-
偈颂七十六首·其四十一
古诗《偈颂七十六首·其四十一》宋·释子益,古佛心,即于今。春风浩浩,春雨霖霖,高山流水少知音。
-
偈颂七十六首·其五十四
古诗《偈颂七十六首·其五十四》宋·释子益,至玄至妙,至奥至微。不可以识识,不可以智知。与么会得,咈㖃啒㖀。不与么会,凤林吒之。
-
偈颂七十六首·其二十一
古诗《偈颂七十六首·其二十一》宋·释子益,秋未霜,菊正芳。千朵万朵香吐蕊,三枝两枝金样黄。不作世谛流布,亦非佛法商量。九月九日是重阳。
-
偈颂七十六首·其六
古诗《偈颂七十六首·其六》宋·释子益,最初句,向上机。瞿昙不会,达磨不知。知不知,雨馀千嶂碧,春水一溪肥。
-
偈颂七十六首·其五十二
古诗《偈颂七十六首·其五十二》宋·释子益,未入山时,气冲牛斗。出得山来,衣穿露肘。更言午夜见明星,不知面皮厚多少。
-
偈颂七十六首·其二十四
古诗《偈颂七十六首·其二十四》宋·释子益,见见之时,羯谛羯谛。见非是见,波罗羯谛。见犹离见,波罗僧羯谛。见莫能及,菩提萨婆诃。
-
偈颂七十六首·其五
古诗《偈颂七十六首·其五》宋·释子益,黄梅夜半,鸡足峰前。承虚接响,互相热瞒。
-
寒山把蕉叶执笔赞
古诗《寒山把蕉叶执笔赞》宋·释子益,吟诗吟未就,执笔且搜枯。欲写芭蕉上,依前一字无。
-
偈颂七十六首·其六十三
古诗《偈颂七十六首·其六十三》宋·释子益,语底默底不是,非语非默亦非。虚庵有一转语,用处绝毫绝厘。
-
偈颂七十六首·其七十五
古诗《偈颂七十六首·其七十五》宋·释子益,有一则语,久欲拈出。未动舌头,遍界狼藉。且作么生收拾。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂七十六首·其三十三
古诗《偈颂七十六首·其三十三》宋·释子益,得路塞路,过桥断桥。不拘两岸,不滞中流。直饶你会得步行骑水牛,我更问你,空手因甚把锄头。
-
偈颂七十六首·其六十一
古诗《偈颂七十六首·其六十一》宋·释子益,作家相见,啐啄尤乖。达士相逢,握鞭回首。捡点将来,已落第二。
-
偈颂七十六首·其四
古诗《偈颂七十六首·其四》宋·释子益,行不到处行一步,说不到处道一句。径山诸公见义勇为,灵隐师伯拔剑相助。
-
颂古十一首·其九
古诗《颂古十一首·其九》宋·释子益,拨草瞻风寻剑客,桃花一见便忻然。直饶真到不疑地,放下更参三十年。
-
题幽林寺
古诗《题幽林寺》宋·释子益,幽林卓锡地,香火续深禅。但见树迷户,不知头顶天。云开青嶂耸,瀑溅雪珠悬。一脉来何处,曹溪万丈渊。
-
偈颂七十六首·其六十二
古诗《偈颂七十六首·其六十二》宋·释子益,六载雪山修,几乎没合杀。半夜睹明星,和盲勃睟瞎。
-
偈颂七十六首·其十二
古诗《偈颂七十六首·其十二》宋·释子益,信手拈来,万选万中。轻若鸿毛轻,重似丘山重。虽是死蛇,也要活弄。
-
偈颂七十六首·其二十五
古诗《偈颂七十六首·其二十五》宋·释子益,天寒地冷,昼短夜长。死灰拨尽,没可商量。昨夜三更月到窗。
-
偈颂七十六首·其十
古诗《偈颂七十六首·其十》宋·释子益,去年今日逢冬节,扑头扑面迎霜雪。今年冬节又来临,屋角梅花弄晓晴。笑它鲁史谩书云。
-
偈颂七十六首·其六十五
古诗《偈颂七十六首·其六十五》宋·释子益,有拄杖与拄杖,击木无声。无拄杖夺拄杖,敲空作响。还见芭蕉和尚么,莫妄想。