-
次韵和进真宗七言四韵
古诗《次韵和进真宗七言四韵》宋·丁谓,白麻初降紫宸中,簪组相惊帝泽丰。骤陟将坛知运偶,久尘台席愧材庸。桑榆便觉人间别,旌戟犹疑梦里逢。已是都城耸荣观,更颁天唱耀戎容。
-
以诗送宣赐进奉红绡封龙字茶与琏禅师
古诗《以诗送宣赐进奉红绡封龙字茶与琏禅师》宋·丁谓,密缄龙焙火前春,翠字红绡熨眼新。品味至高谁合得,双林树下上乘人。
-
再赋
古诗《再赋》宋·丁谓,彼美秋江上,尘埃耻托根。笑倾行雨国,香返梦兰魂。蛱蝶无媒妁,鸳鸯见子孙。遍窥思两桨,深锁忆重门。怯徇风波性,惭留月露痕。枉将金试步,千古怨东...
-
鱼·其一
古诗《鱼·其一》宋·丁谓,戏叶复依蒲,登龙是去途。何烦垂翡翠,未肯畏鹈鹕。已负吞舟大,终无涸辙虞。濠梁宁足乐,相忘在江湖。
-
桂林资圣寺
古诗《桂林资圣寺》宋·丁谓,八桂提封接九疑,宝坊游览负心期。栴檀未睹生天像,琬琰空传置寺碑。白玉毫光应照我,黄金色相竟留谁。灵川他日香云里,莫道凡夫见佛迟。
-
菊
古诗《菊》宋·丁谓,陶令重时芳,钟繇帝赍霶。清香宜桂酒,冷艳压萸房。羽客长生助,骚人夕落伤。郊原多似是,甘苦冀情详。
-
荷花
古诗《荷花》宋·丁谓,相倚秋风立,兰言似有无。未饶霜女俊,不爱月娥孤。力弱烟被素,心危露泣珠。剪裁随楚思,幽怨寄吴歈。半坼香囊解,微倾醉弁扶。涉江如可采,百琲答轻...
-
鼓
古诗《鼓》宋·丁谓,未辨吴宫鹭,谁收骆越铜。抑扬三今内,和乐五音中。美玉随天仗,灵夔集帝功。雷门休冒布,方叔笑愚聋。
-
九华山
古诗《九华山》宋·丁谓,宿月鸥凫立浅沙,落花芦荻露人家。天寒夜静长无物,一片清江浸九华。
-
又五言十韵
古诗《又五言十韵》宋·丁谓,叨窃逢嘉会,孤单荷曲成。高车陪上宰,密座厕群英。步武清华地,优游侍从荣。勤劬期薄效,忠谨誓明诚。方畏官箴失,俄惊宠命行。冒恩心易感,恋圣意难...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
车
古诗《车》宋·丁谓,任重材惟美,多工制不僭。七香参鹤驾,五色间鸾轩。沙路茱萸辋,香风翡翠辕。莫矜流水妙,须畏叔孙言。
-
鹰
古诗《鹰》宋·丁谓,心极鹏抟远,形将鹗立孤。尚惭同隼击,宁肯截鸳雏。六翮风雷疾,双骹枳棘枯。大蒐如展礼,聊用助三驱。
-
瓜
古诗《瓜》宋·丁谓,绵瓞怜同蒂,锄耰莫误芸。浮泉滋绀质,巾绤透清芬。积石三年熟,瑶池五色文。静思空洞美,宁问邵平君。
-
琴
古诗《琴》宋·丁谓,材妙峄阳枝,弦调野茧丝。清音飞雉操,雅曲白驹诗。属意山水际,寄声鸾凤时。南薰如在御,忠义必倾思。
-
狼
古诗《狼》宋·丁谓,出必彰明盛,来当表庆隆。野心知楚子,疐尾见周公。仲德牵衣惠,乌孙饲乳功。金行钟粹白,冬献莫雷同。
-
冠
古诗《冠》宋·丁谓,盛礼尊元服,嘉名重进贤。穷奢讥鵔鹊,极品贵貂蝉。就列峨章甫,瞻颜仰邃延。谁知远游制,宠锡自高天。
-
马
古诗《马》宋·丁谓,蹀躞追风足,权奇汗血躯。沙丘逢骏骨,浣海得名驹。天骥千金直,龙媒万里途。王良如在衔,下驷敢前驱。
-
游东山
古诗《游东山》宋·丁谓,数峰回抱隔烟林,一簇招提十里深。祇合步行寻石径,不宜呵喝入松阴。遥分画手援毫意,暗起诗人得句心。梅岭笙歌上高处,孤猿幽鸟减清音。
-
桥
古诗《桥》宋·丁谓,鞭石滔滔远,填乌岁岁新。七星横巨浸,半月映长津。永固骞崩势,终无揭厉因。时逢题柱客,不见脱辀人。
-
江陵
古诗《江陵》宋·丁谓,渚宫形胜地,从古冠荆湖。依刘开幕府,吊屈俯沧浪。