-
舟发清江
古诗《舟发清江》宋·释绍嵩,稳泛一船东,生涯真转蓬。烟浮平野碧,波软夕阳红。浦树家家异,风光处处同。回看苍木杪,眼界入云中。
-
遣怀·其四
古诗《遣怀·其四》宋·释绍嵩,淹泊宁吾愿,年光送老来。只知闲说话,但觉旅怀开。此路方知己,唯天合是媒。冥搜无好语,也辱片云催。
-
雨罢
古诗《雨罢》宋·释绍嵩,雨罢春光润,云随落日移。莺花愁不觉,世路老方知。苔遍安禅石,根侵洗砚池。晚来风月好,倚杖独题诗。
-
客夜偶成
古诗《客夜偶成》宋·释绍嵩,万里长为客,穷愁岂自宽。年衰发种种,幽集夜漫漫。风卷湖烟静,云收溪月寒。天涯少知遇,唯有醉江干。
-
次韵吴伯庸竹间梅花十绝·其六
古诗《次韵吴伯庸竹间梅花十绝·其六》宋·释绍嵩,雪引春归竹外梅,慇勤今日一时开。知音未出吴公子,长到花时把酒杯。
-
江亭小憩
古诗《江亭小憩》宋·释绍嵩,不到兹亭久,轩窗眼界开。江流翻白浪,树影扫青苔。有鸟衔花出,无人送酒来。快然心自适,此地亦悠哉。
-
独步
古诗《独步》宋·释绍嵩,独步时凝望,幽襟失所从。烟霞横眼界,天地醉心胸。泽国秋容老,人家水影重。行穷十里岭,回首兴何慵。
-
遣怀·其三
古诗《遣怀·其三》宋·释绍嵩,学懒真成懒,龙钟志未酬。此生多轗轲,何处不迟留。勋业频看镜,寒盟得问鸥。羁愁难尽遣,愁尽自无愁。
-
咏梅五十首呈史尚书·其十一
古诗《咏梅五十首呈史尚书·其十一》宋·释绍嵩,即看青女夜飞霜,借与南枝作淡妆。露重冰清风日暖,人间一味有真香。
-
登城
古诗《登城》宋·释绍嵩,奔走倦尘埃,登临亦快哉。江城含变态,踪迹共徘徊。古殿桐阴合,秋山晚翠开。相逢吟未足,更拟上高台。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
疏山途次
古诗《疏山途次》宋·释绍嵩,路曲山隈一径通,天开地辟幻金宫。溪桥袅袅穿黄落,雁字联联写碧空。唤客不须嫌酒恶,昔贤何必哭途穷。生涯淡淡随缘过,休把行藏问化工。
-
送别一西堂
古诗《送别一西堂》宋·释绍嵩,一老说淡话,志怀绝险艰。别离从阙下,游戏且人间。落羽羞言命,临岐强破颜。住山须鈯斧,此句急追还。
-
山居即事·其八
古诗《山居即事·其八》宋·释绍嵩,径转危峰逼,遍令两眼明。凉风吹咏思,幽竹送寒声。砧响家家急,溪阴寸寸生。含情不得语,拂石记闲名。
-
知府黄寺簿生日·其七
古诗《知府黄寺簿生日·其七》宋·释绍嵩,惠爱如春威似霜,家传活国有良方。平章风物诗无敌,玉唾银钩十万行。
-
游张园观海棠戏作
古诗《游张园观海棠戏作》宋·释绍嵩,春色都将付海棠,群仙会处锦屏张。约斋妙出春风手,子美无情为发扬。
-
道中即事
古诗《道中即事》宋·释绍嵩,南浦东冈二月时,迸流穿树堕花随。春风掩映千门柳,多少长条拂地垂。
-
春夜书怀
古诗《春夜书怀》宋·释绍嵩,海内艰难各饱更,鬓毛宁与化工争。春宵思极兰灯暗,晓角初吹客梦惊。壮思不逢韩吏部,绝交益愧孔方兄。到头诗卷须藏却,薄饭粗缯老此生。
-
赠闻人必大·其一
古诗《赠闻人必大·其一》宋·释绍嵩,未遂青云一挂科,科名成后竟如何。贫疑陋巷春偏少,学办痴龙艺最多。剩把文章鸣圣代,却思猿鸟共烟萝。高吟大醉三千首,他日阳春白雪歌。
-
湖山堂晚坐
古诗《湖山堂晚坐》宋·释绍嵩,木叶落时节,湖山向晚晴。移床桥上坐,看客海边行。寂寂饶孤兴,悠悠送此生。遣愁聊觅句,那敢谓长城。
-
咏梅五十首呈史尚书·其二十一
古诗《咏梅五十首呈史尚书·其二十一》宋·释绍嵩,官梅一树小池头,绕著瑶芳看不休。为语邻舟莫吹笛,冰肌香骨未禁愁。