-
老子四章
古诗《老子四章》先秦·老子,【第十一章】三十辐共一毂,当其无,有车之用。埏埴以为器,当其无,有器之用。凿户牖以为室,当其无,有室之用。故有之以为利,无之以为用。【第二十...
-
道德经(第七十五章)
古诗《道德经(第七十五章)》先秦·老子,民之饥,以其上食税之多,是以饥。民之难治,以其上之有为,是以难治。民之轻死,以其上求生之厚,是以轻死。夫唯无以生为者,是贤于贵生。
-
道德经(第七十二章)
古诗《道德经(第七十二章)》先秦·老子,民不畏威,则大威至。无狎其所居,无厌其所生。夫唯不厌,是以不厌。是以圣人自知不自见,自爱不自贵,故去彼取此。
-
道德经(第四十七章)
古诗《道德经(第四十七章)》先秦·老子,不出户,知天下;不窥牖,见天道。其出弥远,其知弥少。是以圣人不行而知,不见而明,不为而成。
-
季氏将伐颛臾
古诗《季氏将伐颛臾》先秦·老子,季氏将伐颛臾。冉有、季路见于孔子曰:“季氏将有事于颛臾。”孔子曰:“求!无乃尔是过与?夫颛臾,昔者先王以为东蒙主,且在邦域之中矣,是社稷之臣...
-
道德经(第七十九章)
古诗《道德经(第七十九章)》先秦·老子,和大怨,必有馀怨,安可以为善?是以圣人执左契,不责于人。故有德司契,无德司彻。天道无亲,常与善人。
-
道德经(第四十章)
古诗《道德经(第四十章)》先秦·老子,反者道之动,弱者道之用。天下万物生于有,有生于无。
-
道德经(第四十八章)
古诗《道德经(第四十八章)》先秦·老子,为学日益,为道日损。损之又损,以至于无为。无为而无不为。取天下常以无事,及其有事,不足以取天下。
-
道德经(第七十一章)
古诗《道德经(第七十一章)》先秦·老子,知不知,尚矣;不知知,病也。圣人不病,以其病病。夫唯病病,是以不病。
-
道德经(第七十六章)
古诗《道德经(第七十六章)》先秦·老子,人之生也柔弱,其死也坚强。草木之生也柔脆,其死也枯槁。故坚强者死之徒,柔弱者生之徒。是以兵强则灭,木强则折。强大处下,柔弱处上。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
道德经(第六十八章)
古诗《道德经(第六十八章)》先秦·老子,善为士者,不武;善战者,不怒;善胜敌者,不与;善用人者,为之下。是谓不争之德,是谓用人之力,是谓配天古之极。
-
道德经(第五十七章)
古诗《道德经(第五十七章)》先秦·老子,以正治国,以奇用兵,以无事取天下,吾何以知其然哉?以此:天下多忌讳,而民弥贫;人多利器,国家滋昏;人多伎巧,奇物滋起;法令滋彰,盗贼多有。故...
-
道德经(第四十三章)
古诗《道德经(第四十三章)》先秦·老子,天下之至柔,驰骋天下之至坚。无有入无间,吾是以知无为之有益。不言之教,无为之益,天下希及之。
-
道德经(第六十九章)
古诗《道德经(第六十九章)》先秦·老子,用兵有言:“吾不敢为主,而为客;不敢进寸,而退尺。”是谓行无行,攘无臂,扔无敌,执无兵。祸莫大于轻敌,轻敌几丧吾宝。故抗兵相若,哀者胜矣。
-
道德经(第六十七章)
古诗《道德经(第六十七章)》先秦·老子,天下皆谓我道大,似不肖。夫唯大,故似不肖。若肖,久矣其细也夫!我有三宝,持而保之:一曰慈,二曰俭,三曰不敢为天下先。慈故能勇,俭故能广,不敢...
-
道德经(第五十章)
古诗《道德经(第五十章)》先秦·老子,出生入死。生之徒,十有三;死之徒,十有三;人之生,动之于死地,亦十有三。夫何故?以其生之厚。盖闻善摄生者,路行不遇兕虎,入军不被甲兵;兕无所...
-
道德经(第五十四章)
古诗《道德经(第五十四章)》先秦·老子,善建者不拔,善抱者不脱,子孙以祭祀不辍。修之于身,其德乃真;修之于家,其德乃余;修之于乡,其德乃长;修之于邦,其德乃丰;修之于天下,其德乃普...
-
道德经(第七十八章)
古诗《道德经(第七十八章)》先秦·老子,天下莫柔弱于水,而攻坚强者莫之能胜,以其无以易之。弱之胜强,柔之胜刚,天下莫不知,莫能行。是以圣人云:“受国之垢,是谓社稷主;受国不祥,是为...
-
道德经(第七十四章)
古诗《道德经(第七十四章)》先秦·老子,民不畏死,奈何以死惧之?若使民常畏死,而为奇者,吾得执而杀之,孰敢?常有司杀者杀,夫代司杀者杀,是谓代大匠斫。夫代大匠斫者,希有不伤其手矣。
-
道德经(第四十四章)
古诗《道德经(第四十四章)》先秦·老子,名与身孰亲?身与货孰多?得与亡孰病?甚爱必大费;多藏必厚亡。故知足不辱,知止不殆,可以长久。