-
灯夕
古诗《灯夕》宋·刘克庄,千炬金栀映玉蕖,台城昨梦又年馀。断无弦索鸣华屋,惟见炊烟起草庐。儿报瓶空因止酒,婢言油尽暂停书。蓬窗亦有精勤士,何必然藜向石渠。
-
偶赋
古诗《偶赋》宋·刘克庄,身已深藏畏俗知,客来邻曲善为辞。偶弹冠起成何事,径拂衣归自一奇。村饮妇常留烛待,山行童亦挟书随。明时性学尤通显,却悔从初业小诗。
-
书事二首·其二
古诗《书事二首·其二》宋·刘克庄,人道山东入职方,书生胆小虑空长。遗民似蚁饥难给,侠士如鹰饱易扬。未见驰车修寝庙,先闻铸印拜侯王。青齐父老应流涕,何日鸾旗驻路旁。
-
魏胜庙
古诗《魏胜庙》宋·刘克庄,天与精忠不与时,堂堂心在路人悲。龙颜帝子方推毂,猿臂将军忽死绥。洒泣我来瞻画像,断头公耻立降旗。海州故老凋零尽,重见王师定几时。
-
答曾无疑校勘
古诗《答曾无疑校勘》宋·刘克庄,诗到黄初字永和,半生西望溯明河。已招学士来儒馆,更欠山人拜谏坡。四库旧书存有几,五朝遗老苦无多。传闻将讲临雍礼,小驻骊驹白玉珂。
-
寄题李尚书秀野堂一首
古诗《寄题李尚书秀野堂一首》宋·刘克庄,江上归来两鬓丝,倒囊惟剩草堂赀。云山有态争呈献,天海无边入指麾。怪石远从商舶至,名花多自别州移。寄声独乐先生说,世事而今尚可为。
-
送真西山再镇温陵
古诗《送真西山再镇温陵》宋·刘克庄,父老香花夹路催,朱幡那忍更徘徊。弓张至此尤宜弛,珠去安知不复回。海上有艘堪致粟,洛中无篚胜生财。泉人毕竟修何福,消得西山两度来。
-
皇女周汉国端孝公主挽诗二首·其一
古诗《皇女周汉国端孝公主挽诗二首·其一》宋·刘克庄,孝谨亲颜悦,端严妇德修。鹊桥犹纪节,鸾扇忽惊秋。鲁笔王姬卒,湘弦帝子愁。愿言宽圣抱,已返蕊宫游。
-
七月二十日自瀑上先归方寺丞遣
古诗《七月二十日自瀑上先归方寺丞遣》宋·刘克庄,城里遥看雨出时,想公笔墨发雄奇。山深龙虎飞腾变,海运鲲鹏瞬息移。凛凛前锋如赴敌,堂堂回势似归师。驱还始悟山灵意,怕向苍崖写恶诗。
-
失猫
古诗《失猫》宋·刘克庄,饲养年深性已驯,攀墙上树可曾嗔。击鲜偶羡邻翁富,食淡因嫌旧主贫。蛙跳阶庭殊得意,鼠行几案若无人。篱间薄荷堪谋醉,何必区区慕细鳞。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
挽陈孺人
古诗《挽陈孺人》宋·刘克庄,昨吊空闺涕未收,忍闻绋翣向斯丘。不为尚子了家事,似与庞公圆话头。天下断无胶可续,人间最有剑难求。潘郎文笔尤宜诔,想见新碑字字愁。
-
城坏复修又赋
古诗《城坏复修又赋》宋·刘克庄,补罅扶倾手段新,举头千丈又嶙峋。主谋何止堪尸祝,妄议真当抵鬼薪。见说传更增逻卒,已闻犯夜少奸民。小偷不办公输械,遥望须惊彼有人。
-
寄汉阳守王中甫
古诗《寄汉阳守王中甫》宋·刘克庄,自辞莫府径归耕,同舍分携阙寄声。帐下飞书空有草,军中上级独无名。山深仆不闻时事,塞近君应得虏情。闻道汉东堪卧治,讯来依旧说招兵。
-
田舍即事十首·其六
古诗《田舍即事十首·其六》宋·刘克庄,畴昔元疏懒,如今转耄荒。都忘高士传,仅记庶人章。栖亩牛羊饱,开囷雀鼠忙。老农识惭愧,先议道官仓。
-
昼
古诗《昼》宋·刘克庄,散怀轻病骨,汲古活心源。日炙桐阴晚,烟蒸豆穗繁。密红双鹭迹,深绿一鸥喧。未昼聊舒偃,茶香起小烟。
-
左目
古诗《左目》宋·刘克庄,已盲犹赤痛,久不出鸡窠。丹荔曾遗毒,青灯亦一魔。抛书无味甚,节腹柰馋何。二癖依然在,徒劳问眼科。
-
元日
古诗《元日》宋·刘克庄,元日家童催蚤起,起搔冷发惜残眠。未将柏叶簪新岁,且与梅花叙隔年。甥侄拜多身老矣,亲朋来少屋萧然。人生智力难求处,惟有称觞阿母前。
-
还黄镛诗卷
古诗《还黄镛诗卷》宋·刘克庄,曾伴灵芝湖上吟,当年一悟至如今。源流不乱知归趣,篇什无多见苦心。贯虱功夫须切近,脍鲸力量要雄深。暮年谁可谈兹事,盎有村醪且自斟。
-
甲辰春日二首·其二
古诗《甲辰春日二首·其二》宋·刘克庄,学问过时已悍坚,文章垂老未精专。薰琴何患无赓载,秋扇明知有弃捐。旧读温寻浑不记,新吟锻炼久方圆。此生幸不当词翰,免被人嘲上水船。
-
送叶士龙归竹林精舍
古诗《送叶士龙归竹林精舍》宋·刘克庄,侍讲开甥馆,三间不至奢。少曾居北面,老只住东家。野笋庖尤美,深衣衮未华。何时寻旧路,去谒玉川茶。