-
九禽言·其五
古诗《九禽言·其五》宋·薛季宣,新妇抱儿归,天清曜日晖。阴云凝雾雨,新妇抱儿去。窭窭勃姑鸟,此情那可晓。有儿有妇不作窠,教去教归几时了。谢豹谢豹独何心,挈我裳衣无处寻。白露...
-
走作复之哀辞将寄诸宾之旋闻宾之下世道中哀痛之剧
古诗《走作复之哀辞将寄诸宾之旋闻宾之下世道中哀痛之剧》宋·薛季宣,虚传流水绕壶公,兴化衣冠转盼空。拟比三君扶汉室,肯同二陆起吴中。泗川始讶沈神鼎,剑浦俄惊合化龙。龆龀满前垂白母,此情何处问苍穹。
-
追和宝山昼睡
古诗《追和宝山昼睡》宋·薛季宣,浮生化国总轻尘,已自忘真那得真。无物从教尽空洞,可须容著许多人。
-
归耕操
古诗《归耕操》宋·薛季宣,我欲仁,违离二亲。自我不见,于今十春。心虽不去,情不亲。闻师教有年,子不曰夫,孝终立身而始事亲。求仁斯得仁,事斯语足以穷吾年,归耕乎休。历山...
-
九禽言·其六
古诗《九禽言·其六》宋·薛季宣,泥滑滑,山冈路。一步一踌躇,行前复回顾。如膏兮小雨,胶胶兮薄土。失足无多来往人,扑落洪崖不堪数。战兢驱驴行不前,苦是昏黄无逆旅。
-
兄子象先罢公试归知武林动静成古风三首·其一
古诗《兄子象先罢公试归知武林动静成古风三首·其一》宋·薛季宣,黄庭有真诣,魂升魄入渊。知机动以食,还反道自然。尝闻鍊色石,可用补苍天。时哉复时哉,宁教悔在前。
-
孔子
古诗《孔子》宋·薛季宣,荡荡东家丘,百世人叵识。出类只誇辞,太极无合德。尧舜未可过,远贤真货殖。我欲究遗编,言非是奇特。从之如有立,卓尔既吾力。大哉赞乾元,一语觅不...
-
浮槎
古诗《浮槎》宋·薛季宣,浮槎尔乔木,来从何处村。托迹久非地,湍水撞其根。一辞古岩头,去去随潺湲。上有飞鹭翔,下有白浪翻。浪激信反覆,鹭去无回骞。十浮将九沈,任彼回风...
-
梦回二首·其二
古诗《梦回二首·其二》宋·薛季宣,吾宗鲜兄弟,何事日飘零。凋落皆鹓凤,相从谢鹡鸰。世缘那可了,魂梦也非宁。屈指伤心事,端如欲曙星。
-
侯妇叹三首·其三
古诗《侯妇叹三首·其三》宋·薛季宣,侯妇且勿叹,金玉多满堂。蛾眉不让人,当奈薄情郎。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
远景图·其一
古诗《远景图·其一》宋·薛季宣,芦花飞雁烟村静,一点青山波万顷。人在孤舟唤不应,儿言客写潇湘景。
-
还返释言·其二
古诗《还返释言·其二》宋·薛季宣,道人与我言,熬水可丹成。阴阳忖节度,金玉争精明。问之谁因尔,惟言火力停。毫釐谬以消,造物亦何情。
-
读萧铣传
古诗《读萧铣传》宋·薛季宣,不假成田势,宁堪麦秀悲。青毡梁旧物,赤帜汉威仪。刚被农家误,俄推鼎祚移。江湖百郡地,只自黍离离。
-
某为令无状不能化服奸盗至加之刑僇仲蟠乡丈不以为过又哦诗以宠之是重某之不肖而播其恶于众也感愧之剧次韵以酬
古诗《某为令无状不能化服奸盗至加之刑僇仲蟠乡丈不以为过又哦诗以宠之是重某之不肖而播其恶于众也感愧之剧次韵以酬》宋·薛季宣,汉法在彝鼎,三章岂不严。奸宄恣暴乱,官刑废舂钳。未若箕山翁,顽夫偃风廉。予惭斯人徒,为容善谦谦。驱民陷之辟,淫刑视齐歼。处事禁太速,宜犴非为...
-
春江小雨
古诗《春江小雨》宋·薛季宣,小雨春风里,澄江满涨痕。沙平波渺渺,山远雾昏昏。短棹烟尘细,浮云天地根。将迎倦无已,羞目旧杯尊。
-
龙翔寺
古诗《龙翔寺》宋·薛季宣,二江涵古寺,双屿耸平沙。翠浪环流净,金城到眼奢。水光摇殿阁,塔景动龙蛇。不减蓬壶意,屯云未许遮。
-
雨中鹤唳
古诗《雨中鹤唳》宋·薛季宣,阴霭结愁思,秋霖政霪澍。何天唳鸣鹤,嘹喨乌云路。九皋声甚远,底处披冥雾。定知君子化,不作乘轩污。介虮六王师,栉沐方暴露。刍挽苦不继,曷保金汤...
-
桔槔
古诗《桔槔》宋·薛季宣,怪得朝来俯仰频,王明用汲有深仁。无为抱瓮先生笑,机械邪歈已玩人。
-
酴醾花谢有感
古诗《酴醾花谢有感》宋·薛季宣,当初曾醉浣花春,席地棠梨当锦茵。今日酴醾飘似雪,閒忙不比旧时人。
-
渔父二首·其二
古诗《渔父二首·其二》宋·薛季宣,红蓼白蘋岸,清风江月明。万波千尺动,四海一沤轻。浊酒醉独酌,鲜鱼饥旋烹。兴来歌欸乃,烟雨过前汀。