-
挽柳斋陈公四首·其三
古诗《挽柳斋陈公四首·其三》宋·刘克庄,昔有罴当道,今无雀可罗。憗遗公已矣,殄瘁国如何。末句拈花笑,前知曳杖歌。晚交惟赵子,曾作诔文么。
-
挽龚汀州二首·其一
古诗《挽龚汀州二首·其一》宋·刘克庄,早日曾庐墓,中年懒建牙。的无金遗子,仅有笏传家。穷巷观时事,丛祠阅岁华。天乎清白吏,名位止斯耶。
-
昔陈北山赵南塘二老各有观物十咏笔力高妙暮年偶效颦为之韵险不复和也五爱·其五
古诗《昔陈北山赵南塘二老各有观物十咏笔力高妙暮年偶效颦为之韵险不复和也五爱·其五》宋·刘克庄,古云龟与鹤,阅世寿尤长。试问刳肠卜,何如曳尾藏。有灵宁毁椟,无用且支床。吸视堪传否,仙家不死方。
-
挽王简卿侍郎三首·其一
古诗《挽王简卿侍郎三首·其一》宋·刘克庄,先帝初更化,公曾以谏闻。身虽迁柱史,袖尚有弹文。晚境图成佛,它山预作坟。那知非变幻,止在石桥云。
-
宿庄家二首·其一
古诗《宿庄家二首·其一》宋·刘克庄,初秋风露变,偶出憩庄家。原稼无全穗,陂荷有晚花。疏钟逾涧响,微月转林斜。邻媪头如雪,灯前自绩麻。
-
和曾史君喜雨
古诗《和曾史君喜雨》宋·刘克庄,雄乌忽变作雌霓,太守为坛水畔祠。多谢龙公来挹彼,寄声风伯莫吹之。麦残黑穟差伤晚,秧出青针未过期。想见铃斋闻点滴,银钩满纸又成诗。
-
即事四首·其一
古诗《即事四首·其一》宋·刘克庄,买得荒郊五亩馀,旋营花木置琴书。柳能樊圃犹须种,兰纵当门亦不锄。无力改墙姑覆草,多方存井要浇蔬。区区才志聊如此,谁谓先生广且疏。
-
太守林太博赠瑞香花·其五
古诗《太守林太博赠瑞香花·其五》宋·刘克庄,几点朝来小雨斜,未应造物妒山家。陡惊春报千林信,拟问天留数日花。写物只今须老笔,染根何处有灵芽。彩云过眼真如梦,着意追摹岂好夸。
-
劳农二首·其二
古诗《劳农二首·其二》宋·刘克庄,画檐一夜雨飘萧,际晓阴霾扫碧霄。有日暂看旗脚展,无风初觉鼓声调。纷纷竭作趋南亩,稍稍新妆出北桥。白发长官尘土杀,尚能觅句补风谣。
-
故宅
古诗《故宅》宋·刘克庄,恰则炎炎未百年,今看枯柳著疏蝉。庄田置后频移主,书画残来亦卖钱。春日有花开废圃,岁时无酒滴荒阡。朱门从古多如此,想见魂归也怆然。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
记医语
古诗《记医语》宋·刘克庄,身如桐半死,天尚罚枯株。昔作红颜子,今为碧眼胡。迷蒙银海眩,攲侧玉山扶。惜尚名书画,缄縢可谓愚。
-
忆毛易甫薛子舒
古诗《忆毛易甫薛子舒》宋·刘克庄,昔在江东会集时,二君独许话心期。春风萧寺同登塔,落日荒台共读碑。百吏染毫供草檄,万花围席看题诗。那知数尺无情土,别后双埋玉树枝。
-
闻何立可李茂钦讣二首·其二
古诗《闻何立可李茂钦讣二首·其二》宋·刘克庄,何老长身李白须,传闻死尚握州符。战场便合营双庙,太学今方出二儒。史馆何人徵逸事,羽林无日访遗孤。病夫畴昔曾同幕,西望关山涕自濡。
-
柬方寺丞病足
古诗《柬方寺丞病足》宋·刘克庄,西北名山未遍经,讵宜倚杖立竛竮。脉通气数医难晓,病在皮肤药易灵。昔走战场常纵靶,今居内屋更施屏。平生受用嵇康论,欲献公为座右铭。
-
立春二首·其一
古诗《立春二首·其一》宋·刘克庄,恰归旧隐再逢春,村巷荒凉草没人。犬坏园中门作窦,盗规坟上树为薪。官如巫祝难羞贱,家似樵渔敢讳贫。闻说邻醅低价卖,病夫一滴未沾唇。
-
送山甫赴岭口仓五言二首·其二
古诗《送山甫赴岭口仓五言二首·其二》宋·刘克庄,三子俱匏系,将如此老何。吾方期跨灶,汝勿厌熬波。食檗心尤苦,盐梅味主和。先民羞诡遇,不在获禽多。
-
和叶尚书解印二首·其一
古诗《和叶尚书解印二首·其一》宋·刘克庄,郡人不识疾呼声,甘雨和风遍一城。岁久偏多遗爱事,天高未察借留情。舟行精舍渔歌晚,家近华亭鹤唳清。莫比归云并倦翼,先生此念素来轻。
-
大行皇帝挽诗六首·其六
古诗《大行皇帝挽诗六首·其六》宋·刘克庄,英鉴高千古,名尤不假人。周惟十夫哲,汉止一儒醇。圣笔严褒贬,臣材岂拟伦。骊珠六十九,谁谓橐中贫。
-
理故书二首·其一
古诗《理故书二首·其一》宋·刘克庄,轴犹插高架,檠已弃低墙。可惜亡三箧,安能读一箱。自惭伯仁退,不及阿宜长。但忆初强记,谁知晚健忘。
-
挽吴茂新侍郎三首·其三
古诗《挽吴茂新侍郎三首·其三》宋·刘克庄,衰老归休矣,公曾怂恿之。门无今雨客,笥有隔年诗。友课招魂些,儿徵积善碑。白头哭同社,心折可胜悲。