-
庐山
古诗《庐山》宋·赵公豫,庐山不可尽,蹑屐且相寻。峭壁悬崖险,幽泉仄涧深。苔痕侵竹径,云气结松阴。古刹安禅静,闻钟砭俗心。
-
邗上闻莺
古诗《邗上闻莺》宋·赵公豫,邗堤芳草软如绵,夭桃媚柳何娟娟。朱栏绣阁依山巅,万仞巍巍直接天。坐卧其中似画船,开帘俯视小百川。牙樯锦缆泊江边,红颜放棹来翩跹。歌音缭绕落花...
-
江行漫兴
古诗《江行漫兴》宋·赵公豫,江南二月好风光,杏蕊桃花间绿杨。是处芳堤嘶牧马,谁家红粉盼孤航。永嘉时过人皆尽,建业潮来波自扬。物理静观多变幻,长歌差胜奏笙簧。
-
谒伍大夫庙
古诗《谒伍大夫庙》宋·赵公豫,策马昭关道,投鞭吊昔贤。荒庭多鼠雀,古屋饱云烟。覆楚勋劳浅,强吴智略全。英雄精爽在,瞻拜一凄然。
-
高祖庙
古诗《高祖庙》宋·赵公豫,尺土无阶起沛丰,大风一曲压群雄。秦关约法成王业,楚国抡材卫帝宫。远引留侯悲鸟兔,矜功韩信困牢笼。堪怜戚氏终人彘,智略何曾事事工。
-
游琅琊寺
古诗《游琅琊寺》宋·赵公豫,滁阳饶古迹,山水境幽然。名流相接踵,题咏日纷繁。我来值长至,欲一向山前。适逢豪侠友,相约入林渊。巉岩如虎伏,苍松似龙眠。少憩闻清磬,徐步览名...
-
新安江泛棹
古诗《新安江泛棹》宋·赵公豫,秋水何清澈,舟行境不穷。猿啼深谷里,人泛碧流中。云影连帆影,林红映日红。滩声时断续,高旷羡渔翁。
-
大孤山
古诗《大孤山》宋·赵公豫,客路将几月,舟行见大孤。时和花烂熳,景淑鸟飞呼。径有烟霞气,村无市井夫。旷观多乐趣,何事苦嗟吁。