-
九日
古诗《九日》宋·吴渊,百年王事谩劳形,客里逢时迹类萍。无酒可添元亮兴,任人浪笑阮宣醒。荆湖城壁连钲鼓,河朔黎元陷虏庭。久拥旌旄愧无补,敢将衰朽叹飘零。
-
劝耕二首·其二
古诗《劝耕二首·其二》宋·吴渊,铃斋日日簿书尘,不觉光阴暗里侵。忽见前山有花发,始知今岁已春深。边风尚有寒吹面,腊雪全无早系心。忧国忧民平日事,新来赢得白盈簪。
-
霜蕤亭三首·其二
古诗《霜蕤亭三首·其二》宋·吴渊,东皇为代是南薰,酝酿成花迥出尘。尽洗娇红春态度,独呈雅素雪精神。牵衣弱蔓如留客,入枕清香更恼人。月下星前曾醉插,肯容烦暑到冠巾。
-
凤凰台二首·其一
古诗《凤凰台二首·其一》宋·吴渊,暂因休暇得遨游,感慨樽前岁月流。长向此时忧徼塞,不知何日乐林丘。凤凰寂寂空留寺,鸿雁嗷嗷尚满洲。畴昔谪仙愁绝处,我来登眺更多愁。
-
送杜尚书赴行在
古诗《送杜尚书赴行在》宋·吴渊,龙德刚中道学优,洛中夫子尔同流。暂辞天府安边阃,又属轺车返帝州。万里长城唐李绩,百年勋业汉留侯。明朝回首秋江上,泰华岩岩天际头。
-
凤凰台二首·其二
古诗《凤凰台二首·其二》宋·吴渊,六朝旧迹作新游,王谢千年风尚流。但使时能开晋宋,只缘道不本轲丘。昏昏赤县神州地,渺渺白蘋红蓼洲。谁道天分南北限,人分南北至今愁。
-
劝耕二首·其一
古诗《劝耕二首·其一》宋·吴渊,细霭轻烟弄晚晴,聊驱小队出城闉。□将泉石膏肓疗,为识庐山面目真。古殿松篁无盛夏,斋厨笋蕨有馀春。道旁处处闻流水,一部笙篁更可人。
-
挥麈堂二首·其二
古诗《挥麈堂二首·其二》宋·吴渊,恋宿怀安物我齐,况兼两世四持麾。可怜园内乐成日,却被官中捉去时。李郭诗篇怀旧迹,欧梅歌舞怅新知。多应日后清宵梦,频到姑溪溪水湄。
-
挥麈堂二首·其一
古诗《挥麈堂二首·其一》宋·吴渊,老守重来何所为,筑成台榭凿成池。绿深夜雨龟鱼远,红压春风莺燕迟。民乐轩墀偏少讼,官閒园圃自多诗。凤团啜罢投衾枕,梦觉花间日影移。
-
游青山·其二
古诗《游青山·其二》宋·吴渊,风流千载忆玄晖,此日登临不觉疲。看取眼前都是句,如何身后不留诗。须知小隐徜徉日,正是高吟寥泬时。可惜出山终不免,空留翠岫与清漪。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
官梅亭
古诗《官梅亭》宋·吴渊,畴昔花前屡举觞,重来鬓发已苍苍。未容篱菊成归隐,且向官梅作醉乡。每约松篁坚岁晚,肯随桃李竞春芳。东风二月无人惜,片片霏霏雪自香。
-
横碧堂
古诗《横碧堂》宋·吴渊,十一年如一欠伸,今朝又得快登临。半城杨柳春风满,四野桑麻雨露深。槛外翠峰重入眼,樽前白发遂惊心。感今怀昔凭栏处,不觉崦嵫日已沈。
-
水调歌头·太白已仙去
古诗《水调歌头·太白已仙去》宋·吴渊,太白已仙去,诗骨此山藏。胸中锦绣如屋,都乞与东皇。碎翦杏花千树,浓抹胭脂万点,妖艳断人肠。晓露沐春色,晴日涨风光。孤村路,逢休暇,共徜徉。酒...
-
登南城
古诗《登南城》宋·吴渊,江城一眺思悠悠,平楚苍然野水流。衰草寒烟梅老墓,败垣斜日谢公楼。江山有恨英雄老,天地无私草木秋。万古兴亡俱是梦,丈夫何者为身谋。
-
早朝步葛元哲韵
古诗《早朝步葛元哲韵》宋·吴渊,万井苍凉欲曙天,禁钟声断佩声联。云浮玉辇霞裾降,风动金莲宝炬然。四国龙飞清穆世,群工虎拜太平年。吾王不倦宵衣念,国祚遥知永永传。
-
高氏小景
古诗《高氏小景》宋·吴渊,地白天寒冻裂裘,何人乘艇下中流。披图孟浪不相识,疑是当年王子猷。
-
沁园春·寿弟相国
古诗《沁园春·寿弟相国》宋·吴渊,喜我新归,逢戎初度,关情更深。正昼掩柴扉,□寻隐遁,□舒槐府,戎正经纶。白石清泉,紫枢黄阁,□□□□□□□。□□□,□弟为宰相,兄作闲人。南...
-
游青山·其一
古诗《游青山·其一》宋·吴渊,碧嶂千层镇一州,十年前记作斯游。因看红杏行停辔,为濯清泉坐解裘。怪石巉岩蹲虎豹,老松偃蹇卧龙虬。转看转有无穷景,杖履何妨绝顶头。
-
霜蕤亭三首·其一
古诗《霜蕤亭三首·其一》宋·吴渊,正到春归恼客肠,荼蘼架上发孤芳。刘伶嗜酒名为酒,薛女餐香肌亦香。人已今朝衰鬓发,花犹昔日淡梳妆。十年陈迹浑如梦,徙倚阑干到夕阳。
-
满江红·乌衣园
古诗《满江红·乌衣园》宋·吴渊,投老未归,太仓粟、尚教蚕食。家山梦、秋江渔唱,晚风牛笛。别墅流风惭莫继,新亭老泪空成滴。笑当年、君作主人翁,同为客。紫燕泊,犹如昔。青鬓改,...