-
惜笋二首·其一
古诗《惜笋二首·其一》宋·刘克庄,主人尤爱竹,老病鲜窥园。粟鼠竞携子,箨龙空长孙。化为玉版去,留得锦绷存。虽有监临者,贪眠昼闭门。
-
次韵王元度二诗·其一
古诗《次韵王元度二诗·其一》宋·刘克庄,留落而今两鬓秋,暮年出处愧前修。敢云余补韩公处,极喜君来谢客州。奇甚宝镡腾紫气,清于玉瓒荐黄流。后生不作先贤远,便合相推出一头。
-
挽薛潮州
古诗《挽薛潮州》宋·刘克庄,醇谨真贤胄,廉能亦吏师。潘花一手种,韩木百年思。良友招魂些,遗民堕泪碑。今无黄绢笔,书墓叹吾衰。
-
和方孚若瀑上种梅五首·其一
古诗《和方孚若瀑上种梅五首·其一》宋·刘克庄,仙翁小试春风手,高拂茅檐矮映窗。选胜多依岩罅种,爱奇或并树身扛。海山大士寒蒙衲,月殿仙姝夜拥幢。商略此花宜茗饮,不销银烛彩缠缸。
-
郑宁示边报走笔戏赠
古诗《郑宁示边报走笔戏赠》宋·刘克庄,曾客嫖姚与伏波,惯骑生马拥雕戈。金台有命终须筑,铁砚无功亦且磨。见说帛书来汝洛,又传毡帐迫淮河。只今西北多机会,吾子南归意若何。
-
居厚弟示和诗复课十首·其七
古诗《居厚弟示和诗复课十首·其七》宋·刘克庄,脱身朝市恶机关,弓饵安能到伏蟠。把似去梯置楼上,何如抱瓮灌畦间。有黄粱枕休圆梦,无紫金丹可驻颜。直入深山更深处,时人莫叫孔宾还。
-
又和八首·其七
古诗《又和八首·其七》宋·刘克庄,不识三君与八关,平生所敬独肱蟠。扶犁甘雨祥风里,占籍廉泉让水间。聊伴渔翁歌欸乃,且饶犬子赋孱颜。村深隐隐闻箫鼓,知是田家赛社还。
-
用强甫蒙仲韵十首·其五
古诗《用强甫蒙仲韵十首·其五》宋·刘克庄,老病难持绣佛斋,田翁泥欲与之偕。凤凰渺渺翔千仞,牛马区区辨两涯。骥尾传休劳附见,蛾眉班不待推排。得君小住为佳耳,姑置闲谈叙别怀。
-
挽汤仲能二首·其一
古诗《挽汤仲能二首·其一》宋·刘克庄,拔起真三秀,分飞祇二难。怕趋丞相热,宁忍后山寒。梅老徒书局,徂徕不谏官。如何令国弈,白首局傍观。
-
六和二首·其二
古诗《六和二首·其二》宋·刘克庄,生怕将军手涴靴,安能柔软舞灵和。艰虞夷甫方谋窟,老懒尧夫少出窝。时事累棋如许急,春愁抽茧未为多。终南一径非常捷,自是吾徒问路蹉。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
余哭蟾子潮士钟大鸣有诗相宽次韵·其二
古诗《余哭蟾子潮士钟大鸣有诗相宽次韵·其二》宋·刘克庄,彭聃俱未离乎死,况汝孩提未有知。自昔丈夫怜少子,即今王母惜孙儿。探环尚记曾游处,建鼓应无再见期。三纪七挥儿女泪,孰尸寿夭莽难推。
-
次韵实之二首·其二
古诗《次韵实之二首·其二》宋·刘克庄,向来岁月半投闲,莫叹朝朝苜蓿盘。身后芬芳聊自诳,眼前腥腐饱曾餐。虫鸡一笑何须较,花鸟相疏恐被弹。清议自为儒者设,未应羁束老黄冠。
-
三和·长剑拄颐刀纳靴
古诗《三和·长剑拄颐刀纳靴》宋·刘克庄,长剑拄颐刀纳靴,得如曝背趁阳和。买邻底用百万价,好事争为十二窝。异日史臣应有考,同时朝士欲无多。与君死守西山学,莫遣人讥末路蹉。
-
余哭蟾子潮士钟大鸣有诗相宽次韵·其一
古诗《余哭蟾子潮士钟大鸣有诗相宽次韵·其一》宋·刘克庄,愁眉暂展赖君诗,欲以先知觉后知。历引竺乾宽此老,未甘嬴博窆吾儿。寄阿兰若俄经昔,祔短松冈会有期。欲访巫咸何处在,忧来自向理中推。
-
题永嘉黄仲炎文卷二首·其一
古诗《题永嘉黄仲炎文卷二首·其一》宋·刘克庄,书坊黄册诱儿童,朝取封侯夕拜公。贾董奇材无地立,欧苏精鉴与人同。安知李廌麾门外,不觉刘几入彀中。蚤晚君王求极谏,莫教豪杰泣途穷。
-
哭左次魏二首·其二
古诗《哭左次魏二首·其二》宋·刘克庄,甫痛何郎夭,丘明亦复然。因思题墓上,不若斗樽前。剑马为谁得,琴书有女传。惟应千载下,配食雪堂仙。
-
居厚弟示和诗复课十首·其十
古诗《居厚弟示和诗复课十首·其十》宋·刘克庄,身如齐客脱秦关,回首危途毒虺蟠。宿昔立螭曾柱下,即今叱犊且田间。迂疏素不工栀貌,老丑安能竞蕣颜。自笑此翁犹矍铄,与云俱出鸟俱还。
-
季父习静哀诗四首·其二
古诗《季父习静哀诗四首·其二》宋·刘克庄,忆在婴儿日,常依少父傍。不嗔仲容小,犹记阿宜长。诲语祛蒙吝,埋辞愧惰荒。从今有疑义,无复叩山房。
-
挽南塘赵尚书二首·其一
古诗《挽南塘赵尚书二首·其一》宋·刘克庄,起掌端平制,萧萧素发新。更生宗室老,太白谪仙人。贵矣狨施马,悲哉笔绝麟。谁为篆华表,题作宋词臣。
-
用强甫蒙仲韵十首·其七
古诗《用强甫蒙仲韵十首·其七》宋·刘克庄,玉堂岂必胜茅斋,误得虚名与谤偕。法吏淬磨真出角,先生度量莫窥涯。谤书堪丑毋庸辨,闷赋虽工未易排。已设葛㡡安菊枕,投床不觉到无怀。