-
和吴侍郎题宝应僧房白鸡冠花
古诗《和吴侍郎题宝应僧房白鸡冠花》宋·宋庠,野卉秀禅庭,瑶华发素英。托根真不染,肖质似先鸣。露叶疑藏羽,烟蕤更作缨。何妨依忍草,休辩好丹名。
-
添色红
古诗《添色红》宋·宋庠,景淑能藏媚,情多不顿开。初疑香色老,终伴綵烟来。夕露濡仙缬,晴阳染醉腮。施朱应有意,并为楚人材。
-
读贾谊新书
古诗《读贾谊新书》宋·宋庠,谁谓贾生学,兼之文帝朝。死忧王坠马,生赋鵩如鸮。被召宣温密,矜功绛灌骄。勤勤论五饵,史笔未相饶。
-
和吴侍郎微雨中与一二亲友同登香山石楼
古诗《和吴侍郎微雨中与一二亲友同登香山石楼》宋·宋庠,伊濑鸣秋麓,香楼隔雨溪。天形林罅出,山脊雾中迷。岸峻灵龛密,沙平野路低。只应观佛土,物物便堪齐。
-
玉宸殿并三枝牡丹歌
古诗《玉宸殿并三枝牡丹歌》宋·宋庠,中天帝圃蕃英蕤,氤氲嘉祥凝朝曦。竹间芳种易封殖,叠萼三葩同茂枝。庆云景宿共灵意,鸿英托寓兹为美。华夷面内始并柯,慈孝欢心遂联蘤。云旂羽葆驻天...
-
小园四首·其一
古诗《小园四首·其一》宋·宋庠,小园烟草接邻家,桑柘阴阴一径斜。卧读陶诗未终卷,又乘微雨去锄瓜。
-
河上岁晏
古诗《河上岁晏》宋·宋庠,久觉宦情薄,何堪星岁徂。冰鱼寒不动,沙鹤晚相呼。日短挥戈舍,天閒造物炉。河澄诸浦涸,山秃万林枯。感为中来远,心因不倚孤。虚名三品禄,懦政五州...
-
冬霁
古诗《冬霁》宋·宋庠,夜枕鸿违汉,霜天雀噪园。回车长者辙,曝背野人暄。墨溜沈寒沼,松醪湛冻樽。谁能穿雪履,待诏鲁班门。
-
从幸仪凤阁观双竹奏御
古诗《从幸仪凤阁观双竹奏御》宋·宋庠,曲密丛楹地,檀栾瑞植场。灵姿纷并秀,圆节俨相当。联景知宗茂,同根识干彊。翠浮睢苑日,寒待帝园霜。合响天供籁,分枝玉荐苍。即看蕃宝实,仪凤就徊...
-
秋蝶
古诗《秋蝶》宋·宋庠,百卉芳心罢,空园蝶影微。虽逢已凉节,尚作有情飞。露菊聊堪采,风兰或可依。履霜从此惧,君意定何归。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
大寒夜坐有感
古诗《大寒夜坐有感》宋·宋庠,河洛成冰候,关山欲雪天。寒灯随远梦,残历卷流年。杯共芳醪冻,簪依短发偏。毫釐九牛畔,头角两蜗前。冶外金休跃,山阿溜或穿。飘人谁怨瓦,使鬼尚须...
-
落花
古诗《落花》宋·宋庠,一夜春风拂苑墙,归来何处剩凄凉。汉皋佩冷临江失,金谷楼危到地香。泪脸补痕劳獭髓,舞台收影费鸾肠。南朝乐府休赓曲,桃叶桃根尽可伤。
-
晚登东楼怀子京镇阳二首·其二
古诗《晚登东楼怀子京镇阳二首·其二》宋·宋庠,周界西穷陕,常山北尽边。关河相望日,容鬓各衰年。蓬乱将风野,禽稀欲雪天。治戎如有暇,莫惜赋归田。
-
正月十日作·其一
古诗《正月十日作·其一》宋·宋庠,万里春晖荡晓空,芳心何处不融融。惟馀两鬓无情雪,最耐人间解冻风。