-
赠刘潜归陶丘
古诗《赠刘潜归陶丘》宋·石延年,丈夫未大用,身与仁义闲。可宜更聚散,风尘摧厥颜。君今归柯泽,路出梁宋间。芒砀有吾庐,亲老待我还。羡子先谐愿,思亲头鬓斑。韶光苦不再,沟水长潺...
-
咏雪
古诗《咏雪》宋·石延年,台上魂消犹似蝶,楼中妆暖不成梅。乱随瑶水冰先释,试伴琼林萼并开。
-
首阳
古诗《首阳》宋·石延年,逊国同来访圣谟,适观争国誓师徒。耻生汤武干戈日,宁死唐虞揖让区。大义充身安是饿,清魂有所未应无。始终天地亡前后,名骨虽双此行孤。
-
咏小桃
古诗《咏小桃》宋·石延年,本分桃花寒食前,小桃长是上春天。二乔二赵俱倾国,女弟娇强意自先。
-
文种墓
古诗《文种墓》宋·石延年,至忠惜甘死,越塞一坟孤。句践非王者,陶朱亦丈夫。碑经山烧断,树带海潮枯。泉下伍员辈,相逢相吊无。
-
秋蝶
古诗《秋蝶》宋·石延年,飞近素霜时灭没,去衔红叶共悠扬。花心何处无休歇,秋蝶双翎花树荒。
-
寄题上虞苏簿凝虚馆
古诗《寄题上虞苏簿凝虚馆》宋·石延年,越基擅岩壑,虚馆择其尤。丹甍煜孤飞,灵景邈四周。山高晴若阴,洞寒夏如秋。锦幄槛花发,玉环渠水流。闲卧真吏隐,乍登乃仙游。居之宜民思,毋为兹宇...
-
题萱花
古诗《题萱花》宋·石延年,移萱树之背,丹霞间金色。我有忧民心,对君忘不得。
-
春日楼上
古诗《春日楼上》宋·石延年,水树春烟重,庭花午影圆。人边无限地,鸟外有馀天。
-
咏柳
古诗《咏柳》宋·石延年,天下风流无绿杨,一春生意别离乡。柔根恐是离肠结,未折长条先断肠。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偶成
古诗《偶成》宋·石延年,力振前文觉道孤,耻同流辈论荣枯。动非仁义何如静,得见机关不似无。孔孟也应轻管晏,皋夔未必失唐虞。侯王重问吾何有,且自低心混世儒。
-
燕归梁·春愁
古诗《燕归梁·春愁》宋·石延年,芳草年年惹恨幽。想前事悠悠。伤春伤别几时休。算从古、为风流。春山总把,深匀翠黛,千叠在眉头。不知供得几多愁。更斜日、凭危楼。
-
灯花
古诗《灯花》宋·石延年,回鳞抱双蒂,倒凤吐丹荣。冰宇寒生晕,风疏动有声。烬垂金藕细,影透玉荷清。斗帐依东壁,谁人梦不成。
-
金乡张氏园亭
古诗《金乡张氏园亭》宋·石延年,亭馆连城敌谢家,四时园色斗明霞。窗迎西渭封侯竹,地接东陵隐士瓜。乐意相关禽对语,生香不断树交花。纵游会约无留事,醉待参横月落斜。
-
鹊桥仙·七夕词
古诗《鹊桥仙·七夕词》宋·石延年,一分素景,千家新月,凉露楼台遍洗。宝奁深夜结蛛丝,纴五孔、金针不寐。
-
送穷
古诗《送穷》宋·石延年,世人贪利意非均,交送穷愁与底人。穷鬼无归于我去,我心忧道不忧贫。
-
南朝
古诗《南朝》宋·石延年,南朝人物尽清贤,不是风流即放言。三百年间却堪笑,绝无人可定中原。
-
送人游杭
古诗《送人游杭》宋·石延年,激激霜风吹墨貂,男儿醉别气飘飘。五湖载酒期吴客,六代成诗倍楚桥。水荇渐青含晚意,江云初白向春娇。前秋亦拟钱塘去,共看龙山八月潮。