汪炎昶,蒲团与檀版,拈著足家风。性觉随资近,人难尽己同。奇非居正外,易正在难中。意近语须远,形离神暗通。
-
送江天多之淮东梁县迎先尉公柩兼陈言行省二首·其二
古诗《送江天多之淮东梁县迎先尉公柩兼陈言行省二首·其二》宋·汪炎昶,复有忧民意未忘,欲从分省拜封章。马周笔下文章妙,贾谊书中太息长。治世可能无利病,吾徒自此卜行藏。亦知自系苍生福,聊复临风倍激昂。
-
奉和族祖紫岩翁谩兴十首·其六
古诗《奉和族祖紫岩翁谩兴十首·其六》宋·汪炎昶,气节固难量,出处已可视。一挽即致之,定非栋梁器。文王不亲屈,渔竿老于渭。
-
和友人论诗二首·其一
古诗《和友人论诗二首·其一》宋·汪炎昶,原自风骚浚,根从李杜寻。烟云裁体制,月露洗胸襟。所施殊高下,论功系浅深。尽饶材力赡,政要苦留心。
-
同侪坚挽同游用韵为谢然终不能从也
古诗《同侪坚挽同游用韵为谢然终不能从也》宋·汪炎昶,道人结庐青山巅,如望蓬莱无渡船。石栈天梯欲千仞,流水桃花知几年。辟佛谁持退之论,入社岂废渊明贤。亦闻曾破虎溪界,暂往勿谓吾无缘。