宋代
〔宋代〕郑域
古诗《槟榔》宋·郑域,海角人烟百万家,蛮风未变事堪嗟。果堆羊豕乌青榄,菜饤丁香紫白茄。杨枣实酸薄蒳子,山荼无叶木棉花。一般气味真难学,日啖槟榔当啜茶。
古诗《木芙蓉》宋·郑域,妖红弄色绚池台,不作匆匆一夜开。若遇春时占春榜,牡丹未必作花魁。
古诗《素馨花》宋·郑域,妙香真色得之天,羞御铅华学女妍。只向温柔乡里活,怕寒不许上林传。
古诗《茉莉花其一》宋·郑域,风韵传天竺,随经入汉京。香飘山麝馥,露染雪衣轻。
古诗《昭君怨·梅花》宋·郑域,道是花来春未,道是雪来香异。 竹外一枝斜,野人家。冷落竹篱茅舍,富贵玉堂琼榭。 两地不同栽,一般开。