-
大风绝句二首·其一
古诗《大风绝句二首·其一》宋·晁说之,何事东风日又狂,后庭花要斗新妆。中兴功业在清净,王谢清谈未易忘。
-
别亲旧
古诗《别亲旧》宋·晁说之,岁暮征裘返故园,愀然去国亦难论。独寻碧草日三径,谁在红莲夜五门。久分云霄能割席,乍惊褴缕有离尊。即看短发边城去,风雨仇池役梦魂。
-
朱郎元章以予不得宫观与诸侄有唱和见寄揽之欣喜五更枕上赋四首·其二
古诗《朱郎元章以予不得宫观与诸侄有唱和见寄揽之欣喜五更枕上赋四首·其二》宋·晁说之,璈音在昔是文仙,近世仙才殊不然。每见传言多俗态,定知所事亦尘缘。况为末吏惟贪佞,何处高人得醉眠。此际朱郎真有道,乐吾群从有残编。
-
哀韩君表无文编
古诗《哀韩君表无文编》宋·晁说之,少师名德振鹓鸾,孙子何为短羽翰。不使功名藏竹简,宜留文字后人看。六丁取去嗟韩第,七子亡来恨建安。赖有上公曾塔葬,多情无用涕汍澜。
-
再和
古诗《再和》宋·晁说之,人生行乐留连耳,何用千钟贮宝玑。主簿休官如习早,使君下榻似陈稀。已看燕寝玉如意,更听雕梁金缕衣。莫道塞垣风景恶,开花何处侍郎归。
-
送知府张路钤还阙
古诗《送知府张路钤还阙》宋·晁说之,櫜戈未肯下灵州,白马将军今白头。将军父子重儒术,坐有绿衣人则休。六年谣颂流圁洛,卧使雕山添岞崿。看山饮水无一事,日俸岁饥欣自若。匹马飘飘朝九...
-
节孝处士徐先生
古诗《节孝处士徐先生》宋·晁说之,莫怪先生身上贫,眼看外物似浮云。房中除却琴棋后,更有门前鹤一群。
-
赠雷僧·其一
古诗《赠雷僧·其一》宋·晁说之,蓬头冰齿独徘徊,五百年前人姓雷。为问罗川何处好,笑言京洛总看来。
-
感时二首·其一
古诗《感时二首·其一》宋·晁说之,衣冠迷鲁卫,食饮叹荆扬。夜雨思乡近,秋风客梦长。莫言游帝所,要且狩河阳。丞相如求士,当求张子房。
-
复用前韵即事奉寄
古诗《复用前韵即事奉寄》宋·晁说之,南充有狂女,何以号仙君。不食喧愚嗜,忘言耸世欣。我常饥亦健,公更默能文。鹤驾如相招,应须即日勤。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
南门
古诗《南门》宋·晁说之,今上元年九月初,正南门锁涩关枢。城上日出三丈馀,城下戢戢人嗟吁。最怜纵横荷菜夫,欲杀青茜成蔫烟。驴驼啮膝聚不驱,群鸡孤鹅鸣相呼。邈然不数半与...
-
即事戏作五言·其一
古诗《即事戏作五言·其一》宋·晁说之,何处寂寥好,山城太守家。轻觜木竹笋,大裹白朱砂。君与旱莲比,实非火候赊。一官还此是,百务莫淫哇。
-
病目作近体诗五首·其四
古诗《病目作近体诗五首·其四》宋·晁说之,沉沉何处有春柔,目极无垠风雨秋。底事须登七尺剑,要当自掖千金裘。图书虽满愧黄绢,桃李纵开嘲白头。事与愿违宜泯泯,愿违于事更悠悠。
-
予既和圆机绅字长句复作寄孙显夫是初考之最高等也
古诗《予既和圆机绅字长句复作寄孙显夫是初考之最高等也》宋·晁说之,鱼龙起伏初无度,下品曾为第一人。鸿藻自甘戎幕掾,青云谁委玉阶绅。命微夫子徒哀剧,天远灵均枉问因。触事思君成苦调,遥怜烂醉剩阳春。
-
留别延庆明智
古诗《留别延庆明智》宋·晁说之,傍海嗟为客,倾心欣所知。烟霞威凤老,岐路断猿悲。梦亦西方近,谈休南本迟。行行招隐意,嵩岫解相思。
-
寄果公
古诗《寄果公》宋·晁说之,果公消息太茫然,六尺堂堂只眼前。斗极新春年八十,烟霄故国路三千。每惭鉴薄朝多语,待学情亡夜不眠。此世难期再相见,试容抒思序真诠。
-
为客
古诗《为客》宋·晁说之,为客淮南望上京,祥烟不远恨峥嵘。居人避湿开门晚,宿鸟眠寒择木惊。波浪无时潮失信,关河有盗梦非情。不知归计何从得,碧颍青嵩画未成。
-
趋府马上悠然思陈无己三兄成诗寄之
古诗《趋府马上悠然思陈无己三兄成诗寄之》宋·晁说之,瓦釜毁未弃,黄钟幸且存。于焉正律吕,谁为到昆崙。相思出苦泪,东汉太丘孙。闻之在徐州,无衣出柴门。亦赋乞食诗,饥疮故拙言。靖节非此夫,如似校静...
-
奉高道中作
古诗《奉高道中作》宋·晁说之,云埋树林远,雨添山色重。我马自知行,秋风更相送。悠悠邹鲁间,此意将谁共。明朝是别离,想此如残梦。
-
自延安回道中作·其三
古诗《自延安回道中作·其三》宋·晁说之,延州红胜洛州花,打剥工夫阿那家。我亦劳心添病骨,悔将黄卷负年华。